شاهزاده رضا پهلوی": سخنی با شما" دستیابی به حق حاکمیت مردم تنها از طریق انتخابات آزاد، سالم و عادلانه ممکن است
- توضیحات
- منتشر شده در 19 خرداد 1392
طرح از هنرمند ما بابک
( ایران کشور کورش بزرگ است و نه کشور صاحب الزمان)
به ایران و سربلندی کشورمان بیندیشیم
به ایران بیندیشیم .
ایران من امروز همه دل نگران است
هر گوشه از آن خاک اسیر دگران است
ای وای ، چه آمد به سر کشور کورش
ناجی که خود از طایفه فتنه گران است ؟
ایرانی آزاده کجا دیده کسی بر سر قدرت ؟
بر جایگه شیر ژیان نسل خران است
یاد و راه همهی جانبخشانِ میهن، گرامی و جاودان باد
***
در جهان تا نور خورشید است وماه
عشق ایرانی به نوروز است وشاه
شاهزاده رضا پهلوی
***
شاهزاده رضا پهلوی": سخنی با شما" دستیابی به حق حاکمیت مردم تنها از طریق انتخابات آزاد، سالم و عادلانه ممکن است
Reza Pahlavi
شاهزاده رضا پهلوی
در اوایل قرن بیستم، در هنگامه ای که هرج و مرج و بی نظمی سراسر کشور ما را در بر گرفته بود، شماری از روشنفکران ایرانی به این نتیجه رسیدند که برقراری نظم و آرامش و داشتن یک دولت مرکزی قوی ضامن استقلال، امنیت فردی و ملی تنها راه رسیدن مملکت به آزادی سیاسی و دموکراسی و برقراری حکومت قانون است.
در راستای چنین آرمان هایی بود که پس از چند ماه اعتصاب از سوی مردم، مظفرالدین شاه در امرداد ماه ۱۲۸۵ فرمان مشروطیت را امضا نمود که به دنبال آن مجلس اول شورای ملی گشایش یافت و اولین قانون اساسی ایران توسط نمایندگان تدوین و تصویب شد. این چنین بنیاد اندیشه مشروطه به مفهوم (constitutional) در مقابل مطلقه (absolute) در ایران شکل می گیرد.
دوران حکومت پهلوی، آغاز دوران نوینی در تاریخ ایران بود که در آن با شکل دادن دولت مرکزی و مقتدر و با الگوبرداری از تحولات کشورهای غربی تلاش های جدی برای نوسازی بخش های مختلف اقتصادی، قضایی، اجتماعی، آموزشی و فرهنگی کشور انجام شد و جامعه به سوی رشد و توسعه اقتصادی، آموزشی، گسترش شهرنشینی و پیدایش نهادهای مدنی حرکت نمود. قانون گذاری رسمی آزادی های فردی و اجتماعی برای نخستین بار، و به ویژه اجرای حقوق حمایت از زن و کودک، در کوتاه زمانی ایران را در ردیف کشورهای مدرن و متجدد جهان قرار داد.
از یک دیدگاه بزرگترین دستاورد روند رشد و توسعه اقتصادی کشور پیدایش طبقه متوسط بود که خواست بنیادینش دستیابی به دمکراسی و حاکمیت مردم بر سرنوشت خود بود. اما متاسفانه همراه با رشد مدنی، فضای آزاد سیاسی به وجود نیامد و جامعه سیاسی ایران همواره تحت تأثیر شرایط سیاسی و استراتژیک جهانی قرار گرفت. به رغم همه تلاش ها برای نوسازی ارکان کشور، عدم ایجاد زیرساخت های لازم برای فعالیت احزاب مختلف در یک بستر سیاسی باز و آزاد، تک حزبی شدن و تاسیس «حزب رستاخیز» از یک سو، و شرایط خاص ناشی از جنگ سرد در عرصه جغرافیای سیاسی از سوی دیگر، از جمله مولفه هایی بودند که در نهایت جامعه ما را به سوی انحطاط و انقلاب فاجعه بار ۵۷ سوق داد.
از آن پس، در فضای آشفته پسا انقلابی به رهبری آیت الله خمینی، نوع نظام از طریق برگزاری یک همه پرسی غیر سالم و ناعادلانه تعیین شد. روندی که با حذف دیگر گزینه ها و به رأی گذاشتن تنها یک گزینه عملاً حاصلی جز «جمهوری اسلامی» باقی نگذاشت.
بدین ترتیب از دل آرمان های دموکراتیک اکثریت، یک دیکتاتوری دینی زاده شد که از آغاز حکمرانی خود، به نام انقلاب فرهنگی به پاکسازی و حذف اندیشه های مختلف از دانشگاه تا همه سطوح مختلف جامعه پرداخت. جمهوری اسلامی خشونتی هدفمند را علیه شهروندان ایران از جمله گروه های قومی، دینی، دگراندیشان و به ویژه زنان سازماندهی کرد. در واقع، بر همین اساس بود که خشت اول جمهوری اسلامی با برگزاری یک رفراندوم نمایشی و فرمایشی که دستمایه پروژه سیاسی «ولی فقیه» است، پایه ریزی شد.
طُرفه آنکه، انتخابات حکومت اسلامی سال ۱۳۵۸ توسط برگزارکنندکان آن نیز به شدت مورد انتقاد واقع شد و از ماههای آغازین ماهیت و مقبولیت این نظام نزد مردم به چالش کشیده شد.
اکنون زمان آن فرا رسیده بود که سردمداران رژیم نوظهور اسلامی دست به کار تدوین قانون اساسی جدیدی شوند. سندی که در سراسر جهان، بالاترین منبع در سلسله مراتب حقوقی کشور است و معرف ساختار نوع نظام، اصول سیاسی و سلسله مراتب حقوقی آن است. معیاری که قرار است تعیین و تنظیم جایگاه و حدود قدرت سیاسی دولت و حقوق شهروندان کشور بر آن استوار باشد.
اما آنچه در میهن ما به عنوان قانون اساسی جمهوری اسلامی ارائه شد، مجموعه ای از تضادها و ابهامات را در بر داشت. مرام نامه جماعتی شد که تنها پیروان یك فرقه مذهبی را به رسمیت شناخت و در عمل به ابزاری بدل گردید برای تمركز تمامی قدرت در دست یك نفر به نام «ولی فقیه».
بر پایه این قانون اساسی، عالی ترین مقام نظام، رهبر یا ولی فقیه است و تمام امور كشور زیر كنترل مطلقه او قرار دارد. رای یا «حكم حكومتی» رهبر فراتر از قانون اساسی و بی اعتنا به خواست مردم، برای تمام اركان حكومت «فصل الخطاب» است. برهمین اساس حق حاكمیت در این نظام دیكتاتوری مطلق برپایه ایدئولوژی دینی است؛ مجموعه ای که ادامه حیات آن تنها از طریق ادامه تأمین رانت های حکومتی جناحی خاص میسر است.
هر مرحله از انتخابات جمهوری اسلامی در هر سطحی دروغین، فرمایشی و نمایشی است. چرا که شاخصه های برگزاری انتخابات در چارچوب قانون اساسی این نظام در تضاد با مصوبات و عرف بین المللی و مهم تر از همه، حق حاکمیت مردم است. روسای قوای سه گانه، نمایندگان مجلس، شورای نگهبان، فرماندهان نظامی و انتظامی، امامان جمعه، رئیس صدا و سیما و حتی نمایندگان مجلس خبرگان كه مسؤولیت نظارت بر عملكرد خود «رهبر» را بر عهده دارند، مستقیم یا غیرمستقیم توسط «رهبر» برگزیده می شوند.
افزون بر آن، حکومت اسلامی در طی عمر سی و چهارساله خود با نقض مستمر حقوق اساسی شهروندان، همچون آزادی اندیشه، آزادی بیان، آزادی مطبوعات و آزادی احزاب، آزادی تشکل های صنفی و سازمان های غیر دولتی، حق انتخاب شدن و انتخاب کردن در یک فرایند آزاد، سالم و عادلانه را از شهروندان ایرانی سلب نموده است.
پس از سرکوب شدید و بی سابقه اعتراض میلیون ها ایرانی نسبت به برگزاری آخرین انتخابات ریاست جمهوری اسلامی در خردادماه ۱۳۸۸، اكثریت جامعه ایران به این یقین و باور رسیده كه حکومت جمهوری اسلامی به هیچ وجه اصلاح پذیر نیست و تصور اینكه می توان در چارچوب قانون اساسی این نظام شرایط برگزاری انتخابات آزاد، سالم و عادلانه را فراهم نمود، خیالی باطل است. درواقع بخش اعظم روند انتخاباتی در چارچوب این حکومت در تضاد با معیارهای اعلامیه جهانی حقوق بشر و عرف بین الملل مهندسی شده است.
اینک، در این بزنگاه تاریخی، نظر به شرایط اسفناک کشورمان و در شرایطی که خیل کنشگران سیاسی و مدافعان حقوق بشر ازجمله اعضای کمیته «دفاع از انتخابات آزاد، سالم و عادلانه» در حصر، زندان و یا تبعید بسر می برند و حاکمان جمهوری اسلامی امکان نظارت بر روند انتخاباتی را از آنها سلب نموده است، تنها راه برون رفت از این بحران و برقراری حاکمیت ملت ایران را برگزاری انتخاباتی آزاد، سالم و عادلانه می دانم. گزینشی ملی برای تشکیل نهاد تدوین قانون اساسی نوین توسط نمایندگان مردم، سندی که این بار باید بر پایه اصول خدشه ناپذیر حقوق بشر و گیتی گرایی (سکولاریسم) تدوین و به مرحله اجرا در آید.
تمام مراحل انتخابات می بایست با حضور و نظارت نهادهای بین المللی بی طرف همچون سازمان ملل انجام شود تا نهادهای ملی همچون کمیته «دفاع از انتخابات آزاد، سالم و عادلانه» در فضای امن بر همه مراحل انتخاباتی نظارت نمایند. این نهادها می بایست ارزیابی نهایی خود بر روند انتخابات را به مراجع قضایی مستقل و همچنین به مراجع بین المللی دفاع از حقوق بشر ارائه دهند.
امروز جامعه سیاسی و آزادیخواه ایران در درون و برون از مرزهای کشورمان در شرایطی حساس و تأثیرگذار قرار گرفته است و با پشت سرگذاشتن انواع فراز و فرودها و چالش های گوناگون، یک گام بزرگ تا رسیدن به دمکراسی و حقوق بشر برداشته است. کنشگران حاضر در صحنه سیاسی کنونی از گروه های مختلف سوسیالیست، لیبرالیست، مذهبیون، پشتیبانان سامانه پادشاهی و جمهوری با بیان یک شعار مشترک «انتخابات آزاد» برای رسیدن به یک هدف مشترک «برقراری یک نظام پارلمانی سکولار» با همدلی و همکاری می توانند بیش از پیش ایفای نقش نمایند.
براساس این نکات، باید گفت آنچه که در این مرحله از گذار به سوی یک آینده روشن و امن ضروری می باشد فراهم نمودن ابزارهای لازم برای برپایی انتخابات آزاد و سالم، حضور چهره های مختلف سیاسی در چارچوب تشکل های گوناگون و نهادینه کردن فرهنگ حزبی و پلورالیسم (تکثرگرایی) است.
از مهمترین شرایط ایجاد مشارکت آحاد ملت ایران در انتخابات و تصمیم گیری برای سرنوشت خود این است که بستر اندیشه های گوناگون سیاسی در چارچوب فعالیت آزاد احزاب مختلف ایجاد شود. در این چارچوب، فضای سیاسی پیش نیاز برای پیدایش احزاب چپ و راست که هر یک با شخصیت حقوقی و شناسنامه و مرام سیاسی خود بتواند در محیطی آزاد و شفاف بدون حذف هیچ جریان دیگری به فعالیت بپردازد از الزامات گذار از شرایط کنونی است.
به باور من، باتوجه به اینکه حکومت ضد بشری اسلامی حق بنیادی مردم در تعیین سرنوشت، کنش آزاد سیاسی و مشارکت در امور کشور را سلب نموده، بهترین و کم هزینه ترین راه برای قدرت نمایی ملت ایران در عرصه جهانی، حضور فراگیرمان در مسیر آشتی ملی از طریق اعمال نافرمانی های مدنی به دور از خشونت ممکن و میسر است.
به احترام جان باختگان راه آزادی، مادران و پدران داغدیده، زندانیان سیاسی ـ عقیدتی و همه کنشگران و مدافعان حقوق بشر و انتخابات آزاد برای حفظ یکپارچگی این مرز و بوم و برای دستیابی به آزادی، استقلال، امنیت، رفاه و سربلندی ملت ایران تا برگزاری یک انتخابات مردمی در فضای سالم، آزاد و عادلانه در ایران با شما و در کنار شما هم میهنان مبارزم مستحکم می ایستم.
پاینده ملت بزرگ ایران
رضا پهلوی
پیوست:
«اراده مردم، اساس قدرت حکومت است. هر فردی حق دارد که در اداره امور عمومی کشور خود، مستقیم و یا به واسطه نمایندگانی که آزادانه انتخاب شده باشند، شرکت جوید.»
ماده ۲۱ جهانی حقوق بشر
برگزاری روند شفاف و سلامت انتخاباتی مستلزم پایبندی به اعلامیه جهانی حقوق بشر مصوب مجمع عمومی سازمان ملل متحد و میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۹۶۶ و اجرای معیارهای کنوانسیون نشست ۱۵۴ شورای بین المجالس است:
- حق انتخاب کردن آزاد: هرشهروندی حق دارد تا در سرنوشت میهن خود آزادانه بدون هیچ محدودیتی مشارکت نماید و در فضای امن فارغ از هر تهدیدی و تحمیلی بتواند در انتخابات شرکت نماید و به نامزد مورد نظر خود رای دهد.
- حق انتخاب شدن: هر شهروندی حق دارد با شرایط مساوی بطور فردی یا از طریق حزبی نامزد انتخاباتی شود.
- حق آزادی بیان و عقیده: هرشهروندی در مقام انتخاب شونده و یا انتخاب کننده و هر حزب و تشکلی می بایست حق بیان آزاد داشته باشد.
- حق تشکیل احزاب: شهروندان می بایست بدون بیم و نگرانی در فضایی آزاد با هرنوع گرایش سیاسی و عقیدتی حق تشکیل احزاب در شرایط یکسان داشته باشند.
- حق دسترسی یکسان به تبلیغات، وسایل ارتباط جمعی و رسانه ملی: نامزدهای انتخاباتی، هر حزب و تشکل سیاسی ـ عقیدتی و رای دهندگان در شرایط مساوی و برابر می بایست از حق تبلیغ و ترویج دیدگاه های خود از رسانه های گروهی و دولتی بهرمند گردند.
- نقش دولت: وظیفه اساسی و مهم دولت با پایبندی به معیارهای جهانشمول، تضمین سلامت و برقراری عدالت و ایجاد فضای آزاد در هر مراحله ایی از روند انتخاباتی است.
- آزادی: دولت موظف است امنیت جانی و مالی و حرمت فردی را تامین نماید و عدالت را برای همه شهروندان در سراسر کشور از هر اندیشه و اعتقادی برقرار نماید.
- سلامت: دولت موظف است امکان نظارت و بازبینی بیطرفانه نهادهای مردمی و غیردولتی و نمایندگان احزاب سیاسی را بر فرآیند انتخابات فراهم نماید.
- عدالت: دولت موظف است موارد نقض حقوق بشر، تخلفات انتخاباتی و مغایر با معیارهای بین المللی را در چارچوب قانون در دادگاه های عمومی علنی، مستقل و بیطرف مورد رسیدگی قرار دهد. همه شهروندان می بایست مورد حمایت قانونی قرار گیرند. دولت موظف به رعایت امانت و بی طرفی بدون هرگونه دخالت و یا تحریکی در همه مراحل روند گرفتن و شمارش آرا و اعلام درست نتیجه آرا می باشد.
منبع: سخنی با شما
***
شاهزاده رضا پهلوی": سخنی با شما" دستیابی به حق حاکمیت مردم تنها از طریق انتخابات آزاد، سالم و عادلانه ممکن است
- توضیحات
- منتشر شده در 01 خرداد 1392
طرح از هنرمند ما بابک
( ایران کشور کورش بزرگ است و نه کشور صاحب الزمان)
به ایران و سربلندی کشورمان بیندیشیم
به ایران بیندیشیم .
ایران من امروز همه دل نگران است
هر گوشه از آن خاک اسیر دگران است
ای وای ، چه آمد به سر کشور کورش
ناجی که خود از طایفه فتنه گران است ؟
ایرانی آزاده کجا دیده کسی بر سر قدرت ؟
بر جایگه شیر ژیان نسل خران است
یاد و راه همهی جانبخشانِ میهن، گرامی و جاودان باد
***
در جهان تا نور خورشید است وماه
عشق ایرانی به نوروز است وشاه
شاهزاده رضا پهلوی
***
شاهزاده رضا پهلوی": سخنی با شما" دستیابی به حق حاکمیت مردم تنها از طریق انتخابات آزاد، سالم و عادلانه ممکن است
Reza Pahlavi
شاهزاده رضا پهلوی
در اوایل قرن بیستم، در هنگامه ای که هرج و مرج و بی نظمی سراسر کشور ما را در بر گرفته بود، شماری از روشنفکران ایرانی به این نتیجه رسیدند که برقراری نظم و آرامش و داشتن یک دولت مرکزی قوی ضامن استقلال، امنیت فردی و ملی تنها راه رسیدن مملکت به آزادی سیاسی و دموکراسی و برقراری حکومت قانون است.
در راستای چنین آرمان هایی بود که پس از چند ماه اعتصاب از سوی مردم، مظفرالدین شاه در امرداد ماه ۱۲۸۵ فرمان مشروطیت را امضا نمود که به دنبال آن مجلس اول شورای ملی گشایش یافت و اولین قانون اساسی ایران توسط نمایندگان تدوین و تصویب شد. این چنین بنیاد اندیشه مشروطه به مفهوم (constitutional) در مقابل مطلقه (absolute) در ایران شکل می گیرد.
دوران حکومت پهلوی، آغاز دوران نوینی در تاریخ ایران بود که در آن با شکل دادن دولت مرکزی و مقتدر و با الگوبرداری از تحولات کشورهای غربی تلاش های جدی برای نوسازی بخش های مختلف اقتصادی، قضایی، اجتماعی، آموزشی و فرهنگی کشور انجام شد و جامعه به سوی رشد و توسعه اقتصادی، آموزشی، گسترش شهرنشینی و پیدایش نهادهای مدنی حرکت نمود. قانون گذاری رسمی آزادی های فردی و اجتماعی برای نخستین بار، و به ویژه اجرای حقوق حمایت از زن و کودک، در کوتاه زمانی ایران را در ردیف کشورهای مدرن و متجدد جهان قرار داد.
از یک دیدگاه بزرگترین دستاورد روند رشد و توسعه اقتصادی کشور پیدایش طبقه متوسط بود که خواست بنیادینش دستیابی به دمکراسی و حاکمیت مردم بر سرنوشت خود بود. اما متاسفانه همراه با رشد مدنی، فضای آزاد سیاسی به وجود نیامد و جامعه سیاسی ایران همواره تحت تأثیر شرایط سیاسی و استراتژیک جهانی قرار گرفت. به رغم همه تلاش ها برای نوسازی ارکان کشور، عدم ایجاد زیرساخت های لازم برای فعالیت احزاب مختلف در یک بستر سیاسی باز و آزاد، تک حزبی شدن و تاسیس «حزب رستاخیز» از یک سو، و شرایط خاص ناشی از جنگ سرد در عرصه جغرافیای سیاسی از سوی دیگر، از جمله مولفه هایی بودند که در نهایت جامعه ما را به سوی انحطاط و انقلاب فاجعه بار ۵۷ سوق داد.
از آن پس، در فضای آشفته پسا انقلابی به رهبری آیت الله خمینی، نوع نظام از طریق برگزاری یک همه پرسی غیر سالم و ناعادلانه تعیین شد. روندی که با حذف دیگر گزینه ها و به رأی گذاشتن تنها یک گزینه عملاً حاصلی جز «جمهوری اسلامی» باقی نگذاشت.
بدین ترتیب از دل آرمان های دموکراتیک اکثریت، یک دیکتاتوری دینی زاده شد که از آغاز حکمرانی خود، به نام انقلاب فرهنگی به پاکسازی و حذف اندیشه های مختلف از دانشگاه تا همه سطوح مختلف جامعه پرداخت. جمهوری اسلامی خشونتی هدفمند را علیه شهروندان ایران از جمله گروه های قومی، دینی، دگراندیشان و به ویژه زنان سازماندهی کرد. در واقع، بر همین اساس بود که خشت اول جمهوری اسلامی با برگزاری یک رفراندوم نمایشی و فرمایشی که دستمایه پروژه سیاسی «ولی فقیه» است، پایه ریزی شد.
طُرفه آنکه، انتخابات حکومت اسلامی سال ۱۳۵۸ توسط برگزارکنندکان آن نیز به شدت مورد انتقاد واقع شد و از ماههای آغازین ماهیت و مقبولیت این نظام نزد مردم به چالش کشیده شد.
اکنون زمان آن فرا رسیده بود که سردمداران رژیم نوظهور اسلامی دست به کار تدوین قانون اساسی جدیدی شوند. سندی که در سراسر جهان، بالاترین منبع در سلسله مراتب حقوقی کشور است و معرف ساختار نوع نظام، اصول سیاسی و سلسله مراتب حقوقی آن است. معیاری که قرار است تعیین و تنظیم جایگاه و حدود قدرت سیاسی دولت و حقوق شهروندان کشور بر آن استوار باشد.
اما آنچه در میهن ما به عنوان قانون اساسی جمهوری اسلامی ارائه شد، مجموعه ای از تضادها و ابهامات را در بر داشت. مرام نامه جماعتی شد که تنها پیروان یك فرقه مذهبی را به رسمیت شناخت و در عمل به ابزاری بدل گردید برای تمركز تمامی قدرت در دست یك نفر به نام «ولی فقیه».
بر پایه این قانون اساسی، عالی ترین مقام نظام، رهبر یا ولی فقیه است و تمام امور كشور زیر كنترل مطلقه او قرار دارد. رای یا «حكم حكومتی» رهبر فراتر از قانون اساسی و بی اعتنا به خواست مردم، برای تمام اركان حكومت «فصل الخطاب» است. برهمین اساس حق حاكمیت در این نظام دیكتاتوری مطلق برپایه ایدئولوژی دینی است؛ مجموعه ای که ادامه حیات آن تنها از طریق ادامه تأمین رانت های حکومتی جناحی خاص میسر است.
هر مرحله از انتخابات جمهوری اسلامی در هر سطحی دروغین، فرمایشی و نمایشی است. چرا که شاخصه های برگزاری انتخابات در چارچوب قانون اساسی این نظام در تضاد با مصوبات و عرف بین المللی و مهم تر از همه، حق حاکمیت مردم است. روسای قوای سه گانه، نمایندگان مجلس، شورای نگهبان، فرماندهان نظامی و انتظامی، امامان جمعه، رئیس صدا و سیما و حتی نمایندگان مجلس خبرگان كه مسؤولیت نظارت بر عملكرد خود «رهبر» را بر عهده دارند، مستقیم یا غیرمستقیم توسط «رهبر» برگزیده می شوند.
افزون بر آن، حکومت اسلامی در طی عمر سی و چهارساله خود با نقض مستمر حقوق اساسی شهروندان، همچون آزادی اندیشه، آزادی بیان، آزادی مطبوعات و آزادی احزاب، آزادی تشکل های صنفی و سازمان های غیر دولتی، حق انتخاب شدن و انتخاب کردن در یک فرایند آزاد، سالم و عادلانه را از شهروندان ایرانی سلب نموده است.
پس از سرکوب شدید و بی سابقه اعتراض میلیون ها ایرانی نسبت به برگزاری آخرین انتخابات ریاست جمهوری اسلامی در خردادماه ۱۳۸۸، اكثریت جامعه ایران به این یقین و باور رسیده كه حکومت جمهوری اسلامی به هیچ وجه اصلاح پذیر نیست و تصور اینكه می توان در چارچوب قانون اساسی این نظام شرایط برگزاری انتخابات آزاد، سالم و عادلانه را فراهم نمود، خیالی باطل است. درواقع بخش اعظم روند انتخاباتی در چارچوب این حکومت در تضاد با معیارهای اعلامیه جهانی حقوق بشر و عرف بین الملل مهندسی شده است.
اینک، در این بزنگاه تاریخی، نظر به شرایط اسفناک کشورمان و در شرایطی که خیل کنشگران سیاسی و مدافعان حقوق بشر ازجمله اعضای کمیته «دفاع از انتخابات آزاد، سالم و عادلانه» در حصر، زندان و یا تبعید بسر می برند و حاکمان جمهوری اسلامی امکان نظارت بر روند انتخاباتی را از آنها سلب نموده است، تنها راه برون رفت از این بحران و برقراری حاکمیت ملت ایران را برگزاری انتخاباتی آزاد، سالم و عادلانه می دانم. گزینشی ملی برای تشکیل نهاد تدوین قانون اساسی نوین توسط نمایندگان مردم، سندی که این بار باید بر پایه اصول خدشه ناپذیر حقوق بشر و گیتی گرایی (سکولاریسم) تدوین و به مرحله اجرا در آید.
تمام مراحل انتخابات می بایست با حضور و نظارت نهادهای بین المللی بی طرف همچون سازمان ملل انجام شود تا نهادهای ملی همچون کمیته «دفاع از انتخابات آزاد، سالم و عادلانه» در فضای امن بر همه مراحل انتخاباتی نظارت نمایند. این نهادها می بایست ارزیابی نهایی خود بر روند انتخابات را به مراجع قضایی مستقل و همچنین به مراجع بین المللی دفاع از حقوق بشر ارائه دهند.
امروز جامعه سیاسی و آزادیخواه ایران در درون و برون از مرزهای کشورمان در شرایطی حساس و تأثیرگذار قرار گرفته است و با پشت سرگذاشتن انواع فراز و فرودها و چالش های گوناگون، یک گام بزرگ تا رسیدن به دمکراسی و حقوق بشر برداشته است. کنشگران حاضر در صحنه سیاسی کنونی از گروه های مختلف سوسیالیست، لیبرالیست، مذهبیون، پشتیبانان سامانه پادشاهی و جمهوری با بیان یک شعار مشترک «انتخابات آزاد» برای رسیدن به یک هدف مشترک «برقراری یک نظام پارلمانی سکولار» با همدلی و همکاری می توانند بیش از پیش ایفای نقش نمایند.
براساس این نکات، باید گفت آنچه که در این مرحله از گذار به سوی یک آینده روشن و امن ضروری می باشد فراهم نمودن ابزارهای لازم برای برپایی انتخابات آزاد و سالم، حضور چهره های مختلف سیاسی در چارچوب تشکل های گوناگون و نهادینه کردن فرهنگ حزبی و پلورالیسم (تکثرگرایی) است.
از مهمترین شرایط ایجاد مشارکت آحاد ملت ایران در انتخابات و تصمیم گیری برای سرنوشت خود این است که بستر اندیشه های گوناگون سیاسی در چارچوب فعالیت آزاد احزاب مختلف ایجاد شود. در این چارچوب، فضای سیاسی پیش نیاز برای پیدایش احزاب چپ و راست که هر یک با شخصیت حقوقی و شناسنامه و مرام سیاسی خود بتواند در محیطی آزاد و شفاف بدون حذف هیچ جریان دیگری به فعالیت بپردازد از الزامات گذار از شرایط کنونی است.
به باور من، باتوجه به اینکه حکومت ضد بشری اسلامی حق بنیادی مردم در تعیین سرنوشت، کنش آزاد سیاسی و مشارکت در امور کشور را سلب نموده، بهترین و کم هزینه ترین راه برای قدرت نمایی ملت ایران در عرصه جهانی، حضور فراگیرمان در مسیر آشتی ملی از طریق اعمال نافرمانی های مدنی به دور از خشونت ممکن و میسر است.
به احترام جان باختگان راه آزادی، مادران و پدران داغدیده، زندانیان سیاسی ـ عقیدتی و همه کنشگران و مدافعان حقوق بشر و انتخابات آزاد برای حفظ یکپارچگی این مرز و بوم و برای دستیابی به آزادی، استقلال، امنیت، رفاه و سربلندی ملت ایران تا برگزاری یک انتخابات مردمی در فضای سالم، آزاد و عادلانه در ایران با شما و در کنار شما هم میهنان مبارزم مستحکم می ایستم.
پاینده ملت بزرگ ایران
رضا پهلوی
پیوست:
«اراده مردم، اساس قدرت حکومت است. هر فردی حق دارد که در اداره امور عمومی کشور خود، مستقیم و یا به واسطه نمایندگانی که آزادانه انتخاب شده باشند، شرکت جوید.»
ماده ۲۱ جهانی حقوق بشر
برگزاری روند شفاف و سلامت انتخاباتی مستلزم پایبندی به اعلامیه جهانی حقوق بشر مصوب مجمع عمومی سازمان ملل متحد و میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۹۶۶ و اجرای معیارهای کنوانسیون نشست ۱۵۴ شورای بین المجالس است:
- حق انتخاب کردن آزاد: هرشهروندی حق دارد تا در سرنوشت میهن خود آزادانه بدون هیچ محدودیتی مشارکت نماید و در فضای امن فارغ از هر تهدیدی و تحمیلی بتواند در انتخابات شرکت نماید و به نامزد مورد نظر خود رای دهد.
- حق انتخاب شدن: هر شهروندی حق دارد با شرایط مساوی بطور فردی یا از طریق حزبی نامزد انتخاباتی شود.
- حق آزادی بیان و عقیده: هرشهروندی در مقام انتخاب شونده و یا انتخاب کننده و هر حزب و تشکلی می بایست حق بیان آزاد داشته باشد.
- حق تشکیل احزاب: شهروندان می بایست بدون بیم و نگرانی در فضایی آزاد با هرنوع گرایش سیاسی و عقیدتی حق تشکیل احزاب در شرایط یکسان داشته باشند.
- حق دسترسی یکسان به تبلیغات، وسایل ارتباط جمعی و رسانه ملی: نامزدهای انتخاباتی، هر حزب و تشکل سیاسی ـ عقیدتی و رای دهندگان در شرایط مساوی و برابر می بایست از حق تبلیغ و ترویج دیدگاه های خود از رسانه های گروهی و دولتی بهرمند گردند.
- نقش دولت: وظیفه اساسی و مهم دولت با پایبندی به معیارهای جهانشمول، تضمین سلامت و برقراری عدالت و ایجاد فضای آزاد در هر مراحله ایی از روند انتخاباتی است.
- آزادی: دولت موظف است امنیت جانی و مالی و حرمت فردی را تامین نماید و عدالت را برای همه شهروندان در سراسر کشور از هر اندیشه و اعتقادی برقرار نماید.
- سلامت: دولت موظف است امکان نظارت و بازبینی بیطرفانه نهادهای مردمی و غیردولتی و نمایندگان احزاب سیاسی را بر فرآیند انتخابات فراهم نماید.
- عدالت: دولت موظف است موارد نقض حقوق بشر، تخلفات انتخاباتی و مغایر با معیارهای بین المللی را در چارچوب قانون در دادگاه های عمومی علنی، مستقل و بیطرف مورد رسیدگی قرار دهد. همه شهروندان می بایست مورد حمایت قانونی قرار گیرند. دولت موظف به رعایت امانت و بی طرفی بدون هرگونه دخالت و یا تحریکی در همه مراحل روند گرفتن و شمارش آرا و اعلام درست نتیجه آرا می باشد.
منبع: سخنی با شما
***
این گزارشها در حال تکمیل شدن است
خبر گزاری مردانی نیوز
*** Interview with AP as spokesman for nascent democracy group"گفتگوی نازنین انصاری با شاهزاده رضا پهلوی" واشنگتن پست "شاهزاده رضا پهلوی " خواست ما برگزاری انتخابات آزاد است
- توضیحات
- منتشر شده در 13 ارديبهشت 1392
طرح از هنرمند ما بابک
( ایران کشور کورش بزرگ است و نه کشور صاحب الزمان)
به ایران و سربلندی کشورمان بیندیشیم
سال 1392 «سال مبارزه با تبعیض در میراث فرهنگی"
***
در جهان تا نور خورشید است وماه
عشق ایرانی به نوروز است وشاه
شاهزاده رضا پهلوی
Reza Pahlavi
***
Interview with AP as spokesman for nascent democracy group"گفتگوی نازنین انصاری با شاهزاده رضا پهلوی
Interview with AP as spokesman for nascent democracy group
Reza Pahlavi
© Copyright 2013 The Associated Press. All rights reserved.
PARIS — The son of Iran’s toppled shah has a new job as spokesman for a nascent movement that is challenging the clerical regime to hold free and fair elections — or risk a civil disobedience campaign.
Reza Pahlavi said Thursday that his Paris-based collective, the Iranian National Council, brings together tens of thousands of pro-democracy proponents from both inside and outside Iran.
He said the council “is calling for a major boycott” of Iran’s June 14 elections but that “is not enough.”
“The regime once again is going to put on another show, another circus,” Pahlavi said in an interview. “This is an opportunity ... to challenge a system that, if they were to refuse such a request, leaves us no choice but to organize a campaign of civil disobedience to ultimately force this regime to collapse.”
Iran’s 2009 presidential vote, which gave President Mahmoud Ahmadinejad a second term, was criticized for widespread fraud and led to major protests that were brutally repressed. The protests were the worst since the 1979 Islamic revolution that brought down Shah Mohammed Reza Pahlavi, whose family has since lived in exile, along with millions of other Iranians. The toppled shah died of cancer in Egypt a year after fleeing.
The main contenders in the upcoming vote appear to be former Foreign Minister Ali Velayati and former nuclear negotiator Hasan Rowhani as well as Tehran Mayor Mohammad Qalibaf and, possibly, former reformist President Mohammad Khatami.
Pahlavi, 52, and the council want to hold Iran to international standards of fair elections.
The Iranian National Council elected Pahlavi as its spokesman at its first congress last weekend. The group’s political bureau appears to represent a variety of Iran’s exiled opposition, and Pahlavi insisted it is not a vehicle to promote a particular political cause.
“We’re not here to debate a form of regime. That’s not our job,” he said, adding that his organization transcends party politics and stands for a secular regime.
“We demand our right to have free elections in Iran, and so this council has the responsibility to help orchestrate this campaign, with the help of our activists at home and the support of the diaspora abroad,” he said.
It is impossible to measure the impact of regime opponents, especially those living in exile. Pahlavi, who moves between the Washington area and Paris, claims the council grew out of the contacts inside Iran of various members like himself. The group says half of the 20,000-plus people who signed its charter via the Internet are inside Iran.
Pahlavi called on the international community to add its voice to the campaign for free elections, which he said should include international observers.
External pressure can change the dynamics of a nation, he said, decrying what he said was a lack of dialogue with representatives of Iran’s exile community.
He said world powers today are mainly focusing on suspicions that Tehran secretly worked on atomic arms — a charge Iran denies. For Pahlavi, the world is seeking a “change of behavior” by Iran, while he and other regime opponents are seeking a new, democratic Iran.
“If you don’t engage this time with democratic forces, how can you expect them, with no defenses ... to stand up to this Goliath?” he asked.
Copyright 2013 The Associated Press. All rights reserved. This material may not be published, broadcast, rewritten or redistributed.
اختصاصی کیهان لندن- گفتگوی نازنین انصاری با شاهزاده رضا پهلوی
کیهان لندن - نازنین انصاری
منبع: کیهان لندن
بزرگ ترین چالش کنونی شورای ملی ایران قرار دادن گزینه انتخابات آزاد در برابر انتخابات تقلبی پیش رو است.
هم اکنون نقش سیاسی من پررنگ تر از نقش نهادی احتمالی من است.
فلسفه من آشتی ملّی، عفو عمومی و افزایش گزینههاست.
نازنین انصاری در گفتگویی با شاهزاده رضا پهلوی که دیروز در نشست مجمع مؤسس «شورای ملی ایران» (INC) در پاریس انجام گرفت از اهداف و دستور کار «شورای ملی ایران» و نقش وی در آن پرسید.
پرسش: شاهزاده رضا پهلوی، آیا شما خودتان را شاه مملکت میدانید یا یک فعال سیاسی؟ آیا وارث فرّ ایزدی هستید یا نه، این فرّ نزد مردم ایران است؟
پاسخ: من که هنوز پادشاه ایران نشدم. بایستی مردم ایران تعیین کنند. من خودم را یک ایرانی میدانم با یک وظیفه ولی و یک دِینی که به مملکت ام دارم. بعضیها مرا به عنوان پادشاه قبول دارند. بعضی دیگر که مخالف پادشاهی هستند، مرا به عنوان یک شهروند ایرانی میشناسند.
مسئله برای من پست و مقام نیست بلکه نجات کشورم است و رسیدن به یک سری اهدافی که اعتقاد دارم باید مملکت ما اگر میخواهد به نقطه پیشرفت برسد باید آنها را داشته باشد. من کشورها و سیستمهای مختلف دنیا را از نزدیک دیدم و مطالعه کردم. میدانم چگونه کار میکنند و چه ضمانتهای حقوقی، سیاسی و اقتصادی برای مردم در بیشتر حکومتهای باز و دمکراتیکی هست که مسئول و جوابگوی ملت هستند. تا وقتی که به آن مرحله نرسیم مشکلات مملکت ما حل نخواهد شد. ربطی به موضوع فرّ داشتن یا نداشتن ندارد. من از یک دید پراتیک به این مسئله نگاه میکنم. هم اکنون نقش سیاسی من پر رنگ تر از نقش نهادی احتمالی من است.
شرط اول من برای شرکت در این حرکت از نظر خودم وظیفه ای است که به عنوان یک رأی دهنده در آن کشور میتوانم داشته باشم در راستای نجات کشور و اگر میخواهم یک همبستگی ایجاد کنم بایستی یک نقش بی طرف داشته باشم. مسئله در این فاز، اولویت دادن به رسیدن به حق رأی مردم است.
پرسش: در این نشست رأی گیری شد و اعضای «شورای عالی» و «دفتر سیاسی» انتخاب شدند. شما نیز به عنوان سخنگوی «شورای ملی ایران» انتخاب و معرفی شدید. گام بعدی شما چیست؟
پاسخ: بستگی خواهد داشت به دفتر سیاسی و روش کار و تشکیل کمیتههای آن و البته بستگی خواهد داشت به امکانات مالی چون شرط ما از روز اول این بوده که کوچک ترین کمک دولتی را نخواهیم پذیرفت. کمک بایستی از بخش خصوصی و عادی و شهروندان بیاید.
قطعا اولین اولویتها به چالش کشیدن جمهوری اسلامیدر انتخابات قلابی است و در واقع انتصابات پیش رو است. یک عمری مردم ایران مواجه بودند با انتخاب بین بد و بدتر در راستای اصلاح طلبی با ارزوی اصلاحاتی که هیچ وقت قد نداد و دلایلی هم دارد که هیچ وقت انجام نشد.
این بار، یکی از خواستههای بنیادی شورا همین هست که مردم ایران اکنون یک گزینه دیگری هم دارند، چه برای مصرف داخلی و چه مصرف بین المللی و آن هم این است که با تحریم کلی این انتخابات از رژیم روی برگردانید و در عوض همین خواستی را که شورا به دنبالش است پیگیری کنید. میخواهیم حاکمیت به مردم ایران برگردد و به دست مردم سپرده شود. بنا بر این خواست ما انتخابات آزاد است.
از طرف دیگری اعتقاد دارم که وارد شدن چنین گزینه ای در سطح بین المللی در جایی که ما نمیتوانیم این انتظار را داشته باشیم که سیاست بیان شده کشورهای خارجی سیاست تغییر نظام باشد، بسیار مهم است. ما خواهان حمایت دولتهای دمکراتیک از یک خواست به حق هستیم که از هر ملتی یا کشوری که برای تعیین سرنوشت شان از طریق انتخابات آزاد مبارزه میکنند پشتیبانی کنند. این کمک را از جهانیان خواهیم خواست که در این حالت میرسیم به دو حالت ممکن: یا جمهوری اسلامیداوطلبانه زیر این فشارها صحنه قدرت را واگذار میکند و اجازه میدهد که انتخابات آزاد برگذار شود که همه میدانیم چنین نخواهد شد.
در این صورت میدانیم چارهای به جز این نیست که دنبال انحلال و براندازی این نظام از طریق راههای نافرمانی مدنی و بدون خشونت باشیم. در چنین حالتی سیاست جهانی به جای اینکه تحریم اقتصادی را با هدف تغییر رفتار رژیم دنبال بکند باید این بار درک کند که این فشارهای بیرونی برای تغییر رژیم لازم است ولی کافی نیست و باید آن را تکمیل کند با حمایت مستقیم از کنشهای سیاسی درون کشور. باید مجموعه این دو فشار را برای فروپاشی و سرنگونی رژیم به کار بگیرد.
و ضمنا از این فرصت استفاده میکنم و تأکید میکنم که یکی از فلسفههایی که همیشه داشتم و امیدوارم بتوانم به این شورا انتقال دهم این است که مسئله برای ما فقط تغییر رژیم نباید باشد و روندی که به آن باید اعتقاد داشته باشیم جزو مهم آن آشتی ملی و عفو عمومیاست. خیلیها داخل این رژیم گیر کردهاند، الزاما دلشان با رژیم نیست و با مردم است و حق دارند نگران باشند که اگر رژیم عوض شود تکلیف ما چه خواهد شد؟
الان از بخشهای دولتی و اداری تا آنهایی که در بخشهای انتظامیهستند نگرانند که اگر نظام تغییر کند تکلیف آنها چه خواهد شد؟
آیا اگر این رژیم برود همان بلایی که خمینی و دار و دستهاش بر سر امرای ارتش شاهنشاهی آوردند گریبانگیر ما هم خواهد شد؟
اگر بدانند که آینده آنها در خطر نیست و بیشتر آنها سر پستهایشان خواهند ماند، این فاکتور مهمیاست برای کمک کردن به فروپاشی رژیم از درون. چون به هر حال هر طوری که نگاه کنید مردم ایران با این گزینه طرف خواهند بود که بسیار کم هزینهتر است نسبت به گزینههایی که برای مملکتمان بسیار گران تمام خواهد شد مانند حمله نظامییا گرفتاریهای دیگر از جمله آنچه در منطقه وجود دارد مانند جنگ شیعه و سنّی؛ و یا فروپاشی ایران که نیروهای تجزیه طلب هم دارند زمزمهاش میکنند. در هر صورت، این یک فرصت طلایی است. این شورا لااقل با وارد کردن این آلترناتیو میتواند نقش مهمیدر یکی دو ماه آینده و اتفاقاتی که ممکن است با انتخابات رژیم و مقاومت ما در تابستان بیفتد بازی کند.
پرسش: شما فکر میکنید که این شورا تا یکی دو ماه آینده این توان را خواهد داشت؟
پاسخ: امیدوارم چه کسانی که با این شورا و برنامهاش در ارتباط هستند و چه کسانی که تا کنون نخواستهاند آن را حمایت کنند، اهمیت این گزینه را در مقابل مانورهای جمهوری اسلامیاز یک سو و نداشتن گزینههای دیگر از دید جامعه جهانی درک کنند. امروز این فرصت پیش آمده. اگر ما نتوانیم نشان بدهیم که جمهوری اسلامیتمام راههای رسیدن به آنچه را که مردم میخواهند عملا به بنبست رسانده، هیچ راهی به غیر از اینکه رژیم را دور بزنیم یا راههایی در ماورای این رژیم برای تغییر آن در پیش بگیریم نداریم.
خیلی از نیروهای به اصطلاح اصلاح طلب که تا دیروز به دنبال اصلاح رژیم بودهاند بخصوص بعد از آخرین دوره انتخابات ریاست جمهوری دارند متوجه میشوند که پشتیبانی از این رژیم بی فایده است و تنها راه رسیدن به خواستههایشان عبور کردن از این نظام است. امیدوارم که خصوصیاتی که این شورا ارائه میکند یک مرکز مراجعه و همسویی و همکاری باشد.
تکرار میکنم که این شورا، مجلس آینده مملکت نیست، ما خودمان را نماینده مردم ادعا نمیکنیم. ادعای آلترناتیو بودن هم نمیکنیم، مثل سازمان مجاهدین. فقط میگوییم که ما نماینده یک فرایند سیاسی دمکراتیک هستیم که خواست اصلیاش رسیدن به همان حق رأی و صندوق رأی به عنوان میزان تعیین خواست جامعه است.
بنا بر این درِ این شورا به روی هر گرایش و هر تشکلی که به مفادی که در فراخوان آن امده است اعتقاد دارد باز است و امیدوارم که در فازهای بعدی گسترش پیدا کند چون توانها بیشتر خواهد شد و سرعت و بازدهی و سطح کار از نظر کیفی افزایش پیدا خواهد کرد. فلسفه من افزایش گزینههاست و نه حذف گزینهها.
پرسش: آیا مکان دبیرخانه خود را به اروپا منتقل خواهید کرد؟
پاسخ: این یک امر جداگانه است از فعالیت شورا. امیدواریم اجلاسهای دیگری را که در پیش خواهد بود در مناطق دیگر جهان برگذار کنیم تا به دیگران نیز فرصت شرکت داده شود.
از لحاظ نقش شخصی خودم بستگی خواهد داشت به نقشی فراتر از آنچه که تا به حال در حمایت و پشتیبانی از کار شورا انجام دادهام. به هر حال همان طوری که میدانید بیشتر فعالیتهای من با افرادی است که در اروپا هستند و بیشتر کار من و تیم من عملا اینجاست و تنها مسئله نقل مکان فیزیکی خود من است. ولی میتوانم به شکل رسمیتری برنامهریزی بکنم. چون تا به حال ارتباطاتی که با من بوده از طریق دبیرخانه خصوصی من بوده است. با توجه به کارهای جدید ممکن است لازم باشد که دفتر سیاسی خود را در اینجا داشته باشم که فرق میکند با نقشی که دبیرخانه کنونی و شخصی من دارد.
واشنگتن پست "شاهزاده رضا پهلوی " خواست ما برگزاری انتخابات آزاد است
واشنگتن پست امروز - جمعه سوم ماه مه - در گزارشی نوشت شاهزاده رضا پهلوی، پسر شاه سابق ایران، سخنگوی جنبش نوپایی است که به هدف برگزاری انتخابات آزاد و عادلانه و کارزار نافرمانی مدنی، حکومت روحانیون ایران را به چالش می کشد. وی گفته است «حکومت بار دیگر می خواهند سیرک و نمایش دیگری به راه بیاندازد. این فرصتی برای به چالش کشیدن نظامی است که اگر برای ما راهی به جز سازماندهی کارزاری برای نافرمانی مدنی باقی نمی گذارد تا در نهایت این حکومت را به زور سرنگون کنیم».
شاهزاده رضا پهلوی روز پنج شنبه در جمع حضار «شورای ملی ایرانیان» در پاریس گفته بود این شورا ده ها هزار هوادار دموکراسی داخل و خارج از ایران را گرد هم می آورد. او همچنین گفته بود این شورا خواهان «تحریم کامل» انتخابات ریاست جمهوری خرداد ماه در ایران است و افزوده بود فقط تحریم «کافی نیست».
آقای پهلوی که ٥٢ سال دارد می گوید این شورا و وی قصد دارند تا بر اساس معیارهای بین المللی انتخابات آزاد و منصفانه در ایران برگزار کنند.
«شورای ملی ایرانیان» در اولین کنگره هفته گذشته خود رضا پهلوی را به مقام سخنگوی خود برگزید. به نظر می رسد مجموعه ای از گروه های مخالف ایرانیان در تبعید دیدگاه های سیاسی این شورا را شکل می دهند و آقای پهلوی اصرار دارد که او ابزاری برای حمایت و یا تبلیغ از یک هدف و برنامه سیاسی خاص نیست.
او می گوید «ما برای گفتگو در مورد ساختار یک حکومت این جا نیامده ایم، این وظیفه ما نیست». او افزود سازمان او مجموعه ای از احزاب سیاسی مختلفی است که از استقرار یک حکومت عرفی (سکولار) حمایت می کند.
شاهزاده رضا پهلوی گفت «ما خواهان احقاق حق خود برای برگزاری انتخابات آزاد در ایران هستیم و این شورا، با کمک فعالان داخل کشور و حمایت جامعه مهاجر خارج از کشور مسئولیت هماهنگی این کارزار را به عهده دارد».
خبرگزاری آسوشیتدپرس می نویسد «ارزیابی تاثیر مخالفان حکومت (ایران)، به ویژه ایرانیان در تبعید غیرممکن است و آقای پهلوی ادعا می کند که این شورا ثمره تماس افرادی همچون او با ایرانیان داخل و خارج از کشور است.
این شورا ادعا کرده است که نیمی از بیش از بیست هزار نفری که منشور آن را از طریق اینترنت امضا کرده اند، مقیم ایران هستند. وی از جامعه بین الملل خواسته است تا برای برگزاری انتخابات آزاد با این شورا هم صدا شود. او می گوید: برگزاری انتخابات باید با حضور ناظران بین المللی برگزار شود....
فشارهای خارجی می توانند پویایی یک ملت را تغییر دهند.
آقای پهلوی گفته است امروز قدرت های جهانی به طور عمده فقط بر فعالیت های اتمی ایران و ظن و گمان ها در مورد ساخت سلاح های اتمی تهران تمرکز کرده اند؛ و تاکید کرده است در شرایطی که جهان در انتظار «تغییر رفتار» ایران است، او و دیگر مخالفان حکومت اسلامی در پی استقرار یک حکومت جدید و دموکراتیک در ایران هستند.
این گزارشها در حال تکمیل شدن است
خبر گزاری مردانی نیوز
پیام شاهزاده رضا پهلوی به مناسبت فرا رسیدن روز جهانی کارگر'
- توضیحات
- منتشر شده در 12 ارديبهشت 1392
طرح از هنرمند ما بابک
(ایران کشور کورش کبیر است نه کشور صاحب زمان)
***
در جهان تا نور خورشید است وماه
عشق ایرانی به نوروز است وشاه
شاهزاده رضا پهلوی
پیام شاهزاده رضا پهلوی به مناسبت فرا رسیدن روز جهانی کارگر'
روز کارگر، روزی است که جامعه فرصت می یابد، به قشری که بیشترین تلاش را برای توسعه اقتصادی کشور انجام می دهد، ارج نهد.
در اعلامیه جهانی حقوق بشر، حقوق کارگران و کرامت انسانی آنها به رسمیت شناخته شده و بر آن تاکید شده است. بدون شک در جامعه ای که کارگران از حقوق مشخصی مانند حق اعتصاب، تجمع و تشکیل اتحادیه های کارگری برخوردار نباشند، یکی از اصول مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر نقض می شود. تمامی تشکل های مدنی، از جمله اتحادیه های کارگری، نقش بسیار مهمی در استقرار دمکراسی و پایداری آن بازی می کنند. در جامعه ای که دمکراسی برقرار باشد، کارگران اجازه تجمع و ایجاد اتحادیه های کارگری می یابند، و می توانند در مقابل هر روند غیر دمکراتیکی که ناقض حقوق مدنی و صنفی آنها باشد، مقاومت نموده و آزادانه اعتراض کنند.
متاسفانه شاهد آن هستیم که حقوق انسانی کارگران در میهنمان تحت سلطه حکومت مستبد نقض می شود. تجمعات کارگران و زحمت کشانمان، سرکوب و با خشونت مواجه می شود، و بسیاری از فعالان مدافع حقوق کارگران تنها به دلیل بر زبان راندن حقوق انسانی آنها در بند به سر می برند.
در حالی که اختلاس های نجومی و بهت آور در رژیم جمهوری اسلامی رخ می دهد، در حالی که به دلیل سیاست های غیر عقلانی رژیم برای رسیدن به سلاح های هسته ای، اقتصاد کشور در شرف نابودی است، متاسفانه شاهد اختصاص کارمزد های ناچیز به کارگران و یا بدتر از آن، اخراج گسترده کارگران و یا حتی استفاده از کودکان به عنوان کارگر هستیم.
طبق ماده بیست و سوم اعلامیه جهانی حقوق بشر، باید حقوق بیکاری در اختیار کارگران بی کار شده قرار گیرد و از تامین اجتماعی منصفانه برخوردار باشند، ولی متاسفانه در ایران امروز این حقوق ساده و بنیادین به صورت روزمره نقض می شوند.
هم میهنانم،
این روز را به زحمت کش ترین طبقه جامعه، که بیشترین نقش را در توسعه اقتصادی جامعه بازی می کنند و البته می توانند نقشی قابل توجه در استقرار دمکراسی در جامعه داشته باشد شادباش می گویم، و آرزو می کنم که این بخش مهم جامعه، به خواسته های قانونی و بر حق خود دست یابند.
خداوند نگهدار ایران باد
رضا پهلوی
شاهزاده رضا پهلوی به عنوان سخنگوی «شورای ملی ایران» معرفی شد" مصاحبه با روزنامه بحرینی “البلاد” و (رادیو اسرائیل )" شهرام همایون" در خصوص شرایط ایران و منطقه
- توضیحات
- منتشر شده در 12 ارديبهشت 1392
طرح از هنرمند ما بابک
ایران کشور کورش کبیر است نه کشور صاحب زمان
***
در جهان تا نور خورشید است وماه
عشق ایرانی به نوروز است وشاه
شاهزاده رضا پهلوی
Reza Pahlavi
***
شاهزاده رضا پهلوی به عنوان سخنگوی «شورای ملی ایران» معرفی شد" مصاحبه با روزنامه بحرینی “البلاد” و (رادیو اسرائیل )" شهرام همایون" در خصوص شرایط ایران و منطقه
سخنان شاهزاده رضا پهلوی در روز دوم و پایانی نشست مجمع مؤسس شورای ملی ایرانیان در پاریس
مصاحبه با روزنامه بحرینی “البلاد” و (رادیو اسرائیل )" شهرام همایون" در خصوص شرایط ایران و منطقه
در دومین روز (پایانی) نشست مجمع مؤسس شورای ملی ایرانیان (یکشنبه ۸- اردیبهشت) پس از درخواست از شاهزاده رضا پهلوی برای سخنگوی شورای ملی ایرانیان ایشان با پذیرش این مسئولیت سخنانی در مورد اهمیت بر پایی شورای ملی ایران و انگیزه راه اندازی این تشکیلات ملی ایراد فرمودند که در فیلم مشاهده می کنید.
در دومین و روز پایانی نظریات دریافتی در باره اساسنامه پیشنهادی شورای ملی ایران بررسی و به رای گیری قرار گرفت ،
شاهزاده رضا پهلوی به عنوان سخنگوی «شورای ملی ایران» معرفی شد
شاهزاده رضا پهلوی یک بار دیگر بر استقلال ملی شورای ملی تأکید کرد و گفت تمامیهزینههای فعالیت این شورا از منابع ایرانی و ملی است و از هیچ دولت و حکومت خارجی کمک مالی دریافت نشده و نخواهد شد.
سخنان شاهزاده رضا پهلوی در اعلام آمادگی برای پذیرفتن سخنگویی شورای ملی ایران در روز دوم نشست مجمع مؤسس ۲۸ آوریل ۲۰۱۳
گزارش کیهان لندن ، کیهان آنلاین: مجمع مؤسس شورای ملی ایران در دومین روز نشست خود (۲۸ آوریل ۲۰۱۳ / ۸ اردیبهشت ۱۳۹۲) که در پاریس در حال برگذاری است شاهزاده رضا پهلوی را به عنوان سخنگوی خود معرفی کرد.
شاهزاده رضا پهلوی در سخنانی ضمن سپاس از اعتمادی که به وی نشان داده شده است، اطمینان داد که تمام تلاش خود را برای جلب توجه جامعه بین المللی به مبارزه آزادی خواهی در ایران و برای تحقق شرایطی که بتوان در آن انتخابات کاملا آزاد برگذار کرد، به کار خواهد گرفت.
شاهزاده رضا پهلوی یک بار دیگر بر استقلال ملی شورای ملی تأکید کرد و گفت تمامیهزینههای فعالیت این شورا از منابع ایرانی و ملی است و از هیچ دولت و حکومت خارجی کمک مالی دریافت نشده و نخواهد شد.
مجمع مؤسس شورای ملی ایران در طول نشست دو روزه خود ضمن تصویب منشور و اساسنامه این شورا، هم اکنون در حال رأی گیری برای مشخص کردن اعضای «شورای عالی» و «دفتر سیاسی» است. اعلام شده است که در این رأی گیری، حدود سی تن برای عضویت در «شورای عالی» و نه تن اعضای «دفتر سیاسی» انتخاب خواهند شد. در عین حال تأکید شد که از همکاری ایرانیان واجد شرایط که بعدا بخواهند در این شورا فعالیت کنند، استقبال میشود.
سخنان شاهزاده رضا پهلوی در نخستین روز نشست مجمع مؤسس شورای ملی ایران در پاریس ۲۷ آوریل ۲۰۱۳
فیلم
این فیلم رامیتوانید در لینگ ذیل ویا در بخش یوتوپ این خبر گزاری مشاهده فرمائید
سخنان شاهزاده رضا پهلوی در نخستین روز نشست مجمع مؤسس شورای ملی ایران در پاریس ۲۷ آوریل ۲۰۱۳
http://www.youtube.com/watch?v=ZFbKjo1ehl0&list=FLcct1gNsYDnTOUdNqbi4p0Q&index=2
http://www.youtube.com/watch?v=skQIBZMwmHw&list=FLcct1gNsYDnTOUdNqbi4p0Q&index=1
http://www.youtube.com/watch?v=skQIBZMwmHw&list=FLcct1gNsYDnTOUdNqbi4p0Q&index=1
مصاحبه شاهزاده رضا پهلوی با روزنامه بحرینی “البلاد” و (رادیو اسرائیل )" شهرام همایون" در خصوص شرایط ایران و منطقه
شاهزاده رضا پهلوی در مصاحبهای اختصاصی با روزنامه بحرینی “البلاد” در خصوص شرایط ایران و منطقه و همچنین فعالیتهای اخیر خود در جهت تشکیل “شورای ملی ایران” اظهار نظر کرده است.
منوتو: او در نشست اخیری که به منظور تشکیل مقدمات شکل گیری ارکان “شورای ملی ایران” در پاریس برگزار شد، به عنوان سخنگوی شورا برگزیده شد و هدف این شورا را ایجاد حکومتی دموکراتیک و سکولار در ایران خواند. فرزند آخرین پادشاه ایران به روزنامه “البلاد” گفت در صورتی که خواستههای شورا مبنی بر “تحول دموکراتیک” در ایران به نتیجه نرسد، سقف خواستههای خود را تا حد برکناری رژیم حاکم در ایران افزایش خواهد داد.
شاهزاده رضا پهلوی ضمن اشاره به دخالتهای جمهوری اسلامی در امور داخلی بحرین، تاکید کرد از آنجایی که نظامی که او خواستار آن است بر پایه مبانی سکولار و احترام به حقوق اقلیتها و آزادی عقاید شکل خواهد گرفت، هرگز در امور کشورهای همسایه مداخله نخواهد کرد. وی در ارتباط با برنامه اتمی ایران اظهار کرد که رژیم ایران خواستار سلاح اتمی است، نه به دلیل حمله به اسرائیل آن گونه که حکومت ایران مدعی است، بلکه به منظور استقرار یک “خلافت شیعی.”
شاهزاده رضا پهلوی در پاسخ به سوال خبرنگار “البلاد” در ارتباط با آیندهای که برای منطقه متصور است، پاسخ داد که تمرکز او در حال حاضر تنها بر روی نقض حقوق بشر توسط نظام حاکم بر ایران است.
پایه گذاران “شورای ملی ایران” که از حمایت رضا پهلوی، فرزند محمدرضا شاه پهلوی برخوردارند، هدف از تشکیل این شورا را ایجاد “یک بدیل دموکراتیک” در مقابل نظام جمهوری اسلامی ایران، از طریق انتخاباتی آزاد مطابق با معیارهای جهانی توصیف کرده اند.
شاهزاده رضا پهلوی دیروز در سخنرانی خود در نشست “شورای ملی ایران” در پاریس تاکید کرد زمانی که امکان برگزاری انتخابات آزاد در ایران فراهم شود، وظیفه این شورا به پایان خواهد رسید و هم اکنون این شورا نقش یک پارلمان یا دولت را در ایران ایفا نمی کند.
شورای ملی ایران، «معرف حرکتی جمعی، فرامسلکی و فراگروهی»
گفتوگوی نادر صدیقی با شاهزاده رضا پهلوی درباره شورای ملی ایرانیان
در پی برگزاری نخستین نشست «شورای ملی ایران» که در جریان اجلاسی دو روزه در پاریس، فرانسه، اعلام موجودیت کرد، شاهزاده رضا پهلوی به عنوان سخنگوی این شورا ساختار و هدفهای آن را در گفتوگویی اختصاصی با رادیوفردا تشریح کرد.
رادیوفردا: اگر ممکن است در مورد هدفهای این شورا و نقش خودتان در آن توضیح دهید.
رضا پهلوی: با کمال میل. مدتها صحبت از این بود نهادی در خارج از کشور به وجود آید که بتواند معرف یک حرکت جمعی فراتر و به خصوص فرامسلکی و فراگروهی باشد. زمانی که جنجال انتخاباتی [سال ۱۳۸۸] و حرکتی به فرم جنبش سبز در ایران شکل گرفت که در نهایت به حذف رهبران آن و سرکوب کسانی که به اعتراض برخواسته بودند منجر شد، زمینه عمیق در جامعه برای من محرز بود و مرا واداشت یک فکر اساسی در این مورد را شروع کنیم.
بنابراین صحبتهایی را آغاز کردیم با بسیاری از کنشگران سیاسی به خصوص زندانیان سیاسی- عقیدتی در داخل کشور. در اصل فراخوانی که پایه اصلی این همایش بوده به مفهوم مدرکی که بتواند خواستههای مشترک جریانهای متعدد و متکثر جامعه را منعکس کند، اولین نسخه آن اتفاقا از داخل زندان اوین بیرون آمد تا مبنای این تشکل و همایش باشد برای تشکیل اولین مجمع و پایهگذاری یک شورای ملی با یک هدف مشخص و واحد که یک کمپین سیاسی است برای ابراز خواست کلیدی و اساسی ایرانیانی که دنبال یک بدیل سیاسی برای این نظام هستند با فرم یک حکومت دموکراتیک پارلمانی و سکولار.
در اصل خواسته اصلی ما حق برگزاری انتخابات آزاد در کشور است از یک سو و این که بتوانیم این خواسته را در داخل کشور در مقابل رژیم جا بیندازیم. از سوی دیگر توجه جهانیان را به این هدف جلب کنیم که جمهوری اسلامی تمام راهها را برای هر نوع تغییر سیاسی با خواست مردم ایران بسته و هرگز شرایط برگزاری انتخابات آزاد را فراهم نخواهد کرد، پس چارهای به جز فروپاشی نظام باقی نمیماند تا ما در فرای این نظام بتوانیم به درهای باز سیاسی برسیم که در آن رأی مردم و صندوق رأی مفهوم داشته باشد و از طریق نمایندگان منتخب مردم بتوان آینده سیاسی کشور را تعیین کرد.
آیا این شورا دربرگیرنده همه طیفهای سیاسی است یا بیشتر طرفداران نظام پادشاهی اعضای آن را تشکیل میدهند؟
تا جایی که توانستیم سعی کردیم دعوت اصلی برپایه کثرتگرایی به مفهوم گستردهای از نمایندگان فکری مختلف جامعه درابعاد حزبی، سیاسی، ایدئولوژیک، قومی و مذهبی فراهم شود.
از روز اول در به روی همگان باز بوده تا در این مسیر شرکت کنند و به شکل شفاف فراخوان در تارنماهای [وبسایتهای] مختلف به نمایش گذاشته شد تا افراد مختلف درباره آن نظر دهند. هر چند برخی افراد عملا در این شورا حضور پیدا نکردند، نظرشان مورد استفاده قرار گرفت و در اصول فراخوان گنجانده شد. فکر میکنم ذهنیت و فلسفه کاری این مجموعه بر مبنای دعوت به همکاری برای مشارکت هر کسی که این اصول را میپذیرد و قبول دارد همچنان باز است و اگر در ایستگاه اول شرکتکنندگان صد درصد نیست، اما این امکان فراهم است که دیگران در ایستگاههای بعدی به این جریان ملحق شوند.
به هر حال کار باید از جایی آغاز میشد و ما این کار را آغاز کردیم، چون دو ماه دیگر باز مردم با یک نمایش انتخاباتی که در واقع انتصابات است مواجه هستند و ما میخواستیم این بار گزینه دیگری هم در صحنه باشد.
خواسته ما این است که انتخابات را تحریم کنیم و در عوض خواستار حق برگزاری انتخابات آزاد در ایران باشیم. این میتواند یکی از مسائل کلیدی باشد که توجه جهانیان را جلب کند، یعنی گزینهای که باقی میماند حمایت از یک همایش مردمی باشد در اعتراض به این حکومت و فروپاشی آن؛ گزینهای کمهزینهتر نسبت به سناریوها و گزینههای دیگری که در پیش است و ممکن است کار را به جای باریک بکشاند، از جمله خطر حمله نظامی به کشور و گرفتاریهای منطقهای.
جنگ شیعه و سنی هر روز بیشتر میشود، خطر تجزیهطلبی و تجزیه ایران در پیش است و مسائلی که هزینه را برای مردم بسیار بالا میبرد و چه بسا ایران در خطر بیفتد. البته ممکن است عدهای از گزینه پیشنهادی ما خوششان نیاید که طبیعی است، اما فکر میکنم کار عمدهای که صورت گرفته برای بار اول بسیار اثرگذار بوده است و تا جایی که اطلاع دارم در همین دو سه روز اخیر با استقبال بسیار زیادی از درون کشور مواجه شده است.
آیا میتوان گفت این شورا معرف تعدادی از فعالان سیاسی- مدنی خارج از کشور نیز هست؟
ببینید ما دنبال یک راهکار کمیتی نیستیم، بلکه میخواهیم از نظر کیفی پاسخگوی دغدغهها و خواستههایی باشیم که باور داریم خواسته اکثر هممیهنانمان است. همان طور که شما اشاره کردید، ما نمیتوانستیم فرمولی پیدا کنیم که به مفهوم پراتیک و عملی میلیونها نفر در این انتخابات شرکت کنند و مبنای کار ما ادعای نمایندگی بر اساس انتخابات نبوده که بخواهیم بگوییم این شورا معرف تمام ملت است.
ما اصلا خودمان را به عنوان یک آلترناتیو ارائه نمیدهیم، بلکه خودمان را به عنوان نهادی معرفی میکنیم که مدافع یک روند دموکراتیک برای رسیدن به شرایط دموکراتیک است که در آن مردم ایران بتوانند انتخابات داشته باشند و نمایندگان خود را انتخاب کنند و به مجلس موسسانی بفرستند که تمام بحثهای مربوط به فرم، محتوا و شکل نظام سیاسی آینده کشور را انجام دهد، ماورای نظام کنونی که هرگز این شرایط را فراهم نمیکند. ما باید تلاش کنیم تا به شرایط آزادی برسیم.
اگر بخواهیم بگوییم پایه مقبولیت و مشروعیت این شورا بر چه اساسی قرار دارد، صرفا میتواند بر حمایت و تایید و پشتیبانی هممیهنانمان در داخل باشد، صرف نظر از این که عملا بتوانند شرکت داشته باشند در تبیین اهداف آن یا شرکت در انتخابات آن. چون هدف مهم است و البته اگر میتوانستیم مشارکت بیشتری را فراهم کنیم چه بهتر، اما محدودیتهای عملی در کار بود.
تشخیص با هممیهنان ما خواهد بود، ولی فکر میکنم از نظر اصول و خواستهها این شورا چیزی است که رویهمرفته پس از ۳۲ سال مبارزه با رژیم، کمتر کسی قبول ندارد وضعیت کنونی در کشور قابل تحمل برای همه نیست و خیلی از نیروهایی که تا دیروز همچنان به دنبال اصلاح نظام بودند دیگر از این قضیه دارند صرف نظر میکنند و متوجه شدهاند این کار فایدهای ندارد و فقط از دست رفتن زمان است به غیر از اصولگرایان یا اصلاحطلبان حکومتی.
این بدیل و آلترناتیو سیاسی که ما دنبال آن هستیم به عنوان یک نظام پارلمانی دموکراتیک سکولار است در مقابل یک حکومت مذهبی که میتواند ترقی کشور و آزادی و حقوق شهروندان را رعایت کند. اما وظیفه این شورا تدوین قانون آینده یا تشکیل نظام بعدی یا مجلس موسسان نیست، ما فقط رایزنی در جهت رسیدن به آن روزی که در یک فضای باز سیاسی مردم بتوانند حق رأی واقعی داشته باشند یک کمپین سیاسی را ارائه میدهیم و فکر میکنم این شورا بلندگویی خواهد بود برای تمام هممیهنان ما در داخل کشور که دستشان به جایی بند نیست، ولی نیازمند پایگاهی هستند در خارج از کشور، وقتی درون کشور هیچ ساختاری نیست که بتواند با این نظام عملا مواجه شود و کلیت نظام را زیر سوال ببرد. باید چنین نقطه اتکایی ابتدا در خارج از کشور وجود داشته باشد، چه برای ارتباطات مربوط به ایرانیان در داخل کشور و چه برای رایزنی و ارتباط و مذاکره در سطح بینالمللی.
تا چه حد به موفقیت این شورا امیدوار هستید و فکر میکنید این شورا میتواند در جلب نظر و آرای اکثریت مردم ایران موفق باشد؟
کاش من غیبگو بودم، اما نیستم، ولی تا جایی که شرایط را سنجیدهام به عنوان یک برداشت شخصی میتوانم بگویم استقبال خیلی زیاد بوده و روحیه مثبتی میان هممیهنانمان ایجاد کرده است. بهخصوص در ماههای اخیر و خیلی پیش از این که اولین اجلاس شورا به صورت عملی تشکیل شود، در طول مذاکرات و ارتباطات و دیدارهایی که داشتم در سطوح بالای دولتی و سیاسی کشورهای مختلف دنیا، احساس کردم آنها در جستوجوی پدیدار شدن چنین گزینهای بودند، برخلاف گذشته که دنیا اعتنایی نمیکرد به اپوزیسیون دموکراتیک ایران و مشغله آنها فقط این بود که چگونه با نظام جمهوری اسلامی سازش یا تجارتی داشته باشند.
گفتگو با شاهزاده رضا پهلوی در مورد شورای ملی ایران
فیلم
این فیلم رامیتوانید در لینگ ذیل ویا در بخش یوتوپ این خبر گزاری مشاهده فرمائید
http://www.youtube.com/watch?v=uaYTr4pURug&list=FLcct1gNsYDnTOUdNqbi4p0Q&index=2
http://www.youtube.com/watch?v=uaYTr4pURug&list=FLcct1gNsYDnTOUdNqbi4p0Q&index=2
گفتگوی ویژه شهرام همایون با شاهزاده رضا پهلوی
گفتگوی آقای منشه امیر (رادیو اسرائیل ) با شاهزاده رضا پهلوی /۹ اردیبهشت ۹۲
http://www.youtube.com/watch?v=70-D9I01Flo&list=FLcct1gNsYDnTOUdNqbi4p0Q&index=1
http://www.youtube.com/watch?v=70-D9I01Flo&list=FLcct1gNsYDnTOUdNqbi4p0Q&index=1
مجمع مؤسس شورای ملی ایران درپاریس، گفتگوی آقای منشه امیر ، ( رادیو اسرائیل ) با شاهزاده رضا پهلوی در مورد نشست پاریس ،
این گزارشها در حال تکمیل شدن است
خبر گزاری مردانی نیوز
بیشتر بخوانید مطالب مرتبط در این ضمیمه از
شورای ملی ایران: ما به دنبال ایجاد آلترناتیو برای آینده ایران هستیم
http://www.mardaninews.org/the-news/65-1389-01-09-22-30-41/13680-1392-02-07-18-55-38.html