آمریکا ": سالگرد۱۱ سپتامبر ": ۲۰ سال پس از ۱۱ سپتامبر: سیاست "واقع‌گرایانه" آمریکا در قبال عربستان"برگزاری مراسم یادبود قربانیان حملات یازدهم سپتامبر در پنتاگون
- توضیحات
- دسته: سیاست
- منتشر شده در 19 شهریور 1400
BILD-Reporter Herbert Bauernebel erlebte den Horror des 11. September 2001 in New York mit.
Foto: Chao Soi Cheong/AP
آمریکا ": سالگرد۱۱ سپتامبر ": ۲۰ سال پس از ۱۱ سپتامبر: سیاست "واقع‌گرایانه" آمریکا در قبال عربستان"برگزاری مراسم یادبود قربانیان حملات یازدهم سپتامبر در پنتاگون
10.09.2021 - 15:54 Uhr
Es ist das schwärzeste, das traurigste Jubiläum Amerikas: Am Samstag sind seit den Terror-Anschlägen auf das World Trade Center und das Pentagon 20 Jahre vergangen. Immer noch ist in New York nichts, wie es vorher war.
Die Flugzeuge. Die Explosionen. Die fallenden Menschen. Der Einsturz der Zwillingstürme, schwarzer Staub, Stille, Fassungslosigkeit. Bilder, die sich für immer ins kollektive Gedächtnis eingebrannt haben. Die schwer zu ertragen waren und sind, selbst wenn man sie nur aus dem Fernsehen kennt. Und noch mehr erschüttern, wenn man sie live gesehen hat – und in New York am Tag des Anschlags selbst um sein Leben bangte.
So hat es BILD-Reporter Herbert Bauernebel erlebt.
Terroranschläge am 11. September 2001
Bauernebel erinnert sich bei BILD LIVE, dem TV-Sender von BILD: „Ich war am Broadway, ungefähr zwei, drei Blöcke vom Südturm entfernt, als er eingestürzt ist. (...) Ich selbst bin dann unter einen Lieferwagen gehechtet, habe am Boden gelegen, die Staubwolke drüber. Es war komplett finster, totenstill. Als wenn der Film gerissen wäre. Dann atmet man das World Trade Center ein, und ich lag da auf dem Bauch unter diesem Wagen und habe für einen Moment geglaubt: Ich ersticke hier.“
Quelle: TVF Internationa
Bauernebel – damals 36 – über den Horror, den er erlebte: „Das sind alles Momente, die selbst 20 Jahre nach diesem furchtbaren Terroranschlag immer noch so frisch sind, als wäre das Ganze gestern passiert.“
BILD-Reporter Herbert Bauernebel am Ground Zero
Foto: Privat
Dramatisch: In Bauernebels Todesangst mischte sich auch die Sorge um seine Frau Estee. „Ich hatte gerade vor ein paar Wochen erfahren, dass meine Frau schwanger ist, dass ich Vater werde. Das sind dann schon Momente, wo man wirklich sehr emotional wird, auch Todesangst hat.“
In seinen Notizen über den 11. September schreibt Bauernebel zu diesen Momenten unter dem Lieferwagen: „Wut kommt hoch: Ich werde gerade Vater, warum ersticke ich hier? Ich gebe mir einen Ruck, krieche unter dem Wagen hervor, taumle über die Straße, finde Zuflucht in einem Restauranteingang. ,Jesus Christ!’, ruft einer. Ich bin komplett mit weißem Staub bedeckt.“
Als Bauernebel seine Gedanken sortiert hat, schießt es ihm durch den Kopf: „‚Meine Frau!‘ Das sind meine ersten klaren Gedanken. Sie muss das Schlimmste befürchten, nachdem sie den Einsturz des Gebäudes ein paar Blocks gehört hat. Ich renne durch die staubgefüllten Straßen. Ich quetsche mich in einen Aufzug und rufe, dass meine Frau nicht weiß, dass ich okay bin.“
Doch am Ende blieben Bauernebel und seine Frau unversehrt. Bauernebel weiter: „Plötzlich klingelt mein Handy. Sie ist es. ,Mir geht es gut‘, stammle ich. Fast alle im Aufzug sind jetzt in Tränen aufgelöst. Wenigstens ein Happy End an diesem Tag des Grauens, denken sie wohl.“
Die Zwillingstürme des World Trade Center am 11. September 2001: Verschwörungstheoretiker behaupten, die Türme seien durch eine kontrollierte Sprengung zum Einsturz gebracht worden
Foto: AP/Gulnara Samoilova
Der Tag, der die Welt veränderte: Ground Zero an 9/11
Foto: ALEXANDRE FUCHS / AFP
Schock und Klarheit: Lower Manhattan am 11. September 2001
Foto: Hubert Boesl / dpa
TERRORANSCHLÄGE VOM 11. SEPTEMBER
9/11: US-Präsident Joe Biden will Geheim-Dokumente frei geben
Kurz vor dem 20. Jahrestag der Terroranschläge vom 11. September 2001 hat US-Präsident Joe Biden eine Freigabe geheimer Ermittlungsdokumente angeordnet - und damit dem Drängen der Opferfamilien nachgegeben.
Die rauchenden Türme des Word Trade Centers wurden zum Symbol der Terroranschläge vom 11. September
US-Präsident Joe Biden hat das Justizministerium und andere Behörden angewiesen, Dokumente aus der FBI-Untersuchung zu den Anschlägen vom 11. September 2001 zu überprüfen und freizugeben. Die entsprechenden Papiere müssen in den nächsten sechs Monaten zugänglich gemacht werden.
Biden erklärte, er habe während des Präsidentschaftswahlkampfes 2020 "Transparenz" mit Blick auf Dokumente zu den Terroranschlägen versprochen. "Während wir uns dem 20. Jahrestag dieses tragischen Tages nähern, erfülle ich dieses Versprechen." Informationen sollten nicht als Verschlusssache eingestuft bleiben, wenn das öffentliche Interesse an der Offenlegung den Schaden für die nationale Sicherheit überwiege, heißt es in der Verfügung.
Opferfamilien hoffen auf neue Erkenntnisse
Hintergrund sind Forderungen von Opferfamilien, die Saudi-Arabien eine Komplizenschaft bei den Anschlägen vom 11. September vorwerfen. Sie haben das Königreich verklagt und erhoffen sich von einer Veröffentlichung bislang unter Verschluss gehaltener Ermittlungsunterlagen neue Erkenntnisse. Zuvor hatten einige Angehörige der Opfer damit gedroht, nicht zu den Gedenkfeierlichkeiten zum 20. Jahrestag zu erscheinen, falls Biden nicht Dokumente freigebe.
"Persönliche Zerstörung": US-Präsident Joe Biden will mehr Aufklärung für Opferfamilien vom 11. September
Mitglieder des Terrornetzwerks Al-Kaida - die meisten von ihnen saudiarabische Staatsbürger - hatten vor 20 Jahren Flugzeuge entführt und in das World Trade Center in New York und das Pentagon in Washington gesteuert. Bei den Anschlägen wurden fast 3000 Menschen getötet.
Welche Rolle spielte Saudi-Arabien?
Die Kommission zur Aufarbeitung der Anschläge kam in ihrem Bericht zu dem Schluss, dass es keine Beweise gebe, dass "die saudiarabische Regierung als Institution oder ranghohe saudische Vertreter" Al-Kaida mitfinanziert hätten. Diese Formulierung wurde von manchen als Hinweis gewertet, dass Regierungsvertreter auf niedrigeren Positionen eine Rolle gespielt haben könnten.
Fotos von Opfern des Anschlags in einem Besucherzentrum in New York - die Familien hoffen auf neue Erkenntnisse
Die USA begehen am Samstag kommender Woche den 20. Jahrestag der Terroranschläge und erinnern an die Opfer. "Wir dürfen nie den anhaltenden Schmerz der Familien der 2977 unschuldigen Menschen vergessen, die beim schlimmsten Terrorangriff in der Geschichte gegen Amerika getötet wurden", erklärte Biden jetzt. "Für sie war es nicht nur eine nationale und internationale Tragödie. Es war eine persönliche Zerstörung."
sth/se (afp, rtr, dpa)
---
20 Jahre nach 9/11
Biden lässt Freigabe geheimer Dokumente prüfen
20 Jahre nach den Anschlägen vom 11. September sollen bisher geheime Akten freigegeben werden. Angehörige von Opfern vermuten Beweise für eine Verstrickung von Saudi-Arabien in die Terrorattacken.
04.09.2021, 11.34 Uhr
Terroranschlag am 11. September 2001 in New York (Archivbild)
Foto: Hubert_Michael_Bösl/ picture-alliance / dpa
US-Präsident Joe Biden hat das Justizministerium und andere Behörden angewiesen, die Freigabe geheimer Dokumente zu den Terroranschlägen vom 11. September zu prüfen. Er wies Justizminister Merrick Garland an, entsprechende Dokumente möglichst innerhalb der kommenden sechs Monate zu veröffentlichen, teilte Biden mit.
nformationen sollten nicht länger als Verschlusssache eingestuft werden, wenn das öffentliche Interesse an der Offenlegung den Schaden für die nationale Sicherheit überwiege, heißt es in der Verfügung. »Als ich für das Amt des Präsidenten kandidierte, habe ich mich verpflichtet, für Transparenz bei der Freigabe von Dokumenten über die Terroranschläge vom 11. September 2001 auf Amerika zu sorgen«, hieß es in einer Mitteilung Bidens. Mit Blick auf den 20. Jahrestag der Anschläge wolle er sich nun an dieses Versprechen halten.
Zuvor hatten einige Familien der Opfer damit gedroht, nicht zu den Gedenkfeierlichkeiten zum 20. Jahrestag zu erscheinen, falls Biden nicht Dokumente freigebe. Ihnen ging es vor allem um Unterlagen, welche die Rolle Saudi-Arabiens bei den Anschlägen beleuchten.
Familien von Opfern der Terroranschläge wollen den Golfstaat schon seit Längerem zur Verantwortung ziehen. Hintergrund sind Vorwürfe gegen das Land, Verbindungen zur Terrororganisation Al-Qaida gehabt zu haben. Bei der Mehrheit der Attentäter hatte es sich außerdem um saudische Staatsbürger gehandelt.
Am Donnerstag hatten sich Angehörige der Opfer in einem Brief an den Generalinspekteur des Justizministeriums, Michael Horowitz, gewandt. Sie baten darum, zu untersuchen, ob das FBI über Beweise verfüge, die Saudi-Arabien mit den Flugzeugentführern in Verbindung bringen würde. Es sei auch möglich, dass das FBI gelogen oder solche Beweise zerstört habe.
Am 11. September 2001 hatten islamistische Terroristen drei gekaperte Flugzeuge in das World Trade Center in New York und das Pentagon in Washington gesteuert. Ein weiteres entführtes Flugzeug war in Pennsylvania abgestürzt. Den Anschlägen fielen etwa 3000 Menschen zum Opfer.
him/mfu/dpa/AFP/Reuters
آمریکا ": سالگرد۱۱ سپتامبر ": ۲۰ سال پس از ۱۱ سپتامبر: سیاست "واقع‌گرایانه" آمریکا در قبال عربستان"برگزاری مراسم یادبود قربانیان حملات یازدهم سپتامبر در پنتاگون
۱۱ سپتامبر؛ رویدادی که چهره جهان را دگرگون ساخت
Terroranschläge am 11. September 2001
بیست سال از حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر می‌گذرد. رویدادی که پیامدهای دامنه‌داری داشت، به تغییر پارادایم در مناسبات بین‌المللی انجامید و به سیمای تروریسم اسلامگرا خطوط آشکارتری بخشید.
برخورد هواپیماهای مسافربری به برج‌های دوقلوی تجارت جهانی در نیویورک
روز ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ اعضای شبکه ترور القاعده چهار هواپیمای مسافربری آمریکایی را ربودند و با آنها به هدف‌هایی در این کشور حمله کردند. نخست دو هواپیما مانند بمب‌هایی پرنده به برج‌های دوقلوی مرکز تجارت جهانی در نیویورک کوبانده و باعث فروریزی آنها شدند. هواپیمای سوم به ساختمان پنتاگون در واشنگتن اصابت و یکی از ضلع‌های آن را ویران کرد. هواپیمای چهارم که قصد تخریب کاخ سفید را داشت، با مقاومت مسافران پیش از رسیدن به هدف در پنسیلوانیا سقوط کرد.
کارشناسان نسبتا سریع تشخیص دادند که فقط یک سازمان تروریستی با شبکه‌ای جهانی قادر است چنین حملاتی را با یک استراتژی عملیاتی و تدارکاتی دقیق برنامه‌ریزی و پیاده کند. ترازنامه قربانیان این حملات مصیبت‌بار بود: بیش از سه هزار تن جان خود را از دست دادند و بیش از ۲۵ هزار تن مجروح شدند.
رویدادهای اندکی بوده‌اند که جهان را چنین تکان دهند. ۱۱ سپتامبر نماد آشکار نفرت اسلامگرایان از غرب و ارزش‌های آن بود و به عنوان نقطه عطفی با پیامدهای جهانی در تاریخ ثبت شد. مهاجمان می‌خواستند نشان دهند که حتی بزرگترین قدرت جهان آسیب‌پذیر است و با ضربه زدن به آن می‌توان به احساس خواری و حقارت جهان اسلام در برابر "کفار" پایان داد. با عملیات ۱۱ سپتامبر، سیمای تروریسم جهانی اسلامگرا، خطوط مشخص‌تری به خود گرفت.
تصاویر حملات ۱۱ سپتامبر با برج‌های دوقلویی که از آنها دود و آتش برمی‌خیزد، وارد حافظه جمعی مردم جهان شد. این حملات همچنین به تغییر پارادایمی در مناسبات بین‌المللی انجامید. اما تروریسم پس از ۱۱ سپتامبر کاهش نیافت و امروزه بیم از آن در بسیاری از کشورهای جهان به بخشی از واقعیت زندگی روزمره تعلق دارد.
"جنگ علیه ترور"
شورای امنیت سازمان ملل متحد حملات ۱۱ سپتامبر را به عنوان "تهدید صلح جهانی" محکوم کرد و در قطعنامه‌ای برای ایالات متحده آمریکا حق دفاع از خود قائل شد. متعاقب آن ناتو برای نخستین بار در تاریخ خود، ماده پنجم پیمان خود را فعال کرد که مطابق آن حمله نظامی به یک کشور عضو ناتو، چونان حمله نظامی به همه کشورهای این پیمان تلقی می‌شود و باید با واکنش این کشورها روبرو شود.
موجی از همبستگی مردم جهان با آمریکا به پا خاست و با شور میهن‌پرستی در خود این کشور درهم آمیخت. دولت جرج دبلیو بوش (پسر) فرصت را مغتنم شمرد و با ایجاد فضای جنگی و دامن زدن به احساسات تلافی‌جویانه در جامعه، "جنگ علیه ترور" را در راس سیاست خارجی خود قرار داد. سوزان سانتاگ، نویسنده آمریکایی، فضای آن روزها را چنین توصیف کرده بود: «در آن روزی که حجم عظیمی از واقعیت بر سر ما آوار شد، آمریکا هرگز چنین از واقعیت دور نبوده است».
بنای یادبود به جای برج‌های دوقلو در نیویورک
واشنگتن در آغاز اولتیماتوم کوتاه مدتی به دولت طالبان داد تا اوسامه بن‌لادن، مولتی میلیونر سعودی و رهبر شبکه ترور القاعده را تحویل دهد. اما مذاکرات در این زمینه بی‌نتیجه ماند و در تاریخ ۷ اکتبر ۲۰۰۱ عملیات نظامی "آزادی پایدار" آغاز شد که در جریان آن نیروهای ناتو به رهبری ایالات متحده آمریکا به افغانستان حمله کردند.
گفتنی است که در میان ۱۹ تنی که در حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر شرکت داشتند، حتی یک افغان هم وجود نداشت. اما این کشور که از سال ۱۹۹۶ زیر سلطه طالبان قرار داشت، به پناهگاهی برای اوسامه بن‌لادن و شبکه ترور القاعده تبدیل شده بود که دولت آمریکا آنها را عاملان اصلی حملات ۱۱ سپتامبر می‌دانست.
با حمله نظامی آمریکا و متحدانش به افغانستان، دولت طالبان تحت رهبری ملا عمر در عرض دو ماه سرنگون شد و حدود ده سال پس از آن در مه ۲۰۱۱ یک کماندوی ویژه آمریکایی به مخفیگاه بن‌لادن در ابوت‌آباد پاکستان حمله کرد و او را کشت. به‌رغم سقوط دولت طالبان، شبکه القاعده به طور کامل نابود نشد و نیروهای آن بعدها در عراق و سوریه و لیبی و سراسر منطقه پراکنده شدند.
دکترین "جنگ پیشگیرانه"
تقریبا دو سال پس از آغاز عملیات نظامی در افغانستان، ارتش آمریکا و متحدانش در مارس ۲۰۰۳ بمباران عراق را آغاز کردند. آمریکا پس از مداخله نظامی در افغانستان، سیاست خارجی تکروانه‌ای دنبال میکرد که در کانون آن دکترین بوش به نام "جنگ پیشگیرانه" قرار داشت.
واشنگتن برای حقانیت‌بخشیدن به سیاست خود در قبال عراق، ادعا میکرد که رژیم صدام حسین از شبکه ترور القاعده پشتیبانی می‌کند. دولت بوش همچنین مدعی بود که رژیم صدام حسین جنگ‌افزار کشتار جمعی در اختیار دارد. صحت این ادعاها هرگز ثابت نشد و پس از اشغال نظامی عراق و سقوط رژیم صدام حسین هیچ نشانه‌‌ای دال بر وجود جنگ‌افزار کشتار جمعی در عراق یافت نشد.
موضوع پشتیبانی صدام حسین از شبکه القاعده نیز ناموجه بود. رژیم صدام حسین به‌رغم خصلت عمیقا دیکتاتوری خود، سیاستی "سکولاریستی" دنبال میکرد و دشمن سرسخت اسلامگرایان در منطقه به شمار می‌رفت و با آنان به شدت مبارزه میکرد. محافل نزدیک به اوسامه بن‌لادن نیز از قول او گفته بودند که از رژیم‌های سکولار در کشورهای عربی بیزار بوده و هدف نابودی آنها را دنبال می‌کرده است. بن‌لادن از نیروهای اسلامگرا که در شمال عراق علیه رژیم صدام حسین مبارزه می‌کردند پشتیبانی میکرد و حتی پس از اشغال نظامی کویت توسط عراق، اعلام آمادگی کرده بود که به جنگ ارتش عراق برود.
با حذف رژیم صدام حسین از صحنه سیاسی خاورمیانه، موازنه قدرت به سود رژیم‌ها و جریان‌های اسلامگرا برهم خورد و راه برای گسترش نفوذ اسلامگرایان در منطقه بیش از پیش گشوده شد. یکی از پیامدهای این دگرگونی، گسترش نفوذ جمهوری اسلامی در منطقه و به ویژه در میان شیعیان عراق بود و این کشور را عملا به "حیاط خلوت" رژیم ولایت فقیه تبدیل کرد.
حمله نظامی آمریکا به عراق از پشتوانه تایید شورای امنیت سازمان ملل برخوردار نبود. در نتیجه "ائتلاف ضد ترور" که در جنگ افغانستان شکل گرفته بود از هم فروپاشید و واشنگتن ناچار شد "ائتلافی از راغبان" تشکیل دهد که در آن برخی از کشورهای عضو ناتو نیز شرکت داشتند. آلمان و فرانسه در این ائتلاف شرکت نکردند. مداخله نظامی آمریکا در عراق بحث‌های زیادی بر سر قانونیت آن و تاثیر منفی‌اش بر حقوق و مناسبات بین‌المللی برانگیخت. بعدها با برآمد "دولت اسلامی" (داعش) در بخش‌های گسترده‌ای از عراق و سوریه، ضرورت "جنگ‌های پیشگیرانه علیه ترور" بیش از پیش زیر سؤال رفت.
بسیاری از کارشناسان روابط بین‌المللی، جنگ آمریکا در افغانستان و عراق را نه یک واکنش انتقام‌جویانه به حملات ۱۱ سپتامبر، بلکه تداوم و تعمیق سیاست خارجی تکروانه این کشور پس از فروپاشی شوروی و تبدیل آمریکا به تنها ابرقدرت جهان پس از جنگ سرد ارزیابی می‌کنند. به باور آنان واشنگتن از سال ۱۹۹۵ سیاست خارجی محافظه‌کارانه‌ای دنبال میکرد که در کانون آن ساقط کردن رژیم‌های مخالف آمریکا در خاورمیانه و آسیای مرکزی قرار داشت تا از این طریق نقش رهبری ایالات متحده آمریکا در پهنه جهانی تحکیم گردد. حملات ۱۱ سپتامبر راه را برای چنین سیاستی هموار کرد.
اما حمله نظامی آمریکا به عراق مانند گلوله برفی بود که به بهمن غول‌آسایی از ترور و خشونت تبدیل شد؛ ساختارهای دولتی در عراق فروپاشید و هرج و مرج و منازعات قومی و مذهبی بی‌سابقه‌ای در این کشور حاکم شد. در واقع جنگ عراق در "جعبه پاندورا" را گشود و این کشور و بعدها سوریه را به جولانگاه انواع و اقسام گروه‌های افراطی اسلامگرا تبدیل کرد که با هم بر سر گسترش ترور و خونریزی مسابقه گذاشته بودند.
Irak Saddam Hussein Konterfei wird mit Schuhen geschlagen
سرنوشت عراق شکاف میان غرب و مردم کشورهای عربی را بیشتر و کل منطقه را بی‌ثبات‌تر کرد؛ همزمان به همبستگی جهانی با ایالات متحده آمریکا پایان داد، به اقتدار سازمان ملل و حقوق بین‌المللی و مناسبات غرب با کشورهای منطقه لطمه زد و حتی به شکاف و اختلاف نظر میان آمریکا و اروپا انجامید. با خروج نیروهای نظامی آمریکا از عراق، خلاء قدرتی ایجاد شد که بعدها داعش آن را پر کرد.
بیهوده نبود که در دوره ریاست جمهوری باراک اوباما دیگر کسی در واشنگتن رسما از اصطلاح "جنگ علیه ترور" استفاده نمی‌کرد. اما در زمان جرج دبلیو بوش قوانین و تصمیماتی تصویب و اتخاذ شده بود که همچنان اعتبار داشت.
پیامدها و هزینه‌های سنگین
حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر سیاست امنیت ملی در آمریکا و دیگر کشورهای غربی را تحت تاثیر قرار داد و مناسبات میان آزادی‌های فردی از یک‌سو و امنیت جمعی از دیگرسو را دچار تنش ساخت. قوانین امنیتی در آمریکا و کشورهای غربی سخت‌تر شدند، اختیارات ارگان‌های کیفری افزایش یافتند و بودجه‌های هنگفتی به فعالیت‌های امنیتی و اطلاعاتی اختصاص یافت. در آمریکا دستگاه امنیتی عظیمی پدید آمد که با صرف میلیاردها دلار و با استفاده از مدرن‌ترین ابزارهای نظارت و شنود همه چیز را می‌پایید.
با رویداد ۱۱ سپتامبر کلیه موضوعات سیاست خارجی آمریکا در سایه "جنگ علیه ترور" قرار گرفت؛ موضوعات مهمی مانند لزوم تقویت جنبش‌های دموکراتیک در جهان، سیاست مهاجرتی، تغییرات اقلیمی و اتخاذ تدابیر لازم برای مقابله با افزایش دامنه نفوذ چین از آن جمله بود.
"جنگ علیه ترور" همچنین هزینه‌های سنگینی به ایالات متحده آمریکا تحمیل و این کشور را وارد یک بحران بدهی کرد. مداخله نظامی آمریکا در افغانستان و عراق نه تنها با رنج و مصیبت مردم این دو کشور همراه بود، بلکه به مرگ هزاران سرباز آمریکایی انجامید. بسیاری از سربازان آمریکایی که به خانه بازگشتند، حتی تا امروز با پیامدهای روحی و روانی این جنگ دست به گریبان‌اند.
در نتیجه این دو جنگ بودجه نظامی سالانه آمریکا از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۱ یعنی فقط در عرض ده سال دو برابر شد و به ۶۸۵ میلیارد دلار رسید. افزایش بی‌سابقه بودجه نظامی کشور و به موازات آن کاهش مالیات‌ها در دولت جرج دبلیو بوش، دو عامل اصلی وضعیت مالی اسفناک دولت و دشواری‌های سیاست داخلی سالهای پس از آن بودند. این جنگ‌ها نه تنها بر بودجه کل کشور تاثیر گذاشتند، بلکه پیامدهای اقتصادی وخیمی داشتند. بی‌ثبات شدن منطقه خاورمیانه، به ناآرامی‌در بازارهای جهان انجامید و بر بهای نفت تاثیر گذاشت.
زیان‌های عظیم اقتصادی تنها پیامدهای سیاست "جنگ علیه ترور" نبودند. به اعتبار آمریکا به عنوان مدافع آزادی و حقوق بشر نیز در این میان لطمه وارد شد. نه تنها غیرنظامیان زیادی در این دو جنگ کشته شدند، بلکه رسوایی مربوط به کاربرد شکنجه در زندان ابوغریب و اردوگاه گوانتانامو نیز به اعتبار آمریکا لطمات جدی زدند و حیثیت این کشور را خدشه‌دار کردند. این‌ها همه نمونه‌های دیگری از تشدید سیاست‌های امنیتی آمریکا بود که با اعتراضات گسترده نهادهای حقوق بشری در جهان همراه شد.
جوزف استیگلیتز، اقتصاددان آمریکایی و برنده جایزه نوبل اقتصاد، نتایج این سیاست را در این عبارات خلاصه کرده بود: «واکنش پرزیدنت بوش به حملات ۱۱ سپتامبر، به اصول بنیادین آمریکا لطمه زد، اقتصاد آن را ویران و امنیت آن را ناتوان کرد. پیامدهای این سیاست تا مدت‌ها گریبانگیر ما خواهد بود».
دو جنگی که ایالات متحده آمریکا پس از رویداد ۱۱ سپتامبر در افغانستان و عراق به راه انداخت، به تکانه نیرومندی برای گسترش و ژرفش تروریسم در جهان تبدیل شد. منازعاتی که در نتیجه این دو جنگ پدید آمدند، بویژه سیمای خاورمیانه را دگرگون ساختند. اگر چه شبکه القاعده ساختارهای اولیه خود را از دست داد، اما پراکنده و رادیکالیزه شد و سازمان‌های زیرمجموعه آن بعدها از جمله داعش را پدید آوردند. مارپیچ خشونت در این منطقه ادامه یافت و با برآمد داعش ابعاد بی‌سابقه‌ای به خود گرفت.
تا اواخر سال ۲۰۱۹ یک ائتلاف نظامی بین‌المللی توانست ساختارهای اصلی خلافت داعش در عراق و سوریه را منهدم کند. اما شکست نظامی داعش را نباید پیروزی کامل بر آن تلقی کرد. اگر چه داعش در بخش‌های اصلی عراق و سوریه متلاشی شده است، اما ایدئولوژی و نوعی "اسطوره" داعش هنوز برای بسیاری از هواداران آن زنده و جذاب است. این سازمان همانگونه که گروه خونی‌اش به عنوان یک جریان افراطی و آخرالزمانی اسلامگرا ایجاب می‌کند، همچنان به عملیات ترور در سطح محلی و منطقه‌ای و حتی جهانی دست خواهد زد.
بیست سال پس از ۱۱ سپتامبر
اکنون بیست سال از رویداد ۱۱ سپتامبر می‌گذرد. این تاریخ جنبه نمادین خود را حفظ کرده و بیهوده نبود که جو بایدن، رئیس‌جمهوری آمریکا، ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۱ را روز خروج آخرین نیروهای نظامی آمریکا از افغانستان اعلام کرد. بایدن با این تصمیم به طولانی‌ترین جنگ تاریخ آمریکا پایان داد.
سلف او دونالد ترامپ پیشتر با طالبان بر سر خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان تا تاریخ اول مه ۲۰۲۱ توافق کرده بود. رعایت این تاریخ برای دولت بایدن میسر نشد. با این همه آمریکا و متحدانش با شتاب نیروهای خود را پیش از فرارسیدن ۱۱ سپتامبر از خاک افغانستان خارج کردند.
بازگشت برق‌آسای طالبان به قدرت پس از بیست سال حضور نظامی آمریکا و متحدانش در افغانستان همگان را شگفت‌زده کرد. دولت پوشالی افغانستان در عرض چند ساعت فروپاشید، ارتش و نیروهای انتظامی تسلیم شدند و کابل یک روزه سقوط کرد و به دست طالبان افتاد. نتیجه روند "دولت ـ ملت‌سازی" غرب در جامعه‌ای مذهبی با ساختارهای قبیله‌ای، پس از بیست سال تقریبا چیزی معادل صفر بود.
اکنون طالبان و سخنگویانش با ژست‌های روادارانه وارد صحنه شده‌اند و از رسانه‌ها دلبری می‌کنند. گویی آنان نبودند که بیست سال است با ترور و بمب‌گذاری و عملیات انتحاری و کشتار انسان‌ها تلاش کرده‌اند قدرت را در افغانستان بازپس گیرند. با این همه طالبان صریحا اعلام کرده‌اند که در افغانستان "امارت اسلامی" برپا و قوانین شرعی حاکم خواهند کرد. معنای این سخن باید روشن‌تر از آن باشد که کسی بتواند به برخی دستاوردهای حضور بیست ساله آمریکا و متحدانش در عرصه آموزش و پرورش دختران در افغانستان دل خوش کند یا به حفظ آنها امید ببندد.
پرسش مهم‌تر این است که با توجه به قدرت‌گیری دوباره طالبان در افغانستان، آیا سیاست "جنگ علیه ترور" اساسا توانست به تضعیف تروریست‌ها در این کشور بینجامد، یا افغانستان بار دیگر به پناهگاه تروریست‌ها تبدیل خواهد شد؟ هر چه هست، کارت‌های بازی قدرت در افغانستان از نو مخلوط شده و بازیگران تازه‌ای دور میز نشسته‌اند؛ بازیگرانی که شاید در دور بعدی بازی، کارت‌های "مناسب‌تری" از غرب برای افغانستان در اختیار داشته باشند.
---
آمریکا ": سالگرد۱۱ سپتامبر ": ۲۰ سال پس از ۱۱ سپتامبر: سیاست "واقع‌گرایانه" آمریکا در قبال عربستان
بیشترین شمار تروریست‌های ۱۱ سپتامبر اهل عربستان سعودی بودند؛ واقعیتی که برای عربستان سعودی هیچ پیامدی در پی نداشت. بستگان قربانیان ۱۱ سپتامبر و شاید بخش بزرگی از افکار عمومی هنوز می‌پرسند، دلیل این مسئله چه بود؟
جرج دبیلو بوش و ملک عبدالله، پادشاه عربستان سعودی ـ ۱۴ نوامبر سال ۲۰۰۸ میلادی
این پرسش که مسئولیت عربستان سعودی در قبال حملات یازده سپتامبر و نقش این کشور در این حمله تروریستی چه بود، تا به امروز هم ذهن بسیاری از مردم آمریکا را به خود مشغول کرده است. سایت شبکه یک آلمان در گزارشی به این موضوع پرداخته و با یکی از بازماندگان، یک کارشناس و دیپلماتی آمریکایی در اینباره گفتگو کرده است.
یکی از کسانی که هنوز در پی پاسخ پرسش بالاست، تری استرادا نام دارد. او که همسرش را در این حمله‌ها از دست داد، می‌گوید: «پس از گذشت ۲۰ سال، وزارت دادگستری و اف‌بی‌آی درست از همان کشوری محافظت می‌کنند که ۱۵ تن از ۱۹ هواپیمارباها از آنجا می‌آیند، یعنی عربستان سعودی.»
در آغاز ماه اوت، استرادا در کنار سناتورهای حزب دموکرات در یک کنفرانس خبری مقابل کاخ کنگره آمریکا در واشینگتن دی‌سی ایستاده بود. خواست این جمع: انتشار اسنادی درباره واقعه ۱۱ سپتامبر که به عنوان اسناد محرمانه طبقه‌بندی شده‌اند.
استرادا در این تجمع گفت: «می‌دانیم که عربستان سعودی به‌گونه‌ای تعیین‌کننده از سازمان تروریستی القاعده حمایت و آنها را تأمین مالی کرده است. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد عوامل سعودی که عربستان به آمریکا گسیل کرده بود به برخی از ۱۹ رباینده دخیل در این حمله، اگر نگوییم به همه کمک کرده‌اند.»
قطع رابطه با عربستان، گزینه‌ای روی میز؟
چرا آمریکا پس از حملات ۱۱ سپتامبر در هیچ برهه‌ای، روابط خود با عربستان سعودی را قطع نکرد؟ دیوید راندل می‌گوید، در زمان ریاست جمهوری بوش، چند تن از اعضای دولت در سال ۲۰۰۱، موضوع محدودسازی روابط با عربستان را بررسی کردند.
دیوید راندل در زمان فعالیت خود به عنوان دیپلمات، در سفارت آمریکا در ریاض و سپس در کنسولگری جده و ظهران خدمت میکرد.
این دیپلمات می‌گوید، برخی در واشنگتن در آن زمان، خشمگین از این واقعه، خواستار عدم صدور ویزا برای سعودی‌ها و بستن سفارت آمریکا در ریاض و کنسولگری‌ها و همچنین خواستار توقف فروش سلاح به عربستان شدند.
به گفته راندل اما نهایتا بخشی از دولت بوش توانست حرف خودش را به کرسی بنشاند که رابطه با عربستان را غیرقابل چشم‌پوشی و ضروری می‌دانست.
پیامد تصمیمی که سال ۱۹۷۹ گرفته شد؟
پل سی‌لم از مؤسسه مطالعات خاورمیانه معتقد است برای توضیح چرایی این تصمیم باید به سال ۱۹۷۹ بازگشت (سال ۱۳۵۸ خورشیدی)؛ سالی که اتحاد جماهیر شوروی به افغانستان حمله کرد. در پی این حمله، آمریکا، عربستان سعودی و پاکستان در مبارزه با کمونیست‌ها از اسلامگرایان افراطی حمایت کردند.
به باور این کارشناس، در آن زمان ایالات متحده آمریکا، اسلامگرایان افراطی را تهدید به شمار نمی‌آورد. او می‌افزاید: «برای آمریکا، کمونیست‌ها تهدید محسوب می‌شدند. البته بعدها پی بردند که این یک خطای وحشتناک بود.»
روابط تنگاتنگ با طالبان و بنیادگرایان
از آن طرف برای عربستان سعودی هم که مدت‌ها از شورشیان حمایت کرده بود، دیگر برای قطع حمایت از آنها دیر شده بود. آمریکایی‌هابر این باورند که وابستگی خاندان سلطنتی آل سعود به اسلامگرایان افراطی از این هم شدیدتر بوده است. با وجود این برخی دیپلمات‌ها مانند راندل، تمایل دارند از رهبری عربستان در این مسئله دفاع کنند.
راندل معتقد است، خاندان سعودی آگاهانه از تروریست‌ها حمایت نکرده است. به باور او، هرچند رهبری عربستان از سازمان‌های خیریه طالبان و دیگر گروه‌های بنیادگرا حمایت مالی میکرد، اما بسیار سهل‌انگارانه آنها را کنترل کرده است. سهل‌انگاری که پیامد آن به گفته این دیپلمات چنین بود: «آنها می‌توانستند هرکاری دلشان می‌خواست انجام دهند و در این میان برخی هم افکار بدی در سر داشتند.»
سی‌لم می‌گوید، هدف القاعده و اثامه بن لادن سرنگونی خاندان سلطنتی آل سعود است. ناگفته نماند که رابطه خوبی میان خانواده پرزیدنت بوش و خاندان سعودی برقرار بود. در نهایت در سال ۲۰۰۱ در واشنگتن این نتیجه‌گیری بر دیگر برآوردها چیره شد که آمریکا و رهبری ریاض، سرنشین یک کشتی‌اند.
اما آیا دلایل دیگری هم برای توضیح اینکه چرا آمریکایی‌ها هیچ‌گاه به طور جدی گزینه قطع روابط با عربستان سعودی را بررسی نکردند، وجود دارد؟ منافع.
کارشناس مطالعات خاورمیانه و خاور نزدیک، به پیشینه روابط دو کشور اشاره می‌کند و می‌گوید: «این روابط به دهه ۴۰ میلادی برمی‌گردد، رابطه‌ای که موضوعش در ابتدا مسئله نفت بود.»
مشترکات امروز؟
امروزه به سختی می‌توان گفت، مسئله برای آمریکا واردات نفت از عربستان است. مسئله آمریکا در برخورد با عربستان بیشتر با توجه به حجم تولید نفت در این کشور، به توانایی عربستان در تأثیرگذاری بر قیمت نفت در جهان مربوط می‌شود.
از منافع استراتژیک باید به پنج پایگاه نظامی آمریکا در عربستان و در کشور همسایه آن، قطر و در بحرین اشاره کرد و سرانجام این واقعیت که سعودی‌ها برای خرید سلاح و تسلیحات از آمریکایی‌ها ده‌ها میلیارد دلار خرج می‌کنند.
قتل جمال خاشقچی، خبرنگار سعودی با مأموریت یا با آگاهی ولیعهد عربستان، محمد بن سلمان، می‌رفت که هر گونه امیدواری به آغازی دوباره در روابط دو کشور را نقش برآب کند. جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا، در کارزار انتخاباتی خود وعده داد کاری کند که ریاض بهای نقض حقوق بشر را بپردازد.
پس از رئیس جمهور شدن اما بایدن در مصاحبه‌ای با تلویزیون "ای بی سی" میان "مشارکت‌کنندگان در این قتل" و ولیعهد تفاوت قائل شد و "سیاست واقع‌گرایانه" در آن مصاحبه اینگونه طنین‌انداز شد: «من به پادشاه، به پدرش گفتم همه چیز تغییر خواهد کرد. ما همه کسانی را که در این عمل دخیل بودند پاسخگو می‌دانیم، اما نه ولیعهد را. برای اینکه به یاد ندارم تا به حال در مورد متحدانمان سراغ دولتمردانی که بر سر کارند، رفته باشیم و آنها را مجازات کرده باشیم.»
مبارزه بر سر یک قانون
تری استرادا در گفت‌وگویی تلفنی از گام‌های بعدی می‌گوید. یک قانون قرار است وزارت دادگستری را وادار به انتشار اسناد مربوط به نقش سعودی‌ها در حمله ۱۱ سپتامبر کند. استرادا می‌گوید، هنوز امیدوار است و برای ادامه این مبارزه باید امیدوار بماند.
او امیدوار است که انتشار اسناد محرمانه باعث شوند رابطه با عربستان سعودی از نو تعریف شود. او خواهان تخریب این رابطه نیست اما می‌گوید: «مهم است که مشخص شود، سعودی‌ها چه نقشی در تأمین مالی تروریسم داشته‌اند. این مسئله امروز با توجه به آنچه که در افغانستان می‌گذرد، بیش از هر زمان دیگری مهم است.»
استرادا به عنوان یکی از بازماندگان قربانیان ۱۱ سپتامبر، برخلاف کارشناسان دیگر در واشنگتن بر این باور است که عربستان سعودی هیچ‌گاه از حمایت از تروریست‌ها دست برنداشته است. او می‌گوید: «آمریکا حتی تا امروز هم نحوه جریان و گردش پول در گذشته را روشن نکرده است.»
---
برگزاری مراسم یادبود قربانیان حملات یازدهم سپتامبر در پنتاگون؛ معاون وزیر دفاع آمریکا: در پاسداری از دموکراسی و کشورمان هوشیار می‌مانیم
نویسنده: کامبیز توانا
۱۹ شهریور ۱۴۰۰
ARLINGTON, VIRGINIA - SEPTEMBER ۱۰: U.S. Deputy Secretary of Defense Kathleen Hicks speaks during a September ۱۱ observance…
کتلین هیکز، معاون وزیر دفاع ایالات متحده، در جریان مراسم روز جمعه در پنتاگون
ساعتی پیش در پنتاگون با حضور معاون وزیر دفاع و معاون رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا، مراسمی برای یادبود قربانیان حملات تروریستی یازدهم سپتامبر در سال ۲۰۰۱ برگزار شد. استنی هویر، رهبر اکثریت دموکرات مجلس نمایندگان آمریکا، هم در این مراسم حضور داشت.
ژنرال جان هایتن، معاون رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح آمریکا، در این مراسم به ۱۸۴ قربانی آن حمله به پنتاگون، اشاره کرد و گفت: «امروز صبح ما همه به عنوان عضوی از جامعه پنتاگون گرد هم آمده‌ایم. با این یاد که یازدهم سپتامبر، معنایی ویژه برای تمامی کسانی دارد که در این ساختمان کار می‌کنند. ما به یاد می‌آوریم که در زمینی مقدس ایستاده‌ایم که آنجا ۱۸۴ مرد، زن، پیر، و جوان وقتی هواپیمای ۷۷ آمریکا در ۹ و ۳۷ دقیقه صبح اصابت کرد، از ما گرفته شدند.»
کتلین هیکز، معاون وزیر دفاع ایالات متحده، نیز ضمن تقدیر از بازماندگان حملات یازدهم سپتامبر و خانوادههایشان، گفت: «مانند دیگر کسانی که پیش از من سخن گفتند، می‌خواهم تشکری ویژه از بازماندگان یازدهم سپتامبر که امروز هنوز با ما هستند، داشته باشم. خانواده‌ها، دوستان، همکارانی که کسانی که دوست داشتند را از دست دادند. ۲۰ سال پس از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ ما جمع شده‌ایم تا یاد مردم بیگناهی که زندگی خود را در آن حملات وحشتناک از دست دادند، گرامی بداریم.»
خانم هیکز با اشاره به روحیه مقاومت که روز ۱۱ سپتامبر به نمایش گذاشته شد،گفت: «ما باید بار دیگر نسبت به آن روحیه مقاوم متعهد شویم؛ روحیه‌ای که مستلزم از خود گذشتگی، پایبندی به وظیفه، و تعهد به پشتکار است. ما این را برای آنها که از دست دادیم و بی‌گناهانی که از ما گرفته شده‌اند انجام می‌دهیم ... تا در دفاع از دموکراسی و کشورمان هوشیار بمانیم.»
روز جمعه ۲۰ شهریور و مقارن با بیستمن سالگرد حملات یازدهم سپتامبر، مراسمی در پنتاگون برگزار می‌شود و جو بایدن رئیس جمهوری ایالات متحده هم در این مراسم حضور خواهد داشت.
---
آنتونی بلینکن: در یازدهم سپتامبر دیدیم که تعهد متقابل ما و متحدانمان «پیوندی مقدس» و «بسیار ژرف‌تر از روابط میان دولت‌ها» است
۱۹ شهریور ۱۴۰۰
Secretary of State Antony Blinken speaks during a ۹/۱۱ commemoration event to mark the ۲۰th anniversary of the Sept. ۱۱, ۲۰۰۱…
آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا
بامداد جمعه دهم سپتامبر در وزارت خارجه آمریکا، مراسم یادبودی برای قربانیان حملات تروریستی یازدهم سپتامبر سال ۲۰۰۱ برگزار شد.
در این مراسم که با حضور آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا، ترتیب یافت، گروهی از کارمندان این وزارتخانه و برخی از شخصیت‌ها، و مهمانان ویژه به صورت حقیقی و مجازی شرکت داشتند و به قربانیان این حملات ادای احترام کردند.
اداره این جلسه را بانی جنکینز، مشاور ارشد وزارت خارجه در امور کنترل تسلیحات و سفیر امنیت بین‌المللی، بر عهده داشت.
او در ابتدای برنامه گفت: «ما امروز برای تجلیل از حدود سه هزار نفری که در حملات تروریستی یازدهم سپتامبر سال ۲۰۰۱ کشته شدند، گردهم آمده‌ایم. ما به خانواده‌هایی در سراسر جهان می‌پیوندیم که عزیزان خودرا در نیویورک، پنسیلوانیا، و ویرجینیا از دست داده‌اند. این روزی است که بسیاری از ما هرگز فراموش نخواهیم کرد، یکی از لحظات تاریخی قدرتمندی که شما دقیقا می‌دانید که هنگام آن کجا بودید، و چه می‌کردید.»
خانم جنکینز پیش از آغاز گفت‌وگو با آنتونی بلینکن، از حاضران خواست بایستند و به یاد تمامی افرادی که جان سپردند، یا عزیزان خود را از دست دادند، یک دقیقه سکوت کنند.
Secretary of State Antony Blinken stands during a moment of silence during a ۹/۱۱ commemoration event to mark the ۲۰th…
بانی جنکینز
وزیر خارجه آمریکا سخنانش را با ادای احترام به نزدیک به سه هزار انسان که در روز یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ جان‌شان را از دست دادند، و همدردی با خانوادههایشان آغاز کرد.
آقای بلینکن با یادآوری ابراز همبستگی و همدلی فوق‌العاده مردم نقاط مختلف سراسر جهان با ملت آمریکا در آن زمان، خاطرنشان کرد: «همانگونه که آن روز دیدیم، تعهد متحدان و شرکای‌مان نسبت به ما، و تعهد ما نسبت به آنها، پیوندی مقدس است که بسیار ژرف‌تر از روابط میان دولت‌ها است. این پیوندی است که مردمان ما طی چندین نسل ایجاد کرده‌اند.»
وی با اشاره به متحول شدن دیپلماسی ایالات متحده پس از آن حملات، بر اهمیت رویارویی با «چالش‌های امروز» و دیدن «بحران‌ها و چالش‌های فردا» تاکید کرد و گفت که باید «مطمئن شویم که تمام تلاش خود را برای تحقق اهداف‌مان انجام می‌دهیم.»
به همین مناسبت برنامه ویژه‌ای نیز در پنتاگون با حضور معاون وزیر دفاع و معاون رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا ترتیب یافت.
MAR/DW/BLD
این گزار شها در حال تکمیل شدن است
خبر گزاری مردانی نیوز
بیشتر بخوانید مطالب مرتبط در این ضمیمه از
این خبر گزاری در حال باز سازی میباشد وبا عرض پوزش گروه فنی
از صبورییتان بسیار مموننیم
اتحادیه اروپا" سوئد": نقض حقوق بشر" جنایت علیه بشریت، /۲۵ تن از برندگان نوبل خواستار تحقیق درباره اعدام‌های ۶۷ در ایران شدند"چهاردهمین جلسه دادگاه حمید نوری؛ روایت محسن اسحاقی از نقش نوری در کشاندن دانشجویان معترض به «قتلگاه»
- توضیحات
- دسته: حقوق بشر
- منتشر شده در 19 شهریور 1400
اتحادیه اروپا" سوئد": نقض حقوق بشر" جنایت علیه بشریت، /۲۵ تن از برندگان نوبل خواستار تحقیق درباره اعدام‌های ۶۷ در ایران شدند"چهاردهمین جلسه دادگاه حمید نوری؛ روایت محسن اسحاقی از نقش نوری در کشاندن دانشجویان معترض به «قتلگاه»
عفو بین الملل برای تحقیق در مورد جرایم ابراهیم رئیسی علیه بشریت
اتحادیه اروپا "
---
کاریکاتور / مراسم تنفیذ
طرح از مانا نیستانی
در رژیم توتالیتر،”:حکومت ملاها” #نه_به_جمهوری_اسلامی"
---
اتحادیه اروپا" سوئد": نقض حقوق بشر" جنایت علیه بشریت،” دادگاه حمید نوری، از متهمان کشتار زندانیان سیاسی در تابستان۶۷،
" جنایت باند تبهکار " به سرکردگی علی خامنهای"
کاریکاتور : مانا نیستانی
همراهی هنرمندان ایرانی با هشتگ میلیونی «اعدام نکنید»
امپراطوری علی خامنهای"پفیوز ترین فرد ننگین تاریخ"
علی خامنهای این جنایت کارو دستیاران او باید در دادگاههای بین المللی محاکمه شوند
ابراهیم رئیسی
اتحادیه اروپا" سوئد": نقض حقوق بشر" جنایت علیه بشریت، /۲۵ تن از برندگان نوبل خواستار تحقیق درباره اعدام‌های ۶۷ در ایران شدند"چهاردهمین جلسه دادگاه حمید نوری؛ روایت محسن اسحاقی از نقش نوری در کشاندن دانشجویان معترض به «قتلگاه»
۲۵ تن از برندگان پیشین نوبل در نامه‌ای از آنتونیو گوترش خواستند درباره "جنایت عظیم"در زندان‌های ایران تحقیق کند. اشاره آنها به اعدام هزاران زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ در ایران است که یکی از عوامل آن ابراهیم رئیسی است.
۲۵ برنده جایزه نوبل از آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل خواسته‌اند که تحقیقات جدیدی را در مورد کشتار ۳۳ سال پیش هزاران زندانی سیاسی در ایران آغاز کند. این درخواست در ارتباط با رسیدن ابراهیم رئیسی به مقام ریاست جمهوری در ایران است. او یکی از اعضای هیئت رسیدگی به وضعیت زندانیان سیاسی موسوم به "هیئت مرگ" در جریان اعدام‌های دسته‌جمعی زندانیان سیاسی ایران در تابستان ۱۳۶۷ است.
آنها نوشته‌‌اند: «ما برندگان جایزه نوبل و امضاکنندگان این نامه، در سی و سومین سالگرد کشتار ۶۷ در همبستگی با بستگان و دوستان اعدام‌شدگان و مردم ایران بر ضرورت تاسیس کمیسیون بین‌المللی از سوی سازمان ملل متحد برای بررسی این جنایت عظیم تاکید می‌کنیم.»
از جمله امضا کنندگان نامه خوزه راموس هورتا، رئیس‌جمهور پیشین تیمور شرقی، برنده جایزه نوبل صلح در سال ۱۹۶۶ است که با اشاره به همین سابقه گفته حالا بیش از هر زمان دیگری تحقیق درباره نقش ابراهیم رئیسی در رابطه با کشتار زندانیان ضروری است.
یکی دیگر از امضاکنندگان ریچارد رابرتز، برنده نوبل پزشکی در سال ۱۹۹۳ و فعال حقوق بشر است که در بیانیه‌ی مشترک ۴۴ برنده‌ی جایزه‌ی نوبل در حمایت از جنبش سبز در سال ۱۳۸۸ مشارکت داشت.
او همچنین با نمایندگی بیش از ۱۰۰ برنده نوبل، در سال ۲۰۰۷ به لیبی سفر کرد تا از آزادی پنج پرستار بلغاری و یک پزشک فلسطینی که به آلوده کردن عمدی بیش از ۴۰۰ کودک به ویروس ایدز متهم شده بودند، کمک کند. او نیز درباره رئیسی گفته است: «آنچه اتفاق افتاده وحشتناک بوده و اکنون کسی که در آن سهیم بوده در موقعیت رهبری در ایران قرار دارد».
از دیگر برندگانی که این نامه را امضا کرده‌اند دیوید وینلند برنده نوبل فیزیک در سال ۲۰۱۲، بری بریش برنده نوبل فیزیک در سال ۲۰۱۷، رندی شکمن برنده نوبل فیزیولوژی و پزشکی در سال ۲۰۱۳، الویر هارت برنده نوبل اقتصاد در سال ۲۰۱۶ وله سوینکا برنده نوبل ادبیات در سال ۱۹۸۶ و هاروی آلتر برنده نوبل فیزیولوژی و پزشکی در سال ۲۰۲۰ هستند.
این نامه تازه‌ترین تلاش مدافعان حقوق بشر برای متقاعد کردن سازمان ملل متحد به منظور راه اندازی یک کمیسیون تحقیق است. سازمان ملل متحد از سال ۲۰۰۶ تاکنون ۳۳ بار از جمله در غزه ، لیبی و سوریه از این ابزار استفاده کرده است.
بیش از ۴۰ مقام سابق سازمان ملل متحد، از جمله مری رابینسون، رئیس سابق سازمان دفاع از حقوق بشر در ماه مه خواستار چنین تحقیقاتی شدند. هفت مقام ارشد سازمان ملل متحد نیز در سال گذشته گفته بودند که با توجه به عدم پاسخگویی ایران به سوالات آنها در مورد این اعدام‌ها، از جمله محل قبرها و درخواست گواهی مرگ، خواستار تشکیل کمیسیون خواهند شد.
پیش از نامه برندگان نوبل، در تیر ماه سال‌جاری نیز جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، خواستار تحقیقات مستقل درباره اعدام هزاران زندانی سیاسی در سال ۶۷ و نقش ابراهیم رئیسی در این اعدام‌ها شده بود. از دیگر اعضای هیئت مرگ مصطفی پورمحمدی، حسینعلی نیری و مرتضی اشراقی هستند.به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
تخمین زده می شود که در پایان جنگ ایران و عراق ۵۰۰۰ زندانی سیاسی، عمدتاً مرتبط با "سازمان مجاهدین خلق" و منتقدان چپ حکومت ایران در ۳۲ شهر ایران در عرض چند هفته اعدام شدند. فتوای این کشتار را آیت‌الله خمینی، رهبر پیشین جمهوری اسلامی داد.
رهبران کنونی ایران از جمله علی خامنهای و رئیسی مستقیماً در کشتار ۸۸ شرکت داشتند و در صورت عدم پاسخگویی و رسیدگی بین‌المللی به این جنایت‌ها، نسل کشی و جنایت علیه بشریت در ایران ادامه خواهد یافت.
از جمله این موارد می‌توان به اعدام‌های سیاسی و قتل دست کم ۱۵۰۰ معترض جوان در نوامبر ۲۰۱۹ اشاره کرد. تلاش‌های رژیم برای مخفی نگه داشتن سرنوشت قربانیان از خانوادههای آنها، کم نشان‌دادن تعداد اعدام‌ها و پنهان کردن وابستگی قربانیان به سازمان مجاهدین خلق، تنها به سابقه کیفری آخوندها اضافه می‌افزاید.
از جمله امضا کنندگان نامه به آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد:«پروفسور هاروی آلتر Harvey Alter برنده جایزه نوبل پزشکی ۲۰۲۰ از آمريكا، پروفسور بری بریش Barry Barish برنده جایزه نوبل فیزیک ۲۰۱۷ از آمريكا، پروفسور یوآخیم فرانک Joachim Frank برنده جایزه نوبل شیمی ۲۰۱۷ از آمريكا، پروفسور الیور هارت Oliver Hart برنده جایزه نوبل اقتصاد ۲۰۱۶ از آمریکا، پروفسور پل مودریچ Paul Modrich برنده جایزه نوبل شیمی ۲۰۱۵ از آمریکا، پروفسور دنی شختمن Danny Shechtman برنده جایزه نوبل شیمی ۲۰۱۱ از آمریکا- اسرائیل، پروفسور فین کیدلند Finn Kydland برنده جایزه نوبل اقتصاد ۲۰۰۴ از نروژ، خوزه راموس-هورتا Jose Ramos-Horta جایزه نوبل صلح ۱۹۹۶، رئیس جمهور تیمور شرقی ۲۰۰۷-۲۰۱۲ ، پروفسور ووله سوینکا Wole Soyinka برنده جایزه نوبل ادبیات ۱۹۸۶ از نیجریه و پروفسور رابرت هیوبر Robert Huber برنده جایزه نوبل شیمی ۱۹۸۸ از آلمان را می‌توان نام برد.
---
چهاردهمین جلسه دادگاه حمید نوری؛ روایت محسن اسحاقی از نقش نوری در کشاندن دانشجویان معترض به «قتلگاه»
«او تظاهرکنندگان قیام دانشجویی ۱۳۷۸ را به قتلگاه برد.» این قسمتی از شهادت محسن اسحاقی در چهاردهمین جلسه دادگاه حمید نوری بود.
این جلسه صبح روز پنجشنبه ۱۸ شهریور، با ادامه پرسش‌ها توسط وکلای مدافع متهم از سیامک نادری، شاهد روز قبل دادگاه آغاز شد.
وکیل مدافع سعی کرد با مقایسه میان روایت های شاهد در بازجویی‌‌های پلیس و شهادت او در دادگاه، موارد به اعتقاد او اختلاف میان آنها را برای قاضی و دادگاه برجسته کند.
در این جلسه محسن اسحاقی شهادت داد که در جریان قیام دانشجویی در سال ۱۳۷۸ شرکت کرده و در آخرین روز اعتراضات کوی دانشگاه - همان روزی که سرکوب خونین دانشجویان رخ داد - زمانی که دانشجویان قصد حرکت به سمت صدا و سیمای دولتی ایران را داشتند، حمید نوری و مجید قدوسی را دیده که در ابتدای صف بودند و معترضان را به سمت دانشگاه کشاندند.
شاهد در پاسخ به سوال وکیل مدافع برای توضیح بیشتر گفت: «[حمید نوری] آنها را به قتلگاه برد.»
شاهد دوم دادگاه محسن اسحاقی بود. اسحاقی در سن ۱۸ سالگی در سال ۱۳۶۲، ۱۳ ماه پس از دستگیری به اتهام هواداری سازمان مجاهدین خلق، شرکت در تظاهرات و ضدیت با نظام به ده سال حبس محکوم شد. او از سال ۱۳۶۵ تا چند ماه پس از اعدام ها در سال ۶۷ در زندان گوهردشت بود.
محسن اسحاقی شهادت داد که بارها با حمید نوری برخورد داشت و یکبار نیز در برابر هیات مرگ و حسینعلی نیری قرار گرفت و مرتضی اشراقی و مصطفی پورمحمدی را نیز شناخت. او همچنین شهادت داد که با اعلام برائت از سازمان مجاهدین و نوشتن ندامت‌نامه از اعدام رهایی پیدا کرد.
او گفت، ضابطه و شرط دادستانی تهران برای آزادی زندانی مصاحبه کردن بود و از برخی مصاحبه می گرفتند و از برخی نمی گرفتند، اما شرط پذیرش، مصاحبه بدون چون و چرا بود. شاهد ضمن اشاره به وضعیت ساختمان و بندها به محل بندهای زندانیان عادی و اعتراض زندانیان سیاسی نسبت به هم‌بند و هم‌سلول‌شدن با آنها پرداخت.
آقای اسحاقی با اشاره به حمید عباسی گفت، او یکی از مسئولانی بود که «بچه‌ها» را به خط میکرد و به راهروی مرگ و هیات مرگ می‌برد و فرد دیگر ناصریان، مقام بالادستش، بود. این جلسه دقایقی به دلیل تاثر و گریه شاهد متوقف شد.
شاهد دادگاه درباره شروع اعدام‌ها گفت که مسئولان زندان گوهردشت اعلام کردند که آنها را به خاطر مشکل فاضلاب منتقل می کنند، مشکلی که اصلا وجود نداشت. اسحاقی گفت: «مدت کمی قبل از این، جمهوری اسلامی قطعنامه را پذیرفته بود و من شخصا احساس خوبی نداشتم چون قبلا هم باز زندانی ها را جداسازی کرده بودند.»
اسحاقی به نماز جمعه ای به امامت علی خامنه ای، رهبر فعلی کشور، اشاره کرد و گفت خامنهای در نمازجمعه گفت: «در برخی زندان ها گروهکی شورش کرده اند و حتی زندان را آتش زده اند...» آقای اسحاقی گفت: «همان موقع به دوستم گفتم همه ما را می کشند. برادران اسحاقی در جریان اعدام ها، در زندان گوهردشت هم بند بودند. دایی اسحاقی ها هم در جریان اعدام ها از زندان اوین به زندان گوهردشت منتقل شد. دایی بزرگ محسن اسحاقی در سال ۱۳۶۰ اعدام شده است.»
جلسه بعد دادگاه حمید نوری قرار است سه شنبه ۲۳ شهریور برگزار شود. شاهد جلسه پانزدهم رمضان فتحی خواهد بود.
---
دادگاه حمید نوری؛ روایت یک شاهد از حضور ابراهیم رئیسی در اتاق هیات مرگ اعدام‌های ۶۷
@faribagandomi
#حمیدنوری ابن بخش کوچکی از جنایات حمید نوری است
#1988massacre
حمید نوری در یازدهمین جلسه دادگاه: معترضان را ببريد در بيابان داد بزنند
یازدهمین روز دادگاه حمید نوری، معاون دادیار زندان گوهردشت در دهه ۶۰ و متهم به دست داشتن در کشتار زندانیان سیاسی، روز جمعه ۱۲ شهریور در استکهلم سوئد برگزار شد.
در این جلسه مهدى برجسته، شاکی سوم پرونده، گفت که «ناصریان» همه‌كاره زندان گوهردشت بود و حمید عباسی [نام مستعار حمید نوری] هميشه همراه و یک قدم پشت سر او بود و دستورات او را در یک دفترچه یادداشت میکرد.
بر اساس گزارش زندانیان سیاسی زندان گوهردشت، «ناصریان» همان محمد مقیسه، قاضی دادگاه انقلاب، است و داود لشکری نیز در آن زمان معاون امنیتی این زندان بود.
به گفته برجسته، لشکری در نهم مرداد ۶۷ با ادعای اینکه «هيات عفو» آمده از بعضی زندانی‌ها خواست که همراه او بروند اما یکی از زندانیان از درز در لشكرى را با یک فرغون طناب دیده بود؛ برخی زندانیان نیز که اعدام خود را حدس زده بودند شروع به نوشتن وصیتنامه کردند.
در بخشی از دادگاه روز جمعه، حمید نوری به صداى تجمع‌كنندگان در بیرون ساختمان اعتراض کرد و گفت: «اينها را ببريد در بيابان داد بزنند». پس از آن قاضی دستور داد که جلسه دادگاه به مدت ۲۰ دقیقه متوقف شود.
حمید نوری در ۱۸ آبان ۹۸ در استکهلم بازداشت شد و اولین مقام قضایی جمهوری اسلامی است که در خارج از ایران به دلیل نقش داشتن در اعدام دسته‌جمعی زندانیان سیاسی در سال ۶۷ محاکمه می‌شود. ابراهیم رئیسی که اکنون مقام ریاست جمهوری را برعهده دارد در آن زمان، به عنوان معاون دادستان تهران، یکی از اعضای هیات مرگ بود.
---
در دهمین جلسه دادگاه حمید نوری در استکهلم سوئد، یک شاهد عینی که در سال ۶۷ در زندان حضور داشته است، شهادت داد که ابراهیم رئیسی را در اتاق هیات مرگ دیده است.
نصرالله مرندی روز پنجشنبه یازده شهریور ماه، در جلسه محاکمه حمید نوری به اتهام مشارکت در اعدام چند هزار زندانی سیاسی ایران در سال ۱۳۶۷، گفت که روز ۱۲ مرداد وقتی او را به هیات مرگ برده‌اند: «۵ نفر روبه‌روی من بودند. وسط حسینعلی نیری نشسته بود. کنارش از راست [مرتضی] اشراقی و [مصطفی] پورمحمدی که من آن زمان نمی‌شناختم. سمت چپ نیری، [ابراهیم] رئیسی نشسته بود که من او را هم آن‌وقت نمی‌شناختم اما بچه‌های کرج می‌شناختند چون دادستان کرج بود. کنار او هم [اسماعیل] شوشتری نشسته بود.»
ابراهیم رئیسی، رئيس جمهور ایران، در پرونده اعدام هزاران زندانی در تابستان سال ۶۷ یکی از اعضای هیئت مرگ بود که احکام اعدام را صادر می‌کردند. آیت‌الله منتظری، قائم‌مقام وقت آیت‌الله خمینی که به این اعدام‌ها معترض بود، در جریان دیدار با اعضای هیات مرگ، به آنها گفت که به‌خاطر این اعدام‌ها «نام‌شان را در میان جنایتکاران تاریخ می‌نویسند».
آقای رئيسی پس از انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰، در یک کنفرانس خبری گفت که در مورد اعدام‌های ۶۷ باید مورد تقدیر و تشویق قرار بگیرد.
نصرالله مرندی که در دهه ۶۰ به دلیل عضویت در سازمان مجاهدین خلق زندانی و به ۱۵ سال زندان محکوم شده بود، در دادگاه محاکمه حمید نوری گفت که حضورش در هیات مرگ ده دقیقه بوده و حسینعلی نیری از او سوال می پرسید.
این شاهد عینی می گوید که اتهام خود را هوادار بنی‌صدر عنوان کرده و از سازمان مجاهدین اسمی نبرده است.
به گفته او، نیری پس از صحبت با اشراقی و رئیسی از ناصریان(اسم مستعار قاضی مقیسه) خواسته است که او را بیرون ببرند.
مرتضی اشراقی در زمان اعدام‌ها، دادستان انقلاب بود، حسینعلی نیری، قاضی شرع و مصطفی پورمحمدی، نماینده وزارت اطلاعات بودند. اسماعیل شوشتری هم که نصرالله مرندی از او اسم برد رئیس وقت سازمان زندان‌ها بود.
نصرالله مرندی، دومین شاهد دادگاه حمید نوری می‌گوید که ناصریان، حمید عباسی(نوری) و داود لشکری مسئولیت آماده کردن زندانیان برای بردن به اتاق هیأت مرگ را بر عهده داشتند.
حمید نوری متهم است که در مقام دادیار پیشین زندان گوهردشت کرج در اعدام‌های دسته‌جمعی زندانیان سیاسی مشارکت داشته است؛ اتهامی که خود آن را رد می‌کند. او روز ۱۸ آبان ۹۸ با یک پرواز مستقیم از ایران وارد فرودگاه استکهلم و بلافاصله دستگیر شد.
لاله بازرگان، خواهر بیژن بازرگان که از اعدام‌شدگان دهه ۶۰ است در توییتر خود نوشته است که «در جلسه دهم دادگاه حمید نوری، همسرش هم حضور داشت و در ردیف آخر در کنار فرزندانش نشسته بود، آنها هم شنونده قساوتهای حمید نوری بودند.»
«ققنوس میان خاکستر»امروز در جلسه دهم دادگاه #حمیدنوری، همسرش هم حضور داشت و در ردیف آخر در کنار فرزندانش نشسته بود، آنها امروز هم شنونده قساوتهای حمید نوری بودند. آقای نصرالله مرندی امروز از خاطراتش از ضرب و شتم های حمید نوری گفت👇
— Laleh Bazargan (@LalehBazargan) September 2, 2021
به گفته خانم بازرگان «حمید نوری گفت که صدای شعارهای بیرون اذیتش می‌کند و بدین ترتیب جو سنگینی که ایجاد شده بود را بهم ریخت. یک آن احساس کردم نمی‌خواهد خانواده‌اش روایت قساوت ها و پستی هایش را بشنوند. همسر و فرزندانش زیرلب می‌گویند دروغ است. آنها هم نمیخواهند حقیقت رذالت و پستی او را باور کنند.»
نصرالله مرندی در دادگاه حمید نوری گفت که به طور متناوب او را در راهرو مرگ دیده است.
او گفت در بند زندانیان چشم‌بند نمی زدند و او حمید نوری را وقتی که وارد بند آنها شده بود، دیده است.
او در پاسخ به سوال دادستان درباره حمید نوری و اینکه از کجا می‌داند نوری متهمان را برای اعدام به حسینیه می‌برده گفت که حمید نوری بارها او را کتک زده و اولین بار او را در تاریخ هشتم مرداد ۶۷ وقتی در حال خواندن اسامی افراد برای انتقال به راهروی مرگ بود، دیده است.
به گفته این شاهد عینی هر کسی را از بند بیرون می‌بردند دیگر برنمی‌گشت و «به مرور زمان، به خانواده همه کسانی که اعدام شدند گفتند که اعدام شدند ولی به کسی قبری نشان ندادند. خانواده‌ها ماه‌ها دم زندان بودند و از بچه‌های خود اطلاعات می‌خواستند و نمی‌دانستند کجا هستند».
او در جلسه دادگاه همچنین «حسینیه گوهردشت» را با نام «اتاق مرگ» در تصاویر شناسایی کرد که به گفته او برای اعدام دسته‌جمعی مورد استفاده قرار می‌گرفت.
حمید نوری متهم است که در مقام دادیار پیشین زندان گوهردشت کرج در اعدام‌های دسته‌جمعی زندانیان سیاسی مشارکت داشته است؛ اتهامی که خود آن را رد می‌کند.
به گفته وکیل حمید نوری موضع حمید نوری این است که «این اعدام‌ها هرگز رخ نداده و نمی‌تواند اتهامات را بپذیرد».
به گفته او، حمید نوری در زمان اعدام‌ها در مرداد و شهریور سال ۱۳۶۷ به خاطر تولد فرزندش در مرخصی بوده است.
وکلای مدافع آقای نوری در جلسات پیشین دادگاه گفته‌اند از آنجا که کیفرخواست بر اساس کتاب‌ها و خاطراتی است که ده تا بیست سال پس از آن رخدادها نوشته شده‌اند و همه نویسنده‌ها نیز از مخالفان حکومت ایران هستند، باید در محتوای آنها شک کرد.
ایرج مصداقی، دیگر شاهد این دادگاه در جلسات پیشین دادگاه گفته بود که نخستین بار که حمید نوری را دیده، هنگام کتک خوردن پس از خارج از شدن از «اتاق گاز» در زندان گوهردشت بوده است.
اتاق گاز به اتاقی بدون پنجره اطلاق می‌شد که به‌گفته آقای مصداقی «زیر درز درِ آن پتو می‌گذاشتند تا هوا به زندانیان داخل اتاق نرسد».
برگزاری دادگاه حمید نوری که در دادگاه استکهلم سوئد تا آوریل سال آیندهٔ میلادی ادامه خواهد داشت. واکنش مقامات جمهوری اسلامی را نیز در پی داشته است.
دوشنبه اول شهریور، سعید خطیب‌زاده، سخنگوی وزارت خارجه ایران، محاکمه آقای نوری را «یک طراحی توسط گروهک منافقین» خواند و مدعی شد که دادگاه سوئد «به یک سری داستان و مستندسازی و شاهدسازی دروغی که همه از سوی یک گروهک صورت گرفته استناد کرده است».
---
پوستر عفو بین الملل برای تحقیق در مورد جرایم ابراهیم رئیسی علیه بشریت
سازمان عفو بین‌الملل با راه‌اندازی کارزاری خواستار آن شد که از رهبران جهان، از جمله انریکه مورا، نماینده اتحادیه اروپا، خواسته شود درباره کشتار دهه ۶۰ و مصونیت حاکم در ایران برای جنایات علیه بشریت سخن بگویند و برای تشکیل یک سازوکار تحقیق از سوی شورای حقوق بشر اقدام کنند
---
عفو بین‌الملل: جنایات علیه بشریت بر مراسم تحلیف رئیسی سایه انداخته است
عفو بین‌الملل به اعزام نماینده اتحادیه اروپا به منظور شرکت در مراسم تحلیف ابراهیم رئیسی اعتراض کرد. این سازمان حقوق بشری می‌گوید رئیسی باید به خاطر نقش داشتن در کشتار سال ۶۷ مورد پیگرد کیفری قرار گیرد.
سازمان عفو بین‌الملل در یک رشته پیام توییتری اعتراض خود را به حضور نماینده اتحادیه اروپا در مراسم تحلیف ریاست‌جمهوری ابراهیم رئیسی اعلام کرد.
در این پیام آمده است: «جنایات علیه بشریت بر مراسم تحلیف ابراهیم رئيسی به عنوان رئيس‌جمهور ایران سایه‌ای سهمگین انداخته است. ما همچنان اعلام می‌کنیم که او به خاطر نقش‌اش در جنایات علیه بشریت سابق و‌جاری مرتبط با کشتار ۶۷ باید تحت تحقیقات کیفری قرار بگیرد.»
ابراهیم رئیسی در سال ۶۷ به عنوان جانشین وقت دادستان تهران یکی از چهار نفری بود که در مورد اعدام یکایک زندانیان سیاسی تصمیم می‌گرفتند. مخالفان جمهوری اسلامی از این چهار تن عنوان "هیئت مرگ" یاد می‌کنند. این کمیته پس از طرح چند سؤال در مورد عقاید سیاسی و مذهبی زندانیان، برای اعدام یا زنده ماندن آنها تصمیم می‌گرفت.
عفو بین‌الملل در پیام توییتری خود می‌افزاید: «جامعه بین‌المللی از جمله اتحادیه اروپا که قرار است نماینده خود انریکه مورا را به مراسم تحلیف بفرستد، باید تعهد خود برای مبارزه علیه مصونیت حاکم بر ایران برای اعدام‌های فراقضایی و سایر موارد قتل، ناپدیدسازی قهری و شکنجه را به صورت علنی نشان دهد.»
این سازمان حقوق بشری رهبران جهان را فرامی‌خواند تا "از شورای حقوق بشر سازمان ملل بخواهند تا یک سازوکار تحقیق و پاسخگویی مستقل در خصوص ایران برای جلوگیری از تکرار چرخه خونریزی و تامین عدالت و پاسخگویی برای قربانیان و بازماندگان ایجاد کنند".
مراسم تحلیف ریاست‌جمهوری ابراهیم رئیسی روز پنجشنبه ۱۴ مرداد (۵ اوت) در صحن مجلس شورای اسلامی در تهران برگزار خواهد شد.
استانداری تهران اعلام کرده که در این روز به دلیل مراسم تحلیف تمامی ادارات، بانک‌ها و شرکت‌های خصوصی تعطیل هستند.
وزارت خزانه‌داری ایالات متحده آمریکا در ۱۳ آبان ۹۸ ابراهیم رئیسی را در کنار هشت تن دیگر از نزدیکان علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، به دلیل نقش آنها در "سرکوب‌های داخل و خارج ایران" و نقض حقوق بشر در فهرست تحریم قرار داد.
اتحادیه اروپا" سوئد": نقض حقوق بشر" جنایت علیه بشریت،"عفو بین‌الملل خواهان تحقیق درباره جنایات ابراهیم رئیسی شد" آغاز دادگاه حمید نوری، متهم کشتار زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷
دادستانی سوئد: حمید نوری در اعدام، قتل و شکنجه زندانیان در ایران مشارکت مستقیم داشته است
در دادگاه حمید نوری، دادستان وی را متهم کرد که با انتخاب زندانیان برای مواجهه با هیات مرگ، و تحت نظر قرار دادن آنها در به اصطلاح "راهروی مرگ، خواندن اسامی برای مواجهه با هیات، آوردن آنها در مقابل هیات، دادن اطلاعات شفاهی و کتبی درباره زندانیان به هیات، خواندن اسامی زندانیانی که باید اعدام می شدند، به صف کردن زندانیان و هدایت آنها به محل اعدام آنها، مشارکت مستقیم در قتل و شکنجه داشته است.
دادستانی سوئد می گوید "حمید نوری در فاصله زمانی ۵ تا ۱۵ شهریور ۱۳۶۷ در زندان گوهردشت (رجایی شهر) کرج، ایران، بعنوان دستیار دادیار یا در موضع و موقعیت مشابه دیگری، به اتفاق، در هماهنگی و با مشاوره با دیگر عاملان، عامدانه تعداد زیادی از زندانیان را که اعتقادات ایدئولوژیک/مذهبی آنها با حکومت ایران در تضاد بود از زندگی محروم کرده است".
وکیل حمید نوری تمامی اتهامات را جز به جز رد کرد. قاضی دادگاه نیز اطمینان حاصل کرد که حمید نوری که در اتاق اصلی دادگاه نبود تمامی اتهامات را شنیده باشد.
در بیرون دادگاه شمار زیادی از خانواده کشته شدگان حضور یافتنه اند.
Iran l Festnahme von Hamid Nouri in Schweden
حمید نوری
اولین جلسه رسیدگی به پرونده حمید نوری در سوئد امروز سه‌شنبه برگزار می‌شود. او متهم به مشارکت در کشتار زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ است. دادستانی سوئد پس از ۲۰ ماه بازداشت، کیفرخواست علیه نوری را حدود دو هفته پیش صادر کرد.
در سوئد دادگاه رسیدگی به اتهامات علیه حمید نوری، متهم به مشارکت در کشتار زندانیان سیاسی در ایران در سال ۱۳۶۷ کار خود را آغاز می‌کند. دادستانی سوئد حدود دو هفته پیش (۵ مرداد / ۲۷ ژوئیه) کیفرخواست علیه او را صادر کرد.
حمید نوری ۶۰ سال دارد و دادگاه سوئد او را به "نقض فاحش قوانین بین‌المللی" و "قتل عمد" متهم کرده است. کشتار زندانیان سیاسی در کیفرخواست دادستانی سوئد نیز عنوان شده است.
دادگاه رسیدگی به پرونده نوری از اهمیتی تاریخی برخوردار است، چرا که کشتار زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ خورشیدی سال‌هاست در گزارش‌های نهادهای حقوق بشر مطرح شده، اما هیچ متهمی تا کنون در این ارتباط محاکمه نشده است.
کیفرخواست علیه نوری پس از ۲۰ ماه بازداشت موقت صادر شد. او در نوامبر سال ۲۰۱۹ هنگام ورود به سوئد در فرودگاه استکهلم بازداشت شده بود.
دادگاه سوئد پیش از صدور کیفرخواست علیه نوری، دوره بازداشت موقت او را به دلیل وجود شواهد فراوان در تائید ظن قوی به مجرم بودنش بارها تمدید کرده بود. دولت سوئد نیز در دسامبر۲۰۲۰ با تشکیل دادگاه نوری موافقت کرده بود.
حمید نوری توسط شاهدان پرونده به عنوان دادیار زندان گوهردشت کرج و یکی از هشت عضو "هیئت اعدام" در این زندان در جریان اعدام جمعی زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ شناسایی شده است. در این هیئت ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور جدید ایران نیز عضویت داشته است.
دادگاه حمید نوری، از متهمان کشتار زندانیان سیاسی در تابستان۶۷، از هجدهم خرداد در سوئد آغاز می‌شود
ایرج مصداقی یکی از جان بدربردگان کشتار ۶۷ در ایران است.
ایرج مصداقی، زندانی سیاسی پیشین و شاهد پرونده، به تازگی در گفت‌وگو با دویچه وله اظهار داشت، گفته‌های نزدیک به ۱۰۰ شاهد، شاکی و متخصص در پرونده شنیده شده است.
او در ادامه صحبت‌های خود به این پرسش که چرا روند رسیدگی به پرونده حمید نوری طول کشیده، چنین پاسخ می‌دهد: «دستگاه قضائی سوئد باید با همه شاهدان و شاکیان صحبت میکرد. شاهدان و شاکیان به سوئد فراخوانده شدند و در اینجا مورد پرسش قرار گرفتند و همچنین به خاطر گسترش پاندمی کرونا عده‌ای نتوانستند بیایند و با هماهنگی که با دستگاه قضائی و پلیس کشورهای دیگر شده بود از آنها هم بازجویی به عمل آمد.»
مصداقی افزود: «این پرونده بسیار حساسی است و دستگاه قضائی سوئد باید تحقیقات کاملی را انجام می‌داد تا هم پرونده مستند باشد و هم حقی از کسی ضایع نشود.»
بنا بر پیش‌بینی مصداقی دادگاه در ۹۰ جلسه برگزار خواهد شد وحداقل تا آوریل ۲۰۲۲ یعنی حدود ۹ ماه دیگر طول خواهد کشید.
این لحظه، بیرون دادگاه جنائی استکهلم، شروع محاکمه #حمید_نوری. pic.twitter.com/CWHHLvtXvb
— kaveh moussavi (@KavehMoussavi) August 10, 2021
اعدام‌های گروهی سال ۱۳۶۷ به فرمان روح‌الله خمینی، رهبر وقت جمهوری اسلامی، و با اعزام هیاتی به زندان‌ها انجام شد، هیاتی که به «هیات مرگ» شهرت دارد.
اعضای شناخته شده هیات مرگ در جریان کشتار زندانیان سیاسی در تابستان سال۶۷، مصطفی پورمحمدی، ابراهیم رییسی، حسینعلی نیری، مرتضی اشراقی به همراه شماری از دادیاران و روسای زندان‌های مختلف ایران بودند.
در فاصله اوایل مرداد تا اواسط شهریور سال ۱۳۶۷، هزاران مخالف و دگراندیش سیاسی زندانی در سراسر ایران مورد ناپدیدسازی قهری قرار گرفته و سپس به نحو فراقضایی و مخفیانه اعدام شدند.
پیکر بسیاری از اعدام شدگان در گورهای دسته جمعی در شهرهای مختلف ایران مانند تهران، اهواز و رشت به خاک سپرده شدند. خانواده زندانیان سیاسی که در جریان کشتار تابستان۶۷ اعدام‌شدند با گذشت بیش از سه دهه هنوز هم نمی‌دانند این افراد در کجا به خاک سپرده شده‌اند.
گروهی از کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل در اقدامی بی‌سابقه شهریور ماه سال۹۹ به دولت ایران هشدار دادند که تخلفات حقوق بشری پیشین و ادامه‌دار این کشور در مورد پرونده کشتار زندانیان در تابستان ۱۳۶۷ می‌تواند جنایت علیه بشریت محسوب شود و اگر این تخلفات ادامه یابد، تقاضای تحقیقات بین‌المللی خواهند کرد.
آنها در نامه ۱۸ صفحه‌ای خود که ۱۳ شهریورماه سال گذشته [۳ سپتامبر۲۰۲۰] به صورت خصوصی به دولت ایران ارسال شد، تاکید کردند که «به جد نگران شکایات مطرح شده در مورد تداوم خودداری مقام‌های ایران از افشای سرنوشت قربانیان این کشتار و مکان دفن بقایای آنها هستند».
این کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل در نامه خود تاکید کردند که ناپدیدسازی‌های قهری قربانیان «تا زمان روشن شدن سرنوشت و محل دفن» آنها عملا همچنان ادامه دارد.
همچنین یک صد و چهار تن از روشنفکران، هنرمندان و فعالان مدنی تیرماه گذشته در فراخوانی برای «دادخواهی کشتار زندانيان سياسی در تابستان۶۷» بر لزوم به ثمر رسيدن محاکمه حميد نوری، يکی از مسئولان هيات مرگ در زندان گوهردشت تاکید کرده بودند.
آنها همچنین خواهان «همدلی فعال کوشندگان حقوق بشر، مدافعان آزادی و برابری، مخالفان حبس و شکنجه و اعدام، و هنرمندان و روشنفکران» از این محاکمه برای پيشبرد امر دادخواهی کشتار زندانيان سياسی در تابستان۶۷ شدند.
پیکر بسیاری از اعدام شدگان در گورهای دسته جمعی در شهرهای مختلف ایران مانند تهران، اهواز و رشت به خاک سپرده شدند.
عکسی از یکی از مراسم یادبود در خاوران. در سالهای اخیر خانواده ها اجازه مراسم یادبود نداشتند.
جمعی از خانوادههای زندانیان سیاسی اعدام شده دهه ۶۰ که بی‌نام و نشان در گورستان خاوران دفن شدند
تصویری از گورستان خاوران و حضور خانوادههای برخی جانباختگان تابستان ۱۳۶۷
اعتراض عفو بین‌الملل به رفتار "بی‌رحمانه" با خانواده قربانیان کشتار ۶۷
عفو بین‌الملل حکومت ایران را به نقض سازمان‌یافته ممنوعیت شکنجه و رفتار بی‌رحمانه با خانواده قربانیان کشتار۶۷ متهم کرد
عفو بین‌الملل خواستار تحقیقات مستقل درباره مسئولان کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ شده است
تصویر شماری از قربانیان اعدام‌های دسته‌جمعی تابستان ۱۳۶۷ در ایران
---
روز گذشته مراسم تحلیف ابراهیم رئیسی با حضور انریکه مورا، فرستاده اتحادیه اروپا برگزار شد. حضور وی در مراسم تحلیف یک متهم به «جنایت علیه بشریت» موجی از خشم را در میان ایرانیان و فعالان حقوق بشر در سراسر جهان برانگیخت.
پیکر بسیاری از اعدام شدگان در گورهای دسته جمعی در شهرهای مختلف ایران مانند تهران، اهواز و رشت به خاک سپرده شدند.
عکسی از یکی از مراسم یادبود در خاوران. در سالهای اخیر خانواده ها اجازه مراسم یادبود نداشتند.
جمعی از خانوادههای زندانیان سیاسی اعدام شده دهه ۶۰ که بی‌نام و نشان در گورستان خاوران دفن شدند
تصویری از گورستان خاوران و حضور خانوادههای برخی جانباختگان تابستان ۱۳۶۷
اعتراض عفو بین‌الملل به رفتار "بی‌رحمانه" با خانواده قربانیان کشتار ۶۷
عفو بین‌الملل حکومت ایران را به نقض سازمان‌یافته ممنوعیت شکنجه و رفتار بی‌رحمانه با خانواده قربانیان کشتار۶۷ متهم کرد
عفو بین‌الملل خواستار تحقیقات مستقل درباره مسئولان کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ شده است
تصویر شماری از قربانیان اعدام‌های دسته‌جمعی تابستان ۱۳۶۷ در ایران
دادستانی سوئد کیفرخواست حمید نوری، متهم کشتارهای ۶۷ را صادر کرد
دادستانی سوئد پس از ۲۰ ماه بازداشت موقت، علیه حمید نوری متهم کشتار ۶۷ در ایران کیفرخواست صادر کرد. طبق این کیفرخواست آقای نوری به کشتار زندانیان سیاسی اعضای گروه‌های چپ و مجاهد متهم شده است.
تعیین تاریخ محاکمه حمید نوری؛ دادگاهی بی‌سابقه در سوئد
۱۷ ماه پس از بازداشت حمید نوری در سوئد، دادگاهی در این کشور ۸ ژوئن را آغاز محاکمه او اعلام کرد. نوری به شراکت در کشتار زندانیان سیاسی متهم است. ایرج مصداقی به عنوان عامل اصلی دستگیری نوری گزارشی در این باره نوشته است.
دولت سوئد با تشکیل دادگاه حمید نوری موافقت کرد
حمید نوری که به ظن قوی دست داشتن در کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ در سوئد بازداشت شد، محاکمه می‌شود. وکیل شاهدان این پرونده با استناد به دادستان اعلام کرده که دولت سوئد با تشکیل دادگاه حمید نوری موافقت کرده است.
---
جنایت علیه بشریت شامل مرور زمان نمی‌شود
حمید نوری که به ظن قوی دست داشتن در کشتار زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ در سوئد
Hamid Nouri
درتاریخ نهم نوامبر ۲۰۱۹ حمید نوری معروف به حمید عباسی در فرودگاه ارلاندای استکهلم بازداشت شد. او در سالهای آغازین دهه‌ی شصت با سمت نگهبانی در اوین کارش را آغاز و سپس به دادیاری زندان ارتقاء مقام پیدا کرد. حمید نوری افزون بر نقش اجرایی در کشتارهای سالهای آغازین دهه‌ی شصت، بر مبنای شهادت ده‌ها تن از زندانیان سیاسی زنده‌مانده از کشتار تابستان ۶۷ در مقام دادیار زندان و معاونت شیخ محمد مقیسه (ناصریان) از عواملِ اجرایی و تأثیرگذار در کشتار تابستان ۶۷ در زندان گوهردشت بوده است. دادگاه حمید نوری در تاریخ 10 اوت 2021 شروع می‌شود. حمید نوری باید در مقابل دادگاه پاسخگوی مشارکت خود در جنایت علیه بشریت باشد. محاکمه‌ی حمید نوری، پیروزی یک صدا است. صدایی از آنِ تمام آرزومندان جنبش دادخواهی. صدای مادران و پدران داغ و درفش که یک‌به‌یک بی‌آنکه فرجام دادخواهی را شاهد باشند، چشم برجهان فرو می‌بندند. صدایی از آن همسران، خواهران، برادران و فرزندانی که اعتقاد و امید به دادخواهی و به محاکمه کشیده‌شدن آمران و عاملان تمام کشتارهای عمر حکومت اسلامی دارند و برای احقاق آن هرگز از پای ننشسته‌اند.
ما به عنوان بخشی از خانوادههای جانباختگان و زندانیان سیاسی دهه‌ی شصت زندان‌های جمهوری اسلامی، امیدواریم دادگاه سوئد با قضاوتی عادلانه حکمی که درخور تمام جنایتکاران علیه بشریت است را در مورد حمید نوری صادر کند. این پیروزی وجدان بیدار خانواده جانباختگان و زندانیان سیاسی دهه‌ی شصت است که درمقابل بیداد جمهوری اسلامی فریاد دادخواهی سر دادند تا آمران و عاملان این کشتار را به پای میز محاکمه بکشانند. تشکیل این دادگاه نشان می‌دهد که جنایت علیه بشریت مشمول مرور زمان نمی‌شود و همهی جانیان روزی باید درپیشگاه مردم و عدالت جواب‌گوی جنایت‌های خود باشند. با این امید که رای این دادگاه نشان‌دهنده‌ی پیروزی عدالت بر بی‌عدالتی و مرهمی برزخم تمام فعالین جنبش دادخواهی باشد.
خانواده جانباختگان :
«مادر عصمت» است؛ یازده عزیزش را جمهوری اسلامی اعدام کرده است
نامش «مادر عصمت» است؛ یازده عزیزش را جمهوری اسلامی اعدام کرده است
---
باقر ابراهیم زاده، خانواده جانباخته غلام ابراهیم زاده
شکوفه ابراهیم زاده زندانی سیاسی دهه شصت، خانواده جانباخته غلام ابراهیم زاده
علی ابراهیم زاده، خانواده جانباخته غلام ابراهیم زاده
آزاده ابراهیم پور زندانی سیاسی دهه شصت، همسر جانباخته غلام ایراهیم زاده
نیلوفرابراهیم زاده، خانواده جانباختگان غلام ابراهیم زاده و آزاده ابراهیم پور
ضرغام اسدی، خانواده جانباخته غضنفرو مسعود اسدی
مازیار(محمد) الله‌وردی، خانواده جانباخته اکبر الله‌وردی
فرج آلیاری، خانواده جانباخته یوسف آلیاری
لادن بازرگان، خانواده جانباخته بیژن بازرگان
لاله بازرگان، خانواده جانباخته بیژن بازرگان
منصوره بهکیش، خواهر جانباخته گان زهرا، محمود، محمد رضا، محسن، و محمد علی بهکیش و سیامک اسدیان(همسر زهرا بهکیش)
زری تاثریان، همسر جانباخته اسماعیل برناک
سیروس جعفرخانی، خانواده جانباخته صابرنیک بخت
گلرخ جهانگیری زندانی سیاسی دهه شصت، همسر جانباخته حسن لاکانی
فروغ جواهری، خانواده جانباخته گان جلیل جواهری، حسین صدرایی(اقدامی)، علی صدرایی، حامد بحری
موسی حاتمیان زندانی سیاسی دهه شصت، خانواده جانباخته ملکه حاتمیان
صدیقه حاج محسن، خواهر جانباخته حسين حاج محسن
غلامرضا حق‌شناس زندانی سیاسی دهه شصت، خانواده جانباخته ناصر هادی‌پور
گلاویژ حیدری زندانی سیاسی دهه شصت، همسر جانباخته حبیب چراغی
مسعود دلیجانی، خانواده جانباخته محسن دلیجانی
سامان دوری زندانی سیاسی دهه شصت، خانواده جانباخته گان محمد، علی، اشرف و حسن معزی
مرتضی دیناروند، خانواده جانباخته رحیم دیناروند
فرزانه راجی، همسر جانباخته یوسف یوسفی و جانباخته گان فرزین و فرشید راجی
ایرن رضا زاده، خانواده جانباخته داریوش رضا زاده
پرویز رضایی جهرمی، خانواده جانباخته گان کاووس، بهنام، بیژن و منوچهر رضایی جهرمی
حسن روحانی گنابادی، خانواده جانباخته گان علی و نفیسه روحانی گنابادی
نیما سروستانی، خانواده جانباخته رستم سروستانی
عزت سلیمانی، مادر جانباخته یدالله صادقی
مهرانگیر شاهمرادی، خانواده جانباخته زهره شاهمرادی
شهلا شفقیان، مادر جانباخته بهرام شفقیان
مختار شلالوند، خانواده جانباخته حمزه شلالوند
فروغ شلالوند، خانواده جانباخته حمزه شلالوند
کاوه شهروز، خانواده جانباخته مهرداد اشتری
بانو صابری، همسر جانباخته عباس علی منشی رودسری
ناصرصابری، خانواده جانباخته عباس صابری
عصمت طالبی کلخوران، همسر جانباخته عبدالمجید سیمیاری و خانواده جانباخته گان عادل، رضا و التفات طالبی کلخوران
نازیلا طوبایی، خانواده جانباخته سیامک طوبایی
نینا طوبایی، خانواده جانباخته سیامک طوبایی
زری عرفانی، خانواده جانباخته محمد حسین عرفانی
سولماز علیزاده، فرزند جانباخته محمود علیزاده
رویا غیاثی، خانواده جانباخته کبری غیاثی
افتخار فاریابی، مادر جانباخته امیر میرعرب‌بیگی
لیلا قلعه بانی، خانواده جانباختگان محمد و رضا قلعه بانی
گلزار قباخلو، مادر جانباخته حمید قباخلو
مینا لبادی زندانی سیاسی دهه شصت، همسر جانباخته علی اصغر ضیغمی
سپیده مجیدیان، خانواده جانباخته رحیم میلانی
پرویز مختاری، برادر جانباخته سیامک مختاری
پروین مختاری، خواهر جانباخته سیامک مختاری
مسعود مختاری، برادرزاده جانباخته سیامک مختاری
منوچهر مختاری، برادرجانباخته سیامک مختاری
فرح مدائن، خانواده جانباخته گان داوود، لقمان، مبشر و لیلا مدائن
رضوان مقدم، همسر جانباخته علی اصغر منوچهرآبادی
حسن مکارمی، همسر جانباخته فاطمه زارعی
شورا مکارمی، فرزند جانباخته فاطمه زارعی، خواهر زاده جانباخته فتانه زارعی
محمود معمار نژاد زندانی سیاسی دهه شصت، خانواده جانباخته گان مجتبی علما و داریوش رضا زاده
حسین ملکی، زندانی سیاسی دهه شصت، خانواده جانباختگان حسن ملکی پور، محمدرضا ملکی و کمال یاسینی
خاطره معینی، خواهر جانباخته هبت معینی وخانواده جانباختگان کسری اکبری کردستانی و مسعود انصاری
سعید منتظری، برادرجانباخته حمید منتظری
الهه میرعرب‌بیگی، خواهر جانباخته امیر میرعرب‌بیگی
معصومه میرعرب، خواهر جانباخته امیر و ناصر میرعرب
اقدس نیاکان، مادر جانباخته حسین و زهرا نیاکان
مریم نوری زندانی سیاسی دهه شصت، همسر جانباخته رحمت فتحی
لیلا نوری، خواهر جانباخته عطاالله و عزت‌الله نوری
رباب نيرى، خواهر جانباخته گان بیژن و بهمن نیری
امیر نیلو، خانواده جانباخته اکبرنیلو
مریم هادی‌پور، خانواده جانباخته ناصرهادی‌پور
علی اکبرهادی‌پور زندانی سیاسی دهه شصت ، خانواده جانباخته ناصرهادی‌پور
سهیلا هادی‌پور، خانواده جانباخته ناصرهادی‌پور
مینا هاشمی، همسر جان باخته حمید رضا زمانی
جلال یاسینی، خانواده جانباختگان کمال یاسینی، محمدرضا ملکی، حسن ملکی پور، شیرین رضایی یزدی و علی حاتمی
-----------------------------------------
زندانیان سیاسی:
حمید آریا، زندانی سیاسی دهه شصت
حمید اشتری، زندانی سیاسی دهه شصت، جانبدربرده از کشتار شصت‌و‌هفت
مهدی اصلانی، زندانی سیاسی دهه شصت، جانبدربرده از کشتار شصت‌و‌هفت
شهین امیری، زندانی سیاسی دهه شصت
مهرداد امیری، زندانی سیاسی دهه شصت
مهدی برجسته گرمرودی زندانی سیاسی دهه شصت، جانبدربرده ازکشتار شصت‌و‌هفت
فرهاد بکایی، زندانی سیاسی دهه شصت، جانبدربرده از کشتار شصت‌و‌هفت
امیر حسین بهبودی زندانی سیاسی دهه شصت، جانبدربرده از کشتار شصت‌و‌هفت
رضا بهرنگ(گیاهچی)، زندانی سیاسی دهه شصت
شهرنوش پارسی پور، زندانی سیاسی دهه شصت، نویسنده
حسن پویا، زندانی سیاسی زمان شاه، نویسنده
مهدی حبیب‌الله، زندانی سیاسی دهه شصت
غلام رضا حق شناس، زندانی سیاسی دهه شصت
منصور خالدی، زندانی سیاسی دهه شصت
محید دارابیگی، زندانی سیاسی دو رژیم
رضا دهقان، زندانی سیاسی دهه شصت
رضا رشیدی، زندانی سیاسی دهه شصت
علی ساکی، زندانی سیاسی دهه شصت
مهشید سپهری، زندانی سیاسی دهه شصت
سیما صاحبی، زندانی سیاسی دهه شصت
جمال عظیمی، زندانی سیاسی دهه شصت
رضا فانی‌یزدی، زندانی سیاسی دهه شصت
ناصرکیوانی، زندانی سیاسی دهه شصت
منوچهر لرستانی، زندانی سیاسی دهه شصت
شیوا محبوبی، زندانی سیاسی دهه شصت، سخنگوی کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی
حسام محسنی، زندانی سیاسی دهه شصت
عزت مصلی‌نژاد، زندانی سیاسی دهه شصت
شیرین مهربد، زندانی سیاسی دهه شصت
علی موسوی بیدار، زندانی سیاسی دهه شصت
سیامک نادری، زندانی سیاسی دهه شصت، جانبدربرده از کشتار شصت‌و‌هف
حامیان :
صادق احمدی
فرح آریا
هوشنگ اسدی
مینا اسماعیلی
سعید اشتری
مهوش افصحی
کاوه آل‌حمودی
مجید آل‌نصب
محمد الهی
سیامک الیاسی پیرزاده
دکتر حمید اکبری
پریسا ایمانی
کیانا ایمانی
اسفندیار ایمانی
رضا باقری، فعال سیاسی
عاطفه بانکی
شیهن برادران
اصغر برزو
رضا برومند، فعال حقوق بشر از گوتنبرگ
داوود بوشهری
سیفی بهپوری
رویا پازوکی
ناصر پژمان، شاعر و نویسنده
مهشید پگاهی، فعال حقوق زنان و حقوق بشر
سعید پورعبدالله
فریده پورعبدالله
مژگان پورمحسن
خسرو پورملکی
سارا تخشا
رضا ترابی
ابراهیم توانگر
بیژن جرجانی
محتبی جزایری
رضا جعفری
زهره جواهریان
سعید چوبک
بابک حاتمیان
منیژه جبشی
امیر خدیر
دریا خدیر
آذر خونانی اکبری
سهیلا دالوند
جمیله داودی
رضا درگاهی
زری رادفر
منوچهر رادین
حسن راشدی
محسن رزاقی
ارسلان رستمی
فاطمه رضایی، فعال حقوق بشر
حسن زرهی
فرخ زندی
صدف کوروش نیا
گرگین سپهرداد، شاعر و نویسنده
کامبیز سخایی
امیر سلطانی
کبری سلیمی دافساری
الاهه شکرایی
شیوا شفاهی
فاطمه صفا
ایرج صفری
نسرین صفری
نینا صفری
نازیلا صفری
سارا صفری
فرخ صفری
برزو صفری
بهزاد صمیمی
فاطمه طباطبایی
رزاق عبدالزهرایی
شهلا عبقری
بهروز عربی
گیتی عربی
فرهنگ عرفانی، استاد فلسفه
رحمان عریان آبکنار
حامد غلام‌زاده
شکوفه غلامی
رحمت غلامی
بیژن فاضل‌خان
آذر فخر
ودا فراهانی
علاالدین فرهاد پور
امین قاسمی
علی قنبری
محسن کریمی
ارسلان کهنمویی
رضا گوران
کیا صبری، فعال سیاسی
بهزاد صمیمی
سلورا لزرجانی
کورش لک‌فرد
هادی لطفی
محمد رضا، ازاتحادیه تاکسی رانان تورنتو
دکتررضا مریدی
شمسی مشکوری
احمد مشعوف
انوشه مشعوف
نیما مشعوف
یلدا مشعوف
ویدا مصداقی
عمر معروفی
مهرنوش معظمی گودرزی
مسعود معمار
محمود معمارنژاد
احمد مقیمی
عباس منصوریان
مولود منصوری
میترا میرزا زاده
نیما ناصرآبادی
منیژه ناظم
فرشیده نسرین
ناهید نصرت
سیامک نفتچی
دکتر رضا نقره‌کار
دکتر نینا نقره‌کار
دکتر دنا نقره‌کار
دکترشهین نوائی، کنشگر وحقوق جنبش زنان
مرجان نوری
کیا نوری
محمد حسن نوری
ستار نوری‌زاد
عباس نوری‌زاد آبکناری
دکتر ژاله نیازی
منصور نیازی
فرشته نیازی
شراره ویشکاهی
جلال وکیلی
مهردخت هادی
توران همتی، فعال سیاسی
محمد هوشمند
بابک یزدی، مدیر اجرایی کانون خاوران
دیدبان حقوق بشر : محاکمۀ جنایات جنگی ایران در سوئد آغاز می‌شود
(استکهلم) – سازمان دیدبان حقوق بشر امروز اعلام داشت آغاز محاکمۀ تاریخی یک شهروند ایرانی در سوئد در روز 10 اوت 2021 (19 مرداد 1400) به اتهام شرکت داشتن در اعدام جمعیِ زندانیان سیاسی، برای قربانیانی که مدتی طولانی مورد بی توجهی قرار گرفته و از دادخواهی محروم شده بودند، لحظۀ مهمی محسوب می‌شود.
در روز 27 ژوئیه دادستانهای سوئد تصمیم خود را مبنی بر محاکمۀ یک شهروند ایرانی به اتهام «ارتکاب جنایات جنگی بسیار جدی و قتل در ایران در سال 1367» اعلام نمودند. دادستانها هویت فرد مظنون را که از نوامبر 2019 در سوئد زندانی بوده است، فاش نساختند.
بلقیس جرّاح معاون رئیس بخش عدالت بین المللی در سازمان دیده بان حقوق بشر اظهار داشت «این محاکمه که در سوئد برگزار می‌شود نقطۀ عطفی است که پس از چند دهه مداومت خانواده های ایرانی و قربانیان اعدام‌های جمعیِ سال 1988 واقع می‌شود. این پرونده، قربانیان را به عدالت خواهی در مورد جنایاتی که بیش از سی سال پیش ارتکاب یافته، نزدیکتر می‌سازد.»
انجام چنین محاکمهای در سوئد به این دلیل امکان پذیر است که قوانین این کشور اِعمال صلاحیت قضایی جهانی را بر اساس حقوق بین الملل در مورد جنایات شدید خاصی به رسمیت می‌شناسد. اِعمال چنین صلاحیتی، تحقیقات و پیگرد قانونی اینگونه جنایات را بدون در نظر گرفتن محل ارتکاب جنایت و بدون توجه به ملیت افراد مظنون یا قربانیان، امکان پذیر می‌سازد. کشور سوئد عناصری در اختیار دارد که محاکمۀ موفقیت آمیز جنایات عمده را ممکن می‌سازد، که از آن جمله، داشتنِ قوانین جامع و فراگیر، واحدهای کارآمد متخصص در جنایات جنگی، و داشتنِ تجارب قبلی در چنین مواردی را می‌توان نام برد.
دادستانی سوئد این نکته را روشن نمود که «قوانین کشوری سوئد شامل آن دسته از جنایات علیه بشریت که پیش از اول ژوئیه 2014 ارتکاب یافته اند، نمی‌شود و در این کیفرخواست نمی‌توان به آنها تکیه نمود زیرا اَعمال مجرمانۀ مورد بحث پیش از آن تاریخ ارتکاب یافتهاند. در نتیجه، این کیفرخواست مربوط به جنایاتی می‌شود که علیه حقوق بین الملل انجام یافته؛ یعنی جنایات جنگی و همچنین قتل.»
در روز 18 ژوئیه 1988 ایران قطعنامه 598 سازمان ملل که خواستار آتش بس در جنگ هشت سالۀ بین ایران و عراق می‌شد را پذیرفت. در روز 24 ژوئیه 1988 بزرگترین گروه مسلح ایرانیِ مخالف با حکومت ایران؛ سازمان مجاهدین خلق ایران که پایگاهشان از سال 1986 در عراق بود، حملهای را به داخل ایران آغاز نمود.
نیروی مسلح این گروه در عراق که ارتش ملی آزادیبخش ایران نامیده می‌شد سعی کرد حکومت ایران را براندازد. نیروهای ایران این حمله را دفع نمودند و متعاقب این واقعه، مقامات ایران بسیاری از مخالفان سیاسی را که در آن زمان در زندان بودند، اعدام کردند، از جمله اعضاء سازمان مجاهدین خلق که از سالها پیش دستگیر شده و مجازات [حبس] دریافت کرده بودند.
به دنبال فتوایی که توسط آیت الله خمینی مبنی بر تشکیل کمیتهای برای بررسی پرونده های هزاران زندانی سیاسی صادر شد، مقامات ایران در سال 1988 هزاران زندانی سیاسی را که در زندان‌های ایران محبوس بودند، اعدام نمودند. مقامات ایران هرگز به طور رسمی هیچگونه اطلاعاتی در مورد شمار زندانیان اعدام شده ارائه نداده اند. اما آیت الله حسینعلی منتظری (درگذشته)، قایم مقام سابق رهبر ایران، تعداد قربانیان را بین 2800 و 3800 تخمین زد. سازمان عفو بین‌الملل گزارش کرد که «کانون ایرانی دفاع از حقوق بشر در ایران که یک گروه فعال حقوق بشر در خارج از ایران میباشد .... نام 4672 نفر را که در طی کشتار دسته جمعی زندانیان سال 1988 کشته شده اند و وابسته به ... سازمان مجاهدین خلق یا گروه‌های چپگرا یا گروه‌های مخالفان سیاسی بوده اند را ثبت نموده است.»
خانوادۀ منتظری در اوت 2016 یک فایل صوتی که در اصل در اوت 1988 ضبط شده بوده است را منتشر ساختند که وی در آن در طی گفتگویی با کمیتۀ مزبور، به شدت از این کشتارها انتقاد می‌کند و از آن به عنوان «بزرگترین جنایتی که در جمهوری اسلامی شده و تاریخ ما را محکوم می‌کند» یاد می‌کند.
مقامات ایران از دیرباز سعی داشته اند صدای افرادی که در پی دادخواهی برای جنایات ارتکاب یافته در سال 1367 هستند را خاموش ساخته و آنها را مورد پیگرد قرار دهند. به دنبال انتشار این فایل صوتی، دادگاه ویژه روحانیت، احمد منتظری، پسر آیت الله منتظری را در نوامبر 2016 [آبان 1395] به اتهام جرایمی از جمله «تبلیغ علیه نظام» و «افشای طرحها، اسرار یا تصمیماتی که در مورد سیاست‌های داخلی یا خارجی نظام ... به شکلی که جاسوسی محسوب می‌شود» به 21 سال حبس محکوم نمود. این حکم بعداً به حالت تعلیق درآمد.
سازمان دیده بان حقوق بشر، سازمان عفو بین الملل و گروهی از متخصصین حقوق بشر سازمان ملل متحد همگی قبلاً اعدام‌های دسته جمعی سال 1367 را به عنوان جنایتی که می‌تواند و «یا ممکن است»به سطح جنایت علیه بشریت برسد و نیز از جملۀ جنایات نفرت انگیزی است که در حقوق بین الملل مطرح شده، توصیف کرده اند. سازمان دیده بان حقوق بشر اظهار داشت افرادی که به ظن قوی در این واقعه دست داشته اند باید مورد تحقیق قرار گرفته و برای ارتکاب این جنایات محاکمه شوند.
مقامات ایرانی؛ مرتضی اشراقی، علی نیری، و مصطفی پورمحمدی اعضاء کمیتهای بودند که در مورد سرنوشت این زندانیان در ایران تصمیم گرفتند. به گفتۀ بازماندگان این واقعه، رئیس جمهور ابراهیم رئیسی که در آن زمان معاون دادستان تهران بود نیز در این جلسات شرکت داشت. از طرف آیت الله منتظری به همۀ این چهار نفر نامه هایی ارسال شد که طی آن این اعدام‌های دسته جمعی مورد بحث قرار گرفت و نیز در فایل صوتی مربوطه هم، صدای این افراد ضبط شده که در مورد این موضوع گفتگو می‌کنند. به نظر نمیرسد که اتهامات مربوط به شرکت رئیس جمهور رئیسی در اعدام‌های جمعیِ سال 1367 بخشی از محاکمۀ سوئد باشد.
سازمان دیده بان حقوق بشر اظهار کرد پرونده های مربوط به اِعمال صلاحیت قضایی جهانی به طور فزاینده، بخشی مهم از تلاش‌های بین المللی برای پاسخگویی افرادی هستند که مرتکب فجایع شده اند، سبب اجرای عدالت برای قربانیانی می‌شود که هیچ مرجع دیگری برای دادخواهی ندارند، و کمک می‌کند تا تضمینی فراهم شود که کشورها پناهگاهی امن برای ناقضان حقوق بشر نشوند.
جرّاح اظهار داشت «قوانین اِعمال صلاحیت قضایی جهانی، ابزاری کلیدی علیه مصونیت در برابر ارتکاب جرایم وحشیانه است، به ویژه هنگامی که هیچ گزینۀ حق طلبانۀ ممکنِ دیگری وجود نداشته باشد.»
---
مطالب مرتبط در این ضمیمه
اتحادیه اروپا" سوئد": نقض حقوق بشر" جنایت علیه بشریت،"آغاز محاکمه دو شهروند سوئد در تهران به اتهام قاچاق مواد مخدر"داستان تکراری گروگانگیری"همزمان با روز دهم دادگاه حمید نوری،در استکهلم، تحقیق درباره جنایات ابراهیم رئیسی علیه بشریت
آغاز محاکمه دو شهروند سوئد در تهران به اتهام قاچاق مواد مخدر"داستان تکراری گروگانگیری / همزمان با محاکمۀ حمید نوری،
نخستین جلسه رسیدگی به پرونده دو شهروند سوئدی متهم به قاچاق مواد مخدر در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران آغاز شد. اتهام این دو نفر حمل نزدیک به ۱۰ کیلو شیره تریاک و ۲۱ هزار قرص ترامادول اعلام شده است.
نخستین جلسه دادگاه دو شهروند سوئدی متهم به قاچاق مواد مخدر در تهران، دهم شهریور ۱۴۰۰
به گزارش خبرگزاری میزان محاکمه دو سوئدی که در کیفرخواست "مهره‌های شبکه بین‌المللی قاچاق مواد مخدر در سوئد" معرفی شده‌اند، چهارشنبه دهم شهریور ماه به ریاست قاضی صلواتی آغاز شد.
ارگان خبری قوه قضائیه نام این دو متهم را "استفان کوین گیلبرت" و "سیمون کاسپر براون" اعلام کرد. خبر بازداشت این دو شهروند سوئد ۱۱ تیرماه سال پیش منتشر شد.
به نوشته میزان کوین گیلبرت متهم به حمل ۹ کیلو و ۸۰۰ گرم شیره تریاک و سیمون کاسپربراون متهم به حمل ۲۱ هزار قرص ترامادول هستند.
خبرگزاری تسنیم سال پیش با انتشار خبر بازداشت این دو نفر نوشته بود، در پی "عملیاتی پیچیده" تعدادی از اعضای اصلی یک باند بین‌المللی مواد مخدر دستگیر شدند که دو شهروند سوئد هم در میان آنها هستند.
استفان کوین پس از قرار گرفتن در جایگاه متهم در پاسخ به پرسش قاضی دادگاه گفته است، او در پوشش توریست به ایران سفر کرده و از سوی یک ایرانی‌تبار "اجیر شده" که در ازای دریافت پول یک محموله نزدیک به ۱۰ کیلویی شیره تریاک را به سوئد منتقل کند.
به گزارش میزان، نماینده دادستان می‌گوید، اظهارات این متهم متناقض است زیرا در بازپرسی‌ها گفته مواد مخدر را از کسی تحویل گرفته اما در دادگاه از خرید آنها می‌گوید.
قاچاقچی بین‌المللی یا بیمار روانی؟
وکیل متهم در توضیح این تناقض‌ها گفته است: «موکل من، بیمار روانی است که مدارک پزشکی آن نیز موجود است و من نیز لایحه دفاعیه مبسوطی را در خصوص اتهام موکلم تنظیم کرده‌ام و به محضر دادگاه محترم ارائه می‌دهم؛ قاعدتاً در این زمینه باندی فعال است و موکل من اجیر شده بود.»
سیمون کاسپربراون در نخستین جلسه محاکمه‌اش انگیزه تهیه و حمل ۲۱ هزار قرض ترامادول را "مصرف شخصی" و کسب درآمد عنوان کرد. وکیل این متهم اعتیاد موکلش را تائید کرده است.
پس از قرائت کیفرخواست و اولین اظهارات متهمان در دادگاه، ادامه رسیدگی به این پرونده به نشست بعدی موکول شد اما تاریخ برگزاری آن مشخص نشده است.
دستگیری این دو شهروند سوئدی چند ماه پس از بازداشت حمید نوری هنگام ورود به استکلهم رخ داد. نوری در حال حاضر به اتهام مشارکت در کشتار زندانیان سیاسی در ایران در تابستان ۱۳۶۷ محاکمه می‌شود.
جمهوری اسلامی بارها به گروگانگیری شهروندان خارجی و دو تابعیتی برای تحت فشار قرار دادن کشورهای غربی یا مبادله با عوامل و ماموران زندانی خود در غرب متهم شده است. این که محاکمه دو شهروند سوئدی به اتهام قاچاق مواد مخدر به نوعی با پرونده حمید نوری ارتباط داشته باشند یا مرتبط شود هنوز مشخص نیست.
همزمان با آغاز محاکمه این دو شهروند سوئدی مستندی از تلویزیون ایران پخش شد با نام "صلح فقط برای من". در این مستند دولت سوئد به اقدام علیه جمهوری اسلامی و حمایت از گروه‌های جدایی‌طلب و مسلح متهم شده است.
حبیب اسیود، از رهبران جنبش النضال نیز که در ترکیه ربوده و به ایران آورده شد در این فیلم به اعتراف اجباری واداشته شده و اعتراف می‌کند که برای مبارزه با جمهوری اسلامی از دولت سوئد پول و حمایت دریافت کرده است.
---
داستان تکراری گروگانگیری / همزمان با محاکمۀ حمید نوری، حکومت ایران دو توریست سوئدی را به اتهام قاچاق مواد مخدر محاکمه کرد'
فیگارو و خبرگزاری فرانسه نوشتند که با آغاز محاکمۀ حمید نوری در استکهلم، به اتهام دست داشتن در کشتار زندانیان سیاسی ایران در سال ١۳٦٧، قوۀ قضاییه جمهوری اسلامی دو گردشگر سوئدی را به اتهام قاچاق مواد مخدر و عضویت در یک شبکۀ بین المللی قاچاق مواد مخدر دستگیر و محاکمه کرده است.
به گزارش رادیو فرانسه، دستگیرشدگان "استفن کوین گیلبرت" و "سیمون کاسپار بروان" نام دارند. قوۀ قضاییه ایران آنان را متهم کرده که به عنوان گردشگر وارد ایران شده‌اند، ولی پلیس جمهوری اسلامی ایران آنان را به همراه حدود ده کیلوگرم "شیرۀ تریاک" و ٢١ هزار قرص "ترامادول" (داروی ضددرد که از مشتقات تریاک است) دستگیر کرده است.
نخستین جلسۀ دادگاه این دو شهروند سوئدی چهارشنبه اول سپتامبر در شعبۀ پانزده دادگاه انقلاب تهران برگزار شد. در ژوئیه گذشته و در آستانۀ آغاز محاکمۀ حمید نوری (دستیار دادستان در زندان رجایی شهر در جریان اعدام‌های سال ٦٧ در ایران) قوۀ قضاییه ایران از دستگیری دو شهروند سوئدی به اتهام عضویت در یک شبکۀ بین‌المللی قاچاق مواد مخدر خبر داد بی آنکه هویت دستگیرشدگان، تاریخ و زمان دستگیری آنان را اعلام کند.
دادگاه استکهلم در دهم اوت گذشته محاکمۀ حمید نوری، از مسئولان باسابقۀ قوۀ قضاییه ایران، را به اتهام‌های "جنایات جنگی"، "قتل" و مشارکت در اعدام گستردۀ زندانیان مارکسیست و مجاهد در تابستان سال ٦٧ در ایران آغاز کرد. دادگستری سوئد با استناد به صلاحیت بین‌المللی خود برای بررسی این اتهامات محاکمۀ حمید نوری را آغاز کرده است.
این دادگاه اقدامی تاریخی در رسیدگی جهانی به یک جنایت بزرگ در ایران است و در تاریخ مناسبات دو کشور ایران و سوئد و همچنین رسیدگی به پروندۀ کشتار زندانیان سیاسی تابستان سال ١٣٦٧ بی سابقه است. به همین خاطر محاکمۀ حمید نوری حساسیت و نگرانی مقامات ایران را برانگیخته است، به ویژه این که یکی از سه شخصیت کلیدی این "جنایات" ابراهیم رئیسی، هم اکنون رئیس جمهوری اسلامی ایران، است. رئیسی متهم به عضویت "در کمیتۀ سه نفره مرگ" است که به دستور روح‌الله خمینی جهت اعدام هزاران زندانی سیاسی چپگرا در ایران در پایان جنگ ایران و عراق تشکیل شد. ابراهیم رئیسی بدون انکار نقش خود در این اعدام‌ها، اقدام خود را "دفاع از حقوق انسان‌ها و امنیت" معرفی کرده است.
---
MAR/DW/BLD
این گزار شها در حال تکمیل شدن است
خبر گزاری مردانی نیوز
بیشتر بخوانید مطالب مرتبط در این ضمیمه از
این خبر گزاری در حال باز سازی میباشد وبا عرض پوزش گروه فنی
از صبورییتان بسیار مموننیم
نقض حقوق بشر” در رژیم توتالیتر،”: جنایت علیه بشریت رژیم ننگین دیکتاتور ولی فقیه علی خامنها ی " اقدامات نفرت‌انگیز و بزدلانه رژیم ایران "حقیقت زندان" زنان بوشهر از زبان سپیده قلیان: اینجا آخر دنیاست
- توضیحات
- دسته: حقوق بشر
- منتشر شده در 19 شهریور 1400
کوچه کلاریون و دیوارنگاره هفت زن زندانی
نام و چهره هفت زن ایرانی محبوس در زندان، بر دیوار کوچه‌ای باریک در شهر سانفرانسیسکو نقش بسته است. زنانی که هر یک به خاطر عقیده، مذهب، شغل یا فعالیت مدنی خود از حق آزادی محروم شده‌اند.
ده‌ها زن و مرد با اتهامات سیاسی در زندان‌های ایران به سر می‌برند. هفت زن برای دیوارنگاره خیابان کلاریون برگزیده شده‌اند: نسرین ستوده، نیلوفر بیانی، سپیده قلیان، زینب جلالیان، شکوفه یداللهی، آزیتا رفیع‌زاده و آتنا دایمی. طیفی از قشرهای مختلف اجتماعی، از حقوقدان، فعال کارگری و مدنی تا کرد، بهایی، درویش و محیط زیستی؛ سمبلی از سایه زندان بر سر همه.
---
نقض حقوق بشر” در رژیم توتالیتر،”: جنایت علیه بشریت رژیم ننگین دیکتاتور ولی فقیه علی خامنها ی " اقدامات نفرت‌انگیز و بزدلانه رژیم ایران "حقیقت زندان" زنان بوشهر از زبان سپیده قلیان: اینجا آخر دنیاست
به ایران و سربلندی کشورمان بیندیشیم
***
اي شيخ ’ بعد فتنه’ باعث شدي كه امروز ،
بیدار شوند جوانان
خودرا شنا سد اكنون’ درفكرچاره با شد
برگيرد ازتو تاوان
حق و حقوق او را بر هر غریبه دادی
از غزه تا به لبنان.
چندين هزاركودك ’رنجور ودلشكسته،
به آب ولقمه ای نان.
من نه شهي شنا سم’ ني هرحكومتي را
تا چشم كرده ام باز’ من گوسفند تو چوپان
اما بدان كه امروز دانيم چه كرده اي تو
ميهن كنيم گلستان
با خون خود نويسيم بر هر ديار و شهري
ايمان و باور من’
ايران و باز هم ايران
نسل انقلاب
ایران من امروز همه دل نگران است .
هر گوشه آن خاک بدست دگران است .
ایرانی آزاده کجا دیده کسی بر سر قدرت ؟
بر جایگه رخش نگر ، جمع خران است
خانه خراب !
عذر تلخی شراب بر گردن پیمانه نیست
هر که ره گم کرد تقصیر ره میخانه نیست
گر بنا را کج نهادیم و خرابی شد پدید
آن خرابیها زخاک وسرزمین وخانه نیست
گرگ ها خوب بدانند در این ایل غریب
گر پدر مرد تفنگ پدری هست
گر مردان قبیله همه کشته شدند
توی گهواره چوبی پسری هست هنوز
گیرم که در باورتان به خاک نشسته ام
و ساقه های جوانم از ضربه های تبرهاتان زخم دار است
با ریشه چه می کنید؟
گیرم که بر سر این بام بنشسته در کمین پرنده اید
پرواز را علامت ممنوع می زنید
با جوجه های نشسته در آشیانه چه می کنید؟
گیرم که می زنید
گیرم که می برید
گیرم که می کشید
با رویش ناگزیر جوانه چه می کنید؟
سردبیر
یاد و راه همه ی جان بخشانِ میهن، گرامی و جاودان باد
به ياد قيام
23 خرداد 1388،
آغاز جنبش سبز
جوانان ايران
عليه حکومت خون آشام اسلامی،
و به ياد
برجسته ترين
نماد سکولار آن:
ندا آقا سلطان
یادش را گرامی می داریم.
چراغ سیمین ایران هرگز خاموش نمی شود
برنامه اتمی تهران نبايد جلوی اقدام بين المللی عليه نقض حقوق بشر را بگيرد
***
آموزگاران ما را آزاد کنید! کارگران ما را آزاد کنید!
دانشجویان ما را آزاد کنید! فعالان جنبش زنان را آزاد کنید!
همه زندانیان سیاسی و عقیدتی را آزاد کنید!
چگونه با دشمنت به دوستی تا کنم؟
تو رخت زندان تن ات وُ من تماشا کنم؟
تو رخت زندان تن ات، و من بمانم خموش؟
قسم به زن، نازنم اگر محابا کنم
اگرچه تلخ است حق، نمی توانم نهفت
زبان از آن بایدم که آشکارا کنم
شادروان " سیمین بهبهانی
***
قلم چرخید و فرمان را گرفتند
ورق برگشت و ایران را گرفتند
به تیتر “شاه رفتِ ” اطلاعات
توجه کرده کیهان را گرفتند
چپ و مذهب گره خوردند و شیخان
شبانه جای شاه هان را گرفتند
همه از حجره‌ها بیرون خزیدند
به سرعت سقف و ایوان را گرفتند
گرفتند و گرفتن کارشان شد
هر آنچه خواستند آن را گرفتند
به هر انگیزه و با هر بهانه
مسلمان، نا مسلمان را گرفتند
به جرم بد حجابی، بد لباسی
زنان را نیز مردان را گرفتند
سراغ سفره ها، نفتی نیامد
ولیکن در عوض نان را گرفتند
یکی نان خواست بردندش به زندان
از آن بیچاره دندان را گرفتند
یکی آفتابه دزدی گشت افشا
به دست آفتابه داشت آنرا گرفتند
یکی خان بود از حیث چپاول
دو تا مستخدم خان را گرفتند
فلان ملا مخالف داشت بسیار
مخالفهای ایشان را گرفتند
بده مژده به دزدن خزانه
که شاکی‌‌های آنان را گرفتند
چو شد در آستان قدس دزدی
گداهای خراسان را گرفتند
به جرم اختلاس شرکت نفت
برادرهای دربان را گرفتند
نمیخواهند چون خر را بگیرند
محبّت کرده پالان را گرفتند
غذا را آشپز چون شور میکرد
سر سفره نمکدان را گرفتند
” از زنده یاد سیمین بهبهانی
شادروان " سیمین بهبهانی می گويند، چه کسی اين کسره اضافه اختصاصی را به دنبال واژه "روز" نهاده است تا آن را برای هميشه از آن "زن" کند؟
می گويم، دست های ظريف و ساق و ساعد پيروزمندِ اوست که از هر درخت معرفت سيبی، و از هر کشتزار ارادت خوشه ای، توشه راه دراز سده ها کرده است تا او را بضاعت همسری و مادری و برابری بخشد.
republic islamic of iran جغد شوم حکومت اسلامی : در ایران چه خبر است
جغد شوم حکومت اسلامی : در ایران چه خبر است
به ایران و سربلندی کشورمان بیندیشیم
خانه خراب !
عذر تلخی شراب بر گردن پیمانه نیست
هر که ره گم کرد تقصیر ره میخانه نیست
گر بنا را کج نهادیم و خرابی شد پدید
آن خرابیها زخاک وسرزمین وخانه نیست
ایران من امروز همه دل نگران است .
هر گوشه آن خاک بدست دگران است .
ایرانی آزاده کجا دیده کسی بر سر قدرت ؟
بر جایگه رخش نگر ، جمع خران است
سردبیر
"گلها در زندان "
هیستوری
پوسترعلی خامنهای ننگ تاریخ
عکس بدون شرح
فریاد خشمی که دامنت را میگیرد..
جمهوری نکبت اسلامی دست نشانده گلوبال جهانی است!
این نکبت ماموریت دارد منطقه را برای ابد ناامن کند تا تمام ثروت و استعداد منطقه به حلقوم این سیستم فاسد ریخته شود!
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#نه_به_جمهوری_اسلامی
امپراطوری علی خامنهای"پفیوز ترین فرد ننگین تاریخ"
علی خامنهای این جنایت کارو دستیاران او باید در دادگاههای بین المللی محاکمه شوند
---
دیکتاتور : زمین صاف است!
طرحی از مانا نیستانی
----
متن کامل اعلامیه جهانی حقوق بشر
ديباچه
از آن جا که شناسايی حيثيت و کرامت ذاتی تمام اعضای خانواده بشری و حقوق برابر و سلب ناپذير آنان اساس آزادی ، عدالت و صلح در جهان است؛
از آن جا که ناديده گرفتن و تحقير حقوق بشر به اقدامات وحشيانه ای انجاميده که وجدان بشر را برآشفته‌اند و پيدايش جهانی که در آن افراد بشر در بيان و عقيده آزاد، و از ترس و فقر فارغ باشند، عالی ترين آرزوی بشر اعلا م شده است؛
از آن جا که ضروری است که از حقوق بشر با حاکميت قانون حمايت شود تا انسان به عنوان آخرين چاره به طغيان بر ضد بيداد و ستم مجبور نگردد؛
از آن جا که گسترش روابط دوستانه ميان ملت‌ها بايد تشويق شود؛
از آن جا که مردمان ملل متحد، ايمان خود را به حقوق اساسی بشر و حيثيت و کرامت و ارزش فرد انسان و برابری حقوق مردان و زنان ، دوباره در منشور ملل متحد اعلا م و عزم خود را جزم کرده‌اند که به پيشرفت اجتماعی ياری رسانند و بهترين اوضاع زندگی را در پرتو آزادی فزاينده به وجود آورند؛
از آن جا که دولت‌های عضو متحد شده‌اند که رعايت جهانی و موثر حقوق بشر و آزادی‌های اساسی را با همکاری سازمان ملل متحد تضمين کنند؛
از آن جا که برداشت مشترک در مورد اين حقوق و آزادی‌ها برای اجرای کامل اين تعهد کمال اهميت را دارد؛
مجمع عمومی اين اعلاميه جهانی حقوق بشر را آرمان مشترک تمام مردمان و ملت‌ها اعلا م می‌کند تا همه افراد و تمام نهادهای جامعه اين اعلاميه را همواره در نظر داشته باشند و بکوشند که به ياری آموزش و پرورش ، رعايت اين حقوق و آزادی‌ها را گسترش دهند و با تدابير فزاينده ملی و بين المللی ، شناسايی و اجرای جهانی و موثر آن‌هارا چه در ميان مردمان کشورهای عضو و چه در ميان مردم سرزمين‌هايی که در قلمرو آنها هستند، تامين کنند.
ماده ١
تمام افراد بشر آزاد زاده می‌شوند و از لحاظ حيثيت و کرامت و حقوق با هم برابراند. همگی دارای عقل و وجدان هستند و بايد با يکديگر با روحيه ای برادرانه رفتار کنند.
ماده ٢
هر کس می‌تواند بی هيچ گونه تمايزی، به ويژه از حيث نژاد، رنگ، جنس، زبان، دين، عقيده سياسی يا هر عقيده ديگر، و همچنين منشا ملی يا اجتماعی، ثروت، ولادت يا هر وضعيت ديگر، از تمام حقوق و همه آزادی‌های ذکرشده در اين اعلاميه بهره مند گردد.
به علاوه نبايد هيچ تبعيضی به عمل آيد که مبتنی بر وضع سياسی، قضايی يا بين المللی کشور يا سرزمينی باشد که شخص به آن تعلق دارد، خواه اين کشور يا سرزمين مستقل، تحت قيمومت يا غير خودمختار باشد، يا حاکميت آن به شکلی محدود شده باشد.
ماده ٣
هر فردی حق زندگی، آزادی و امنيت شخصی دارد.
ماده ۴
هيچ کس را نبايد در بردگی يا بندگی نگاه داشت. بردگی و دادوستد بردگان به هر شکلی که باشد، ممنوع است.
ماده ۵
هيچ کس نبايد شکنجه شود يا تحت مجازات يا رفتاری ظالمانه، ضد انسانی يا تحقيرآميز قرار گيرد.
ماده ۶
هر کس حق دارد که شخصيت حقوقی اش در همه جا به رسميت شناخته شود.
ماده ٧
همه در برابر قانون مساوی هستند و حق دارند بی هيچ تبعيضی از حمايت يکسان قانون برخوردار شوند. همه حق دارند در مقابل هر تبعيضی که ناقض اعلا ميه حاضر باشد، و بر ضد هر تحريکی که برای چنين تبعيضی به عمل آيد، از حمايت يکسان قانون بهره مند گردند.
ماده ٨
در برابر اعمالی که به حقوق اساسی فرد تجاوز کنند ـ حقوقی که قانون اساسی يا قوانين ديگر برای او به رسميت شناخته است ـ هر شخصی حق مراجعه موثر به دادگاههای ملی صالح را دارد.
ماده ٩
هيچ کس را نبايد خودسرانه توقيف، حبس يا تبعيد کرد.
ماده ١٠
هر شخص با مساوات کامل حق دارد که دعوايش در دادگاهی مستقل و بی طرف، منصفانه و علنی رسيدگی شود و چنين دادگاهی در باره حقوق و الزامات وی، يا هر اتهام جزايی که به او زده شده باشد، تصميم بگيرد.
ماده ١١
١- هر شخصی که به بزهکاری متهم شده باشد، بی گناه محسوب می‌شود تا هنگامی که در جريان محاکمه ای علنی که در آن تمام تضمين‌های لازم برای دفاع او تامين شده باشد، مجرم بودن وی به طور قانونی محرز گردد.
٢- هيچ کس برای انجام دادن يا انجام ندادن عملی که در موقع ارتکاب آن، به موجب حقوق ملی يا بين المللی جرم شناخته نمی‌شده است، محکوم نخواهد شد. همچنين هيچ مجازاتی شديدتر از مجازاتی که در موقع ارتکاب جرم به آن تعلق می‌گرفت، درباره کسی اعمال نخواهد شد.
ماده ١٢
نبايد در زندگی خصوصی، امور خانوادگی، اقامت گاه يا مکاتبات هيچ کس مداخله‌های خودسرانه صورت گيرد يا به شرافت و آبرو و شهرت کسی حمله شود. در برابر چنين مداخله‌ها و حمله‌هايی، برخورداری از حمايت قانون، حق هر شخصی است.
ماده ١٣
١- هر شخصی حق دارد در داخل هر کشور آزادانه رفت وآمد کند و اقامتگاه خود را برگزيند.
٢- هر شخصی حق دارد هر کشوری ، از جمله کشور خود را ترک کند يا به کشورخويش بازگردد.
ماده ١۴
١- در برابر شکنجه، تعقيب و آزار، هر شخصی حق درخواست پناهندگی و برخورداری از پناهندگی در کشورهای ديگر را دارد.
٢- در موردی که تعقيب واقعا در اثر جرم عمومی و غيرسياسی يا در اثر اعمالی مخالف با هدف‌ها و اصول ملل متحد باشد، نمی‌توان به اين حق استناد کرد.
ماده ١۵
١- هر فردی حق دارد که تابعيتی داشته باشد.
٢- هيچ کس رانبايد خودسرانه از تابعيت خويش ، يا از حق تغيير تابعيت محروم کرد.
ماده ١۶
١- هر مرد و زن بالغی حق دارند بی هيچ محدوديتی از حيث نژاد، مليت، يا دين با همديگر زناشويی کنند و تشکيل خانواده بدهند. در تمام مدت زناشويی و هنگام انحلال آن، زن و شوهر در امور مربوط به ازدواج حقوق برابر دارند.
٢- ازدواج حتما بايد با رضايت کامل و آزادانه زن و مرد صورت گيرد.
٣- خانواده رکن طبيعی و اساسی جامعه است و بايد از حمايت جامعه و دولت بهره مند شود.
ماده ١٧
١- هر شخصی به تنهايی يا به صورت جمعی حق مالکيت دارد.
٢- هيچ کس را نبايد خودسرانه از حق مالکيت محروم کرد.
ماده ١٨
هر شخصی حق دارد از آزادی انديشه، وجدان و دين بهره مند شود. اين حق مستلزم آزادی تغيير دين يا اعتقاد و همچنين آزادی اظهار دين يا اعتقاد، در قالب آموزش دينی، عبادت‌ها و اجرای آيين‌ها و مراسم دينی به تنهايی يا به صورت جمعی، به طور خصوصی يا عمومی است.
ماده ١٩
هر فردی حق آزادی عقيده و بيان دارد و اين حق، مستلزم آن است که کسی از داشتن عقايد خود بيم و نگرانی نداشته باشد و در کسب و دريافت و انتشار اطلاعات و افکار، به تمام وسايل ممکن، و بدون ملاحظات مرزی، آزاد باشد.
ماده ٢٠
١- هر شخصی حق دارد از آزادی تشکيل اجتماعات، مجامع و انجمن‌های مسالمت آميز بهره مند گردد.
٢- هيچ کس را نبايد به شرکت در هيچ اجتماعی مجبور کرد.
ماده ٢١
١- هر شخصی حق دارد که در اداره امور عمومی کشور خود، مستقيما يا به وساطت نمايندگانی که آزادانه انتخاب شده باشند، شرکت جويد.
٢- هر شخصی حق دارد با شرايط برابر به مشاغل عمومی کشور خود دست يابد.
ماده ٢٢
هر شخصی به عنوان عضو جامعه، حق امنيت اجتماعی دارد و مجاز است به ياری مساعی ملی و همکاری بين المللی، حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ضروری برای حفظ حيثيت و کرامت و رشد آزادانه شخصيت خودرا، با توجه به تشکيلا ت و منابع هر کشور، به دست آورد.
ماده ٢٣
١- هر شخصی حق دارد کار کند، کار خود را آزادانه برگزيند، شرايط منصفانه و رضايت بخشی برای کار خواستار باشد و در برابر بیکاری حمايت شود.
٢- همه حق دارند که بی هيچ تبعيضی، در مقابل کار مساوی، مزد مساوی بگيرند.
٣- هرکسی که کار می‌کند حق دارد مزد منصفانه و رضايت بخشی دريافت دارد که زندگی او و خانواده اش را موافق حيثيت و کرامت انسانی تامين کند و در صورت لزوم با ديگر وسايل حمايت اجتماعی کامل شود.
۴- هر شخصی حق دارد که برای دفاع از منافع خود با ديگران اتحاديه تشکيل دهد و يا به اتحاديه‌های موجود بپيوندد.
ماده ٢۴
هر شخی حق استراحت، فراغت و تفريح دارد و به ويژه بايد از محدوديت معقول ساعات کار و مرخصی‌ها و تعطيلات ادواری با دريافت حقوق بهره‌مند شود.
ماده ٢۵
١- هر شخصی حق دارد که از سطح زندگی مناسب برای تامين سلامتی و رفاه خود و خانواده اش، به ويژه از حيث خوراک، پوشاک، مسکن، مراقبت‌های پزشکی و خدمات اجتماعی ضروری برخوردار شود. همچنين حق دارد که در مواقع بیکاری، بيماری، نقص عضو، بيوه‌گی، پيری يا در تمام موارد ديگری که به عللی مستقل از اراده خويش وسايل امرار معاشش را از دست داده باشد، از تامين اجتماعی بهره مند گردد.
٢- مادران و کودکان حق دارند که از کمک و مراقبت ويژه برخوردار شوند. همه کودکان، اعم از آن که در پی ازدواج يا بی ازدواج زاده شده باشند، حق دارند که از حمايت اجتماعی يکسان بهره مند گردند.
ماده ٢۶
١- هر شخصی حق دارد که از آموزش و پرورش بهره مند شود. آموزش و پرورش، و دست کم آموزش ابتدايی و پايه، بايد رايگان باشد. آموزش ابتدايی اجباری است. آموزش فنی و حرفه ای بايد همگانی شود و دست يابی به آموزش عالی بايد با تساوی کامل برای همه امکان پذير باشد تا هرکس بتواند بنا به استعداد خود از آن بهره مند گردد.
٢- هدف آموزش و پرورش بايد شکوفايی همه جانبه شخصيت انسان و تقويت رعايت حقوق بشر و آزادی‌های اساسی باشد. آموزش و پرورش بايد به گسترش حسن تفاهم، دگرپذيری و دوستی ميان تمام ملت‌ها و تمام گروه‌های نژادی يا دينی و نيز به گسترش فعاليت‌های ملل متحد در راه حفظ صلح ياری رساند.
٣- پدر و مادر در انتخاب نوع آموزش و پرورش برای فرزندان خود، برديگران حق تقدم دارند.
ماده ٢٧
١- هر شخصی حق دارد آزادانه در زندگی فرهنگی اجتماع، سهيم و شريک گردد و از هنرها و به ويژه از پيشرفت علمی و فوايد آن بهره مند شود.
٢- هرکس حق دارد از حمايت منافع معنوی و مادی آثار علمی، ادبی يا هنری خود برخوردار گردد.
ماده ٢٨
هر شخصی حق دارد خواستار برقراری نظمی در عرصه اجتماعی و بين المللی باشد که حقوق و آزادی‌های ذکرشده در اين اعلاميه را، به تمامی تأمين و عملی سازد.
ماده ٢٩
١- هر فردی فقط در برابر آن جامعه ای وظايفی برعهده دارد که رشد آزادانه و همه جانبه او را ممکن می‌سازد.
٢- هرکس در اعمال حقوق و بهره گيری از آزادی‌های خود فقط تابع محدوديت‌هايی قانونی است که صرفا برای شناسايی و مراعات حقوق و آزادی‌های ديگران و برای رعايت مقتضيات عادلانه اخلاقی و نظم عمومی و رفاه همگانی در جامعه ای دموکراتيک وضع شده اند.
٣- اين حقوق و آزادی‌ها در هيچ موردی نبايد بر خلاف هدف‌ها و اصول ملل متحد اعمال شوند.
ماده ٣٠
هيچيک از مقررات اعلاميه حاضر نبايد چنان تفسير شود که برای هيچ دولت، جمعيت يا فردی متضمن حقی باشد که به موجب آن برای از بين بردن حقوق و آزادی‌های مندرج در اين اعلاميه فعاليتی انجام دهد يا به عملی دست بزند.
---
نقض حقوق بشر” در رژیم توتالیتر،”: جنایت علیه بشریت رژیم ننگین دیکتاتور ولی فقیه علی خامنها ی " اقدامات نفرت‌انگیز و بزدلانه رژیم ایران "حقیقت زندان" زنان بوشهر از زبان سپیده قلیان: اینجا آخر دنیاست
سپیده قُلیان (زادهٔ ۱ مهر ۱۳۷۳) فعال مدنی و سیاسی اهل ایران است. او در آبان ۱۳۹۷ در جریان اعتراضات کارگری ۱۳۹۷ خوزستان به همراه اسماعیل بخشی فعال کارگری و شماری از کارگران شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه بازداشت شد.
وی تیر ۱۳۹۹ به زندان منتقل شد. در گزارش دبیرکل سازمان ملل متحد در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران به نام وی اشاره شده‌است.
---
"حقیقت زندان" زنان بوشهر از زبان سپیده قلیان: اینجا آخر دنیاست
اجبار زنان زندانی به ارائه خدمات جنسی، ممنوعیت پوشیدن لباس زیر حتی در دوران عادت ماهیانه، آزار کودکان زندانیان از جمله مواردی هستند که سپیده قلیان درباره زندان زنان بوشهر افشا کرده است.
Iran Sepideh Gholian, Aktivistin
سپیده قلیان، فعال مدنی در یک رشته توییت با هشتگ #حقیقت_زندان از وضعیت اسف‌بار زندان زنان بوشهر نوشته است. این فعال مدنی که در حال حاضر به دلیل ابتلا به کرونا در مرخصی به سر می‌برد، نوشته تمامی این موارد را بارها کتبا به مسئولان زندان اطلاع داده اما هیچ پاسخی نگرفته است و به همین دلیل این بار تصمیم به علنی کردن آنها گرفته است.
یکی از مواردی که خانم قلیان به آن اشاره کرده و در فضای مجازی بازخورد زیادی داشته، آزار کودک یک زندانی است. به نوشته خانم قلیان، زن افغانی که همراه با کودک خردسالش در زندان بوشهر است، در هواخوری زندان به همراه دیگر زندانیان شاهد "کفن‌پوش" کردن پسر خردسالش است. این کودک به دستور مسئول اندرزگاه کفن‌پوش شده تا بترسد و شبها زودتر بخوابد.
حامد فرمند فعال حقوق کودکان در توییتر نوشته تحقیقات او نشان می‌دهد که این مورد استثنا نیست و در بسیاری از زندان‌های ایران کودکان زندانیان مورد اذیت و آزار قرار می‌گیرند.
مورد دیگری که سپیده قلیان به آن اشاره کرده مربوط به اجبار مسئول بند برای پوشیدن سینه‌بند است و وقتی یک زندانی از این اجبار سرباز می‌زند، برای تنبیه او مددکار بند همه زنان زندانی را مجبور به تحویل دادن لباس زیرشان می‌کند و تا هفته‌ها پوشیدن لباس زیر را ممنوع می‌کند، حتی در دوران عادت ماهیانه.
زندانی دیگری که خارج از ساعت مقرر حمام کرده در وسط هواخوری توسط مسئول بند عریان می‌شود و در مقابل چشمان بهت‌زده زندانیان دیگر با شیر و آب معدنی "غسل" داده می‌شود. زندانیان دیگر در صورتی که چشمانشان را بر روی این صحنه ببندند، از حق تلفن محروم می‌شوند.
اجبار برخی زندانیان به ارائه خدمات جنسی از دیگر موارد مورد اشاره سپیده قلیان است. به گفته او این زنان به این منظور نزد ماموران مرد یا زندانیان مالی مرد فرستاده می‌شوند، به خصوص زندانیان زنی که کمک مالی از خانواده دریافت نمی‌کنند به صیغه زندانیان مالی مرد درمی‌آیند.
از دیگر مواردی که سپیده قلیان به آنها اشاره کرده اجباری بودن حجاب برای زندانیان در تمام ساعات و در همه مکان‌ها به جز تخت خواب است.
سپیده قلیان تصریح کرده که تمامی این موارد را کتبی و شفاهی به مسئولان اطلاع داده اما هیچ پاسخی نگرفته به جز "سکوت گورستانی". او نوشته که در صورت اعتراض زندانیان به این موارد، شکنجه و تعرض در انتظار آنان خواهد بود؛ شکنجه‌هایی از قبیل معاینه عضو جنسی در برابر تمامی پرسنل و زندانی‌ها، ضرب و شتم زندانی، قرنطینه، قطع تلفن و ملاقات و لغو مرخصی.
سپیده قلیان در پایان رشته توییتش نوشته است: «در سیاهچال بوشهر هرگونه سرپیچی و سرکشی از اوامر خشن و غیرانسانی اداره‌کنندگان زندان برابر است با مچاله شدن بیشتر و بیشتر در این برزخ که نه صدایی به بیرون دارد و نه چهره‌ای.»
سپیده قلیان که به پنج سال حبس قطعی محکوم شده در اول تیرماه ۹۹ بعد از حضور در واحد اجرای احکام دادسرای اوین بازداشت و جهت تحمل دوران محکومیت خود به زندان اوین منتقل شد.
او در ۲۰ اسفندماه سال ۹۹ از بند زنان زندان اوین به زندان بوشهر تبعید شد. قلیان در ۲۹ تیرماه سال جاری (۱۴۰۰) توسط زندانیان متهم به جرائم خشن در مقابل مسئولان زندان به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
---
مطالب مرتبط در این ضمیمه
نقض حقوق بشر” در رژیم توتالیتر،”: جنایت علیه بشریت رژیم ننگین دیکتاتور ولی فقیه علی خامنها ی " اقدامات نفرت‌انگیز و بزدلانه رژیم ایران" ضرب و شتم سپیده قلیان و محبوبه رضایی به دست زندانیان جرائم خشن در زندان بوشهر
---
ضرب و شتم سپیده قلیان و محبوبه رضایی به دست زندانیان جرائم خشن در زندان بوشهر
سپیده قلیان، فعال مدنی، و محبوبه رضایی، زندانی سیاسی محبوس در زندان بوشهر، روز سه‌شنبه، ۲۹ تیر، به دست زندانیان جرائم «در برابر چشم مسئولان این زندان» مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌اند.
یک منبع آگاه ضمن اعلام این خبر به سایت حقوق بشری هرانا گفت که این دو زندانی همچنین تهدید به مرگ شده‌اند و خانم قلیان سه‌شنبه شب را در دمای ۴۷ درجه در هواخوری بند به صبح رسانده است.
همچنین گفته شده که خانم رضایی نیز در پی این تهدیدها درخواست انتقال به زندان شیراز را داده که این درخواست بلافاصله رد شده است.
ضرب و شتم این زندانیان در حالی رخ داده که محمدمهدی حاج‌محمدی، مدیر سازمان زندان‌های ایران که اوایل خرداد از زندان بوشهر بازدید و با سپیده قلیان در مقابل دوربین صحبت کرده بود، با انتشار توییتی در همان زمان گفته بود که خانم قلیان «روحیه خوبی» داشته، از «شرایط و امکانات در اختیارش راضی بود» و «شیرینی‌پزی می‌کند» ولی «بابت سختی رفت و آمد خانواده‌اش نگران بود».
در همین رابطه خبرگزاری فارس نیز یک گزارش تصویری با خانم قلیان منتشر کرده بود که در آن از وضعیت خود و رفتار خوب مسئولان زندان ابراز رضایت کرده بود.
خانم قلیان پیش از آن در سال ۹۷ نیز در شبه‌مستند «طراحی سوخته» اعترافاتی را مطرح کرده بود که بعدتر اعلام کرد که گفته‌هایش بر اساس متنی بوده که آمنه‌سادات ذبیح‌پور، گزارشگر صداوسیما در مقابل او گرفته بود.
سپیده قلیان در آبان ۹۷ همراه با حدود ۲۰ تن از کارگران هفت‌تپه و فعالان کارگری در پلیس امنیت شهرستان شوش بازداشت و سپس به اهواز و بعد به تهران منتقل شد.
خانم قلیان علاوه بر محکومیت پنج ساله در پرونده اعتراضات هفت‌تپه، دو پرونده دیگر با اتهام انتشار اخبار زندانیان عرب و افشای نقش بازجو-خبرنگاری آمنه‌سادات ذبیح‌پور دارد که تاکنون نتیجه آن اعلام نشده است.
این فعال مدنی روز ۲۰ اسفند سال گذشته با «دست‌بند و پابند» از زندان اوین تهران به زندان بوشهر تبعید شد.
محبوبه رضایی، فعال سیاسی اهل بوشهر، نیز در اردیبهشت ۹۶ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و بابت اتهاماتی چون اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، عضویت در یکی از گروه‌های معاند نظام، توهین به رهبری و تبلیغ علیه نظام مجموعا به ۱۳ سال حبس تعزیری محکوم شد.
این رای در دادگاه تجدید نظر به ۲ سال و ۶ ماه کاهش یافت و او اواخر دی ۹۹ جهت تحمل دوران محکومیت خود به زندان بوشهر منتقل شد.
---
ضرب و شتم سپیده قلیان و محبوبه رضایی در زندان بوشهر
خبرگزاری هرانا – سپیده قلیان، فعال مدنی و محبوبه رضایی، زندانی سیاسی محبوس در زندان بوشهر روز سه‌شنبه ۲۹ تیرماه توسط زندانیان متهم به جرائم خشن در مقابل مسئولان زندان به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. گفته می‌شود که این امر با تحریک زندانیان توسط رئیس بند زنان این زندان، صورت گرفته است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، روز سه‌شنبه ۲۹ تیرماه ۱۴۰۰، سپیده قلیان، فعال مدنی و محبوبه رضایی، زندانی سیاسی محبوس در زندان بوشهر توسط زندانیان متهم به جرائم خشن مورد ضرب و شتم قرار گرفتند.
گفته می‌شود که این امر در مقابل چشمان مسئولان زندان و با تحریک رئیس بند زنان این زندان، فاطمه علی وردی صورت گرفته است. به علاوه سپیده قلیان نیز از حدود دو ماه قبل از حق برقراری تماس تلفنی محروم است. یک منبع مطلع در این خصوص به هرانا گفت: «خانم قلیان و خانم رضایی هم ضرب و شتم شده و هم تهدید به مرگ شده‌اند. به همین دلیل سپیده قلیان شب سه شنبه را در دمای ۴۷ درجه در هواخوری بند به صبح رسانده است. در پی این تهدیدها محبوبه رضایی درخواست انتقال به زندان شیراز را می‌کند که بلافاصله رد می‌شود.»
سپیده قلیان در تاریخ ۲۷ آبان ماه ۹۷ به همراه دستکم ۱۹ تن از جمله تمامی اعضای مجمع نمایندگان کارگری نیشکر هفت‌تپه، چند فعال کارگری و تعدادی از شاغلین و مدیران شرکت که جهت پیگیری وضعیت بازداشت‌شدگان در پلیس امنیت حاضر شده بودند در محل پلیس امنیت شوش بازداشت شد و در تاریخ ۲۷ آذرماه همان سال با قرار وثیقه آزاد شده بود. در جریان پخش اعترافات اجباری سپیده قلیان، اسماعیل بخشی و چند تن دیگر توسط صدا و سیما، این دو شهروند، پیش از پخش این مستند اعلام کرده بودند که نیروهای وزارت اطلاعات و دیگر نیروهای امنیتی آنها را شکنجه کرده‌اند. آنها ساعاتی بعد از این اظهارات مجددا توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند.
سپیده قلیان در تاریخ ۴ آبان‌ماه ۹۸ با تودیع قرار وثیقه به صورت موقت و تا پایان مراحل دادرسی از زندان آزاد و در تاریخ ۲۳ آذر ۹۸ توسط دادگاه تجدیدنظر استان تهران به ۵ سال حبس قطعی محکوم شد.
خانم قلیان نهایتا در تاریخ ۱ تیرماه ۹۹ پس از حضور در واحد اجرای احکام دادسرای اوین بازداشت و جهت تحمل دوران محکومیت خود به زندان اوین منتقل و در تاریخ ۲۰ اسفندماه سال گذشته از بند زنان زندان اوین به زندان بوشهر تبعید شد.
محبوبه رضایی نیز در تاریخ ۲۶ اردیبهشت ۹۶ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از مدتی با تودیع قرار وثیقه به صورت موقت و تا پایان مراحل دادرسی آزاد شد.
وی در شعبه ۱ دادگاه انقلاب شیراز به ریاست قاضی سیدمحمود ساداتی محاکمه و از بابت اتهامات اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، عضویت در یکی از گروه‌های معاند نظام، توهین به رهبری و تبلیغ علیه نظام مجموعا به ۱۳ سال حبس تعزیری محکوم شد.
بر اساس حکم صادره با اعمال ماده ۱۳۴ مدت ۵ سال از این حبس به عنوان مجازات اشد برای وی قابل اجرا بود. این محکومیت در مرحله تجدیدنظر توسط شعبه ۱۷ دادگاه تجدیدنظر استان فارس به ۲ سال و ۶ ماه زندان تقلیل یافت.
خانم رضایی نهایتا در تاریخ ۳۰ دیماه ۹۹ بازداشت و جهت تحمل دوران محکومیت خود به زندان بوشهر منتقل شد.
محبوبه رضایی، شهروند ساکن شهرستان برزاجان در استان بوشهر است
---
محبوبه رضایی بازداشت و جهت تحمل حبس به زندان بوشهر منتقل شد
خبرگزاری هرانا – محبوبه رضایی، شهروند اهل برازجان روز سه‌شنبه ۳۰ دیماه بازداشت و جهت تحمل دوران محکومیت خود به زندان بوشهر منتقل شد. خانم رضایی اردیبهشت‌ماه سال ۹۶ بازداشت و نهایتا توسط دادگاه تجدیدنظر استان فارس به ۲ سال و ۶ ماه زندان محکوم شد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، روز سه‌شنبه ۳۰ دیماه ۱۳۹۹، محبوبه رضایی، شهروند اهل برازجان جهت تحمل دوران محکومیت خود بازداشت و به زندان بوشهر منتقل شد.
خانم رضایی پیشتر در تاریخ ۲۶ اردیبهشت ۹۶ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از مدتی با تودیع قرار وثیقه به صورت موقت و تا پایان مراحل دادرسی آزاد شد.
وی در شعبه ۱ دادگاه انقلاب شیراز به ریاست قاضی سیدمحمود ساداتی محاکمه و از بابت اتهامات اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، عضویت در یکی از گروه‌های معاند نظام، توهین به رهبری و تبلیغ علیه نظام مجموعا به ۱۳ سال حبس تعزیری محکوم شد.
بر اساس حکم صادره با اعمال ماده ۱۳۴ مدت ۵ سال از این حبس به عنوان مجازات اشد برای وی قابل اجرا بود.
این محکومیت در مرحله تجدیدنظر توسط شعبه ۱۷ دادگاه تجدیدنظر استان فارس به ۲ سال و ۶ ماه زندان تقلیل یافت.
محبوبه رضایی، شهروند ساکن شهرستان برزاجان در استان بوشهر است.
مطالب مرتبط در این ضمیمه
نقض حقوق بشر” در رژیم توتالیتر،”: جنایت علیه بشریت رژیم ننگین دیکتاتور ولی فقیه علی خامنها ی " اقدامات نفرت‌انگیز و بزدلانه رژیم ایران" هشدار سازمان عفو بین الملل" سپیده قلیان و بخشی" شبانه و با پابند به زندان بوشهر تبعید شد" لغو عفو علی نجاتی"
قلیان و بخشی در معرض خطر شکنجه و بدرفتاری بیشتر قرار دارند
سپیده قلیان شبانه و با پابند به زندان بوشهر تبعید شد
«سپیده قلیان»، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین به زندان بوشهر تبعید شده است.
یک منبع مطلع با اعلام این خبر به ایران‌وایر گفت که سپیده قلیان نیمه شب روز چهارشنبه ۲۰ اسفند از زندان اوین خارج و روز پنجشنبه به زندان بوشهر رسیده است.
این فعال مدنی که پیش از این نیز چند بار بازداشت و زندانی شده از تیرماه امسال در بند زنان زندان اوین به سر می‌برد.
تبعید اجباری سپیده قلیان به زندانی دیگر دومین مورد از این دست در روزهای گذشته است.
سپیده قلیان با «دست‌بند و پابند» به زندان بوشهر تبعید شد
سپیده قلیان، فعال مدنی که در پرونده اعتراضات هفت‌تپه به پنج سال حبس محکوم شده است، روز چهارشنبه ۲۰ اسفند ماه به زندان بوشهر تبعید شد.
خانم قلیان از اول تیرماه در زندان اوین به سر می‌برد و مسئولان قضایی و سازمان زندان‌ها هیچ توضیحی درباره تبعید او به زندان بوشهر نداده‌اند.
اسماعیل بخشی، فعال کارگری و سپیده قلیان، فعال مدنی هر کدام به پنج سال زندان محکوم شده‌اند"تصویر از آرشیو
هشدار سازمان عفو بین الملل در ارتباط با وضعیت اسماعیل بخشی و سپیده قلیان:
قلیان و بخشی در معرض خطر شکنجه و بدرفتاری بیشتر قرار دارند...
اسماعیل بخشی، فعال کارگری در صفحه توئیتر خود خبر داده است که خانم قلیان با «دست‌بند و پابند» از اوین به زندان بوشهر منتقل شد در حالی که تا لحظه آخر به او گفته بودند به سپیدار اهواز می‌روند اما وقتی پیاده‌اش می‌کنند متوجه می‌شود زندان بوشهر است.
#سپیده_قلیان با دست بند و پابند از اوین به زندان بوشهر منتقل شد این در حالی ست که تا لحظه ی آخر به او گفته بودند به سپیدار اهواز می‌روند اما وقتی پیاده اش می‌کنند متوجه می‌شود اینجا زندان بوشهر است
۹ فعال حقوق کارگران از سوی دادگاه تجدیدنظر مجموعا به ۵۰ سال زندان محکوم شدند"تصویر از آرشیو
سپیده قلیان، اسماعیل بخشی، محمد خنیفر، امیر امیرقلی، امیرحسین محمدی‌فرد، ساناز الهیاری، عسل محمدی، عاطفه رنگریز، و مرضیه امیری از سوی دادگاه تجدید نظر مجموعا به ۵۰ سال زندان محکوم شده‌اند.
خانواده سپیده قلیان ساکن شهر دزفول هستند و سپیدار اهواز به محل سکونت آنها نزدیک است اما زندان بوشهر فاصله زیادی با آنها دارد
روز سه شنبه ۱۹ اسفند هم مریم اکبری منفرد، زندانی سیاسی که بیش از ۱۲ سال را بدون مرخصی در زندان به سر برده است، از زندان اوین به زندان سمنان تبعید شده بود.
سپیده قلیان آبان ۹۷ همراه با حدود ۲۰ تن از کارگران هفت‌تپه و فعالان کارگری در پلیس امنیت شهرستان شوش بازداشت و سپس به اهواز منتقل شد. او و همچنین اسماعیل بخشی پس از آزادی از زندان اعلام کردند که شکنجه شده‌اند.
سپیده قلیان از بازداشت شدگان اعتراضات هفت‌تپه روز شنبه چهارم آبان (۲۶ اکتبر) به قید وثیقه از زندان قرچک آزاد شد.26.10.2019 تصویر از آرشیو
---
با این حال قوه قضائیه نه تنها هیچ تحقیقی درباره موضوع شکنجه انجام نداد، بلکه سپیده قلیان را این بار به پنج سال حبس محکوم کرد و تلویزیون جمهوری اسلامی نیز گزارشی با عنوان «طراحی سوخته» علیه آقای بخشی، خانم قلیان و چند فعال کارگری پخش کرد و آنها را به «گروه‌های برانداز در خارج از کشور» منتسب کرد.
شکایت سپیده قلیان از خبرنگار (بازجو) صدا و سیما مختومه شد!تصویر از آرشیو
«سپیده قلیان»، فعال مدنی در حساب توییتر خود از مختومه شدن شکایتش علیه «آمنه سادات ذبیح‌پور»، خبرنگار صداوسیما به دلیل مشارکت در پروژه اعتراف‌گیری و تهیه مستند «طراحی سوخته» خبر داد.
---
سپیده قلیان، ۲۵ ساله، علاوه بر محکومیت پنج ساله در پرونده اعتراضات هفت‌تپه، دو پرونده دیگر در دستگاه قضایی جمهوری اسلامی دارد: انتشار اخبار زندانیان عرب و افشای نقش بازجو-خبرنگاری آمنه‌سادات ذبیح‌پور.
---
وکیل کارگران هفت‌تپه از لغو عفو علی نجاتی خبر داد
فرزانه زیلابی، وکیل برخی از کارگران هفت تپه، خبر داد که مقام‌های قضایی کشور با علی نجاتی، کارگر بازنشسته کارخانه هفت تپه، پی‌درپی تماس گرفته و از او خواسته‌اند که برای اجرای حکم به شعبه اول اجرای احکام اوین مراجعه کند.
خانم زیلابی روز شنبه ۲۳ اسفندماه، در گفت‌وگو با وب‌‌سایت خبری امتداد گفت:«در تماس‌های اولیه حتی به علی نجاتی اعلام نشده که موضوع، اجرای حکم است و به این دلیل باید حاضر شود.»
به گفته این وکیل دادگستری، مقام‌های قضایی در یک اقدام غیرقانونی از طریق «مسدود کردن حساب بانکی» این کارگر بازنشسته، او را ناچار به حضور در شعبه اجرای احکام کرده‌اند.
علی نجاتی از کارگران نیشکر هفت‌تپه است که در طول سالهای گذشته بازداشت شده و در طول این مدت با دو پرونده قضایی مواجه بوده است.
به گفته فرزانه زیلابی، علی نجاتی «به موجب پرونده امنیتی در سال ۹۴ موسوم به پرونده فعالان ملی مذهبی شهرستان اندیمشک به شش ماه حبس محکوم شده که این میزان حبس با انصراف از تجدیدنظرخواهی و اعمال ماده ۴۴۲ قانون آیین دادرسی کیفری به چهارماه کاهش و قطعیت یافته است.»
همچنین دومین پرونده علی نجاتی مربوط به سال ۹۷ است که در آن، او به همراه تعدادی از کارگران و نمایندگان کارگری شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه و دانشجویان عضو هیئت تحریریه نشریه دانشجویی گام به حبس‌های طولانی‌مدت محکوم شدند. در این پرونده هم علی نجاتی به پنج سال حبس محکوم شد.
به گفته فرزانه زیلابی، علی نجاتی در نهایت در هر دو پرونده با عفو مواجه شد؛ در پرونده اول، دو هفته مانده به پایان مدت حبس، عفو عمومی شامل حال او شد و در پرونده دوم هم همراه با دیگر کارگران هفت تپه (آقایان بخشی، خنیفر و اعضای هیئت تحریریه نشریه گام) در لیست عفو موردی به پیشنهاد ریاست قوه قضائیه قرار گرفت.
با این‌حال، بنا به خبر وکیل کارگران هفت تپه، نظر قوه قضاییه درباره عفو عوض شده و آن‌طور که امتداد نوشته است «دستگاه قضایی تصمیم گرفته که عفو را لغو کرده، نجاتی را برای اجرام حکم فرا بخواند.»
به نوشته امتداد، دستگاه قضایی در حالی مدعی است که در عفو علی نجاتی «اشتباه» صورت گرفته، که این کارگر نیشکر هفت‌تپه دارای بیماری‌های متعدد قلبی، فشار خون بالا، کلیوی، پروستات و دیگر مشکلات است و چنانچه وکیلش می‌گوید این ماجرا آنقدر جدی است که حتی برخی از کارکنان دادگاه به مزاح می‌گفتند پرونده پزشکی آقای نجاتی از پرونده قضایی او سنگین‌تر است.
فرزانه زیلابی با هشدار نسبت به اینکه «چنانچه، این قضیه برخلاف اعلام عفو به کارگران اجرایی شود، بازتاب خوبی نخواهد داشت»، از مسئولان قوه قضاییه خواسته تا برای رسیدگی به این موضوع، اقدام‌های لازم را انجام دهند.
MAR/DW/BILD
این گزار شها در حال تکمیل شدن است
خبر گزاری مردانی نیوز
بیشتر بخوانید مطالب مرتبط در این ضمیمه از
این خبر گزاری در حال باز سازی میباشد وبا عرض پوزش گروه فنی
از صبورییتان بسیار مموننیم '
آمریکا " اسرائیل" روسیه": وزیر خارجه اسرائیل در مسکو: اگر جهان، ایران هسته ای را متوقف نکند، اسرائیل اقدام خواهد کرد"اسرائیل خواستار اقدام قاطعانه جهان علیه برنامه اتمی ایران شد
- توضیحات
- دسته: سیاست
- منتشر شده در 18 شهریور 1400
آمریکا " اسرائیل" ایران"
اسرائیل" بیت المقدس":
آمریکا " اسرائیل" روسیه": وزیر خارجه اسرائیل در مسکو: اگر جهان، ایران هسته ای را متوقف نکند، اسرائیل اقدام خواهد کرد"اسرائیل خواستار اقدام قاطعانه جهان علیه برنامه اتمی ایران شد
یائیر لپید وزیر خارجه اسرائيل، روز پنجشنبه طی بازدید از مسکو به همتای روسی خود، «سرگئی لاواروف» گفت از دستیابی ایران به تسلیحات هسته ای می بایست ممانعت شود."اسرائیل خواستار اقدام قاطعانه جهان علیه برنامه اتمی ایران شد
اسرائیل خواستار اقدام قاطعانه جهان علیه برنامه اتمی ایران شد
نخست‌وزیر اسرائیل خواهان "عکس‌العمل فوری بین‌المللی" علیه گسترش فزاینده برنامه‌های اتمی جمهوری اسلامی ایران شد. وزیر خارجه اسرائیل هم گفت اگر جهان جلوی دستیابی ایران به بمب اتم را نگیرد اسرائیل خود وارد عمل می‌شود.
نفتالی بنت، نخست‌وزیر اسرائیل
نفتالی بنت از جامعه جهانی خواست برای مهار هرچه سریع‌تر برنامه‌های مناقشه‌برانگیز هسته‌ای جمهوری اسلامی اقدام عملی و قاطعانه انجام دهند.
خبرگزاری آلمان جمعه دهم سپتامبر به نقل از دفتر نخست‌وزیر اسرائیل گزارش داد بنت تاکید کرده باید تضمین شود که ایران هرگز به توانایی تولید بمب اتمی دست نخواهد یافت.
آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در تازه‌ترین گزارش خود می‌گوید ایران بار دیگر ذخیره اورانیوم غنی‌شده خود را افزایش داده و برای بالا بردن غنای اورانیوم تولید شده از سانتریفیوژ‌های پیشرفته‌تر استفاده می‌کند.
نفتالی بنت در واکنش به گزارش جدید آژانس تاکید کرده که اسرائیل از تمام توان خود برای مقابله به این برنامه‌های جمهوری اسلامی استفاده می‌کند.
برای تولید بمب اتم به اورانیومی نیاز است که تا ۹۰ درصد غنی‌شده باشد. مطابق توافق هسته‌ای و برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) جمهوری اسلامی متعهد شده اورانیوم را تا کمتر از چهار درصد غنی کند.
افزایش ذخیره اورانیوم ۶۰ درصدی ایران
بر پایه گزارش تازه آژانس، ایران در حال حاضر اورانیوم را تا سطح ۶۰ درصد غنی می‌کند و میزان ذخیره آن را با چهار برابر افزایش به ۱۰ کیلوگرم رسانده است.
یکی از مهمترین اهداف توافق هسته‌ای میان جمهوری اسلامی و شش قدرت جهانی جلوگیری از حرکت ایران به سمت ساخت بمب اتمی عنوان می‌شود.
بر همین اساس مطابق برجام، هم حد غنی‌سازی در ایران محدود شده هم میزان ذخیره اورانیوم غنی‌شده. اما تهران در واکنش به خروج آمریکا از توافق هسته‌ای به تعهدهای برجامی خود پایبند نیست و غنی‌سازی را به حدی افزایش داده که از نظر کارشناسان در آستانه کاربرد نظامی و تولید بمب اتم قرار دارد.
جمهوری اسلامی همواره ادعا کرده در برنامه‌های هسته‌ای خود استفاده صلح‌آمیز از انرژی اتمی را دنبال می‌کند و در پی دست یافتن به بمب اتم نیست.
با این حال نخست‌وزیر اسرائیل شرایط منعکس‌‌شده از این فعالیت‌ها در گزارش جدید آژانس را بسیار جدی و نگران‌کننده ارزیابی می‌کند.
او می‌گوید این گزارش نشان می‌دهد که ایران بار دیگر به جهان دروغ می‌گوید و برنامه‌های خود برای تولید بمب اتمی را دنبال می‌کند.
سابقه پنهان‌کاری و خلاف‌گویی
در سالیان گذشته بارها فعالیت‌ها و مکان‌های اعلام نشده مرتبط با فعالیت‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی لو رفته که قبلا به نهادهای نظارتی و به طور خاص به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اعلام نشده بود.
رافائل گروسی مدیر کل آژانس به تازگی از مسئولان جمهوری اسلامی انتقاد کرد که با وجود گذشت دو سال هنوز به پرسش‌های این نهاد درباره مشاهده ذرات اورانیوم در چند مکان اعلام‌نشده پاسخ نداده‌اند.
نمایندگان جمهوری اسلامی و پنج کشور باقیمانده در توافق هسته‌ای تا کنون شش دور برای احیای برجام در وین مذاکره کرده‌اند که بدون نتیجه ماند و ادامه احتمالی آن به تشکیل دولت ابراهیم رئیسی موکول شد.
نخست‌وزیر اسرائیل می‌گوید این ساده‌انگاری است که تصور شود جمهوری اسلامی برنامه‌های خود را در چارچوب مذاکرات وین تغییر می‌دهد و به همین دلیل لازم است جامعه جهانی برای مقابله با این برنامه‌ها اقدام جدی کند.
جمهوری اسلامی و خواست "محو اسرائیل"
روح‌الله خمینی، نخستین رهبر جمهوری اسلامی نه تنها وقتی به قدرت رسید از ضرورت "محو اسرائیل از صحنه روزگار" سخن گفت که یک دهه پیش از آن هم خواستار ریشه‌کن کردن آن شده بود.
بر همین اساس سران اسرائیل دست یافتن جمهوری اسلامی به سلاح اتمی را بزرگترین تهدید برای موجودیت خود تلقی می‌کنند و بارها گفته‌اند به هر شکل برای جلوگیری از آن اقدام خواهند کرد.
روز گذشته یائیر لاپید، وزیر خارجه اسرائیل خواستار ارسال پیامی شفاف‌تر و محکم‌تر از سوی جامعه بین‌المللی به تهران در مورد برنامه‌های اتمی آن شد و تاکید کرد اگر دنیا برای جلوگیری از دستیابی ایران به بمب اتم اقدام نکند اسرائیل خود وارد عمل خواهد شد.
اسرائیل در سالهای گذشته برای جلوگیری از پیشرفت برنامه‌های اتمی ایران اقدام‌هایی انجام داده که برخی از آنها مانند خرابکاری یا حمله به تاسیسات نطنز، به اعتراف مسئولان جمهوری اسلامی ضربه‌های سختی بوده‌اند.
---
وزیر خارجه اسرائیل در مسکو: اگر جهان، ایران هسته ای را متوقف نکند، اسرائیل اقدام خواهد کرد
نویسنده امی شاپیروت"تایمز اسرائیل
تصویر: «یائیر لپید» وزیر خارجه اسرائيل، چپ، در کنار همتای روسی خود «لاواروف»، حین پاسخ به خبرنگاران در مسکو، ۹ سپتامبر ۲۰۲۱. (Shlomi Amsalem/GPO)
وزیر خارجه اسرائيل به همتای روسی خود گفت گرچه اسرائيل به منافع مسکو در سوریه اذعان دارد، «ما توانایی دفاع از خود را حفظ خواهیم کرد»؛ لاواروف به زودی از اسرائیل دیدن خواهد کرد.
یائیر لپید وزیر خارجه اسرائيل، روز پنجشنبه طی بازدید از مسکو به همتای روسی خود، «سرگئی لاواروف» گفت از دستیابی ایران به تسلیحات هسته ای می بایست ممانعت شود.
لپید، در کنفرانس مطبوعاتی که بدنبال نشست او با لاواروف برگزار شد، گفت «پیشروی ایران به سمت دستیابی به تسلیحات هسته ای فقط مشکل اسرائیل نیست، مشکل کل جهان است.» «یک ایران هسته ای باعث مسابقهٔ تسلیحاتی هسته ای در خاورمیانه خواهد شد.»
لپید به تصریح گفت: «جهان نیاز دارد به هر قیمتی مانع از دستیابی ایران به توانایی های هسته ای بشود،» و افزود، «اگر جهان اقدام نکند، اسرائيل حق اقدام عملی را برای خود محفوظ می شناسد.»
وزیر خارجه اسرائيل در سفر یکروزه به مسکو گفت، «با حضور ایران، نه در سوریه ثبات خواهد بود و نه در گسترهٔ بزرگتری از خاورمیانه.» او تهران را «صادرکنندهٔ شماره یک تروریسم در جهان» خواند.
او افزود اسرائيل «ساکت نخواهد نشست تا ایران در مرزهای شمالی ما پایگاه های تروریسم ایجاد کند و یا سازمان های تروریستی را به تسلیحات پیشرفته مسلح کند.» لپید گفت گرچه اورشلیم «منافع کلیدی مسکو در منطقه را به رسمیت می شناسد» اما اسرائيل «در مواجهه با تهدیداتی که از سوریه و دیگر جاها عَلَم می شود، توانایی دفاع از خود را حفظ خواهد کرد.»
لپید همچنین از گزارش های آژانس بین المللی انرژی اتمی در خصوص برنامه هسته ای ایران یاد کرد و به «نقائض جدی [شروط قرارداد]، کلاهبرداری، فریب، و دروغ های آشکار» اشاره کرد.
او گفت، «این تصویری است صریح و بسیار نگران کننده.»
لاواروف در سخنرانی های عمومی خود اشاره به ایران نکرد اما گفت او و لپید در بارهٔ وضعیت سوریه به بحث نشسته اند.
لاواروف گفت «روسیه… به تمامیت ارضی سوریه باور دارد،» و افزود «سوریه حق دارد آیندهٔ کشور خود را رقم بزند.» او بر اهمیت کمک های بشردوستانه به سوریه تأکید کرد، و تحریم های غربی را مسؤول مسدود بودن ورود برخی از این کمک ها دانست.»
در پاسخ به سؤال خبرنگاری که از حمله های هوایی اسرائيل در سوریه پرسید، لاواروف گفت روسیه «مخالف تبدیل سوریه به میدان مقابله با جوانب ثالث است.»
---
لاپید در مسکو: اسرائیل از خود در برابر ایران دفاع می‌کند
یائیر لاپید، وزیر امور خارجه اسرائیل برای دیدار و گفت‌وگو با همتای روس خود پیرامون موضوع ایران به مسکو سفر کرده است. لاپید در دیدار با لاوروف بر ادامه دفاع اسرائیل از خود در برابر حملات ایران در سوریه تاکید کرده است.
یائیر لاپید، وزیر امور خارجه اسرائیل
یائیر لاپید در دیدار خود با سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه گفت: «اسرائیل در برابر ایجاد پایگاه‌های تروریستی ایران در مرزهای شمالی کشور خود [مرزهای این کشور با سوریه] ساکت نمی‌نشیند.»
به گزارش روزنامه "جروزالیم پست" در روز پنجشنبه نهم سپتامبر (۱۸ شهریور) لاپید گفته است: «مادامی که ایران بر نفوذ خود در منطقه ادامه می‌دهد و به صدور تروریسم مبادرت می‌کند، امکان دستیابی به ثبات در این منطقه وجود ندارد.»
وزیر امور خارجه اسرائیل گفته است که این کشور به مقابله با تهدیدهای امنیتی که از جانب سوریه یا هر نقطه دیگری متوجه این کشور بشود، ادامه خواهد داد.
لاپید با اشاره به همکاری‌های نظامی دو کشور بر اهمیت یافتن راهکاری برای اجتناب از رویارویی نظامی بین اسرائیل و روسیه در سوریه تاکید کرده اس
همکاری نظامی با روسیه
سخنان لاپید در ارتباط با پرتاب یک موشک ساخت روسیه از خاک سوریه به منطقه غوش دان، در پیرامون کلان‌شهر تل‌آویو بوده است. این حمله موشکی روز یکشنبه گذشته (پنجم سپتامبر) روی داده بود.
افزون بر آن گفته می‌شود که سامانه پدافند هوایی ساخت روسیه که در پیرامون شهر دمشق، پایتخت سوریه نصب شده است، دو هفته پیش ۲۲ موشک از ۲۴ موشک پرتاب شده از سوی اسرائیل را رهگیری و منهدم کرده است.
لاپید در عین حال نسبت به خطرات ناشی از ایران مجهز به جنگ افزار هسته‌ای برای کل خاورمیانه هشدار داده است.
وزیر امور خارجه اسرائیل گفته است: «جهان باید به هر قیمتی که شده مانع از دسترسی ایران به توانایی‌های هسته‌ای شود. اگر جهان چنین نکند، اسرائیل این حق را برای خود به‌رسمیت می‌شناسد. اسرائیل به ایران اجازه نخواهد داد به یک کشور هسته‌ای تبدیل شود.»
لاپید همچنین بر تاثیر فعالیت‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی در کل خاورمیانه تاکید کرده و نسبت به تشدید رقابت تسلیحاتی در این منطقه هشدار داده است.
---
مطالب مرتبط در این ضمیمه
دیدار وزیران خارجه اسرائیل و روسیه؛ 'ایران محور گفتگوهاست'
یاتیر لپید، وزیر امور خارجه اسرائیل برای ملاقات با سرگئی لاوروف، همتای روسی خود و سایر مقامات روسیه امروز وارد مسکو شد.
مراجع رسمی دو طرف در مورد دستور کار مذاکرات مسکو اطلاعاتی منتشر نکرده‌اند اما منابع اسرائیلی گفته‌اند که برنامه هسته‌ای و سیاست منطقه‌ای ایران از جمله حضور نظامی در سوریه و حمایت تسلیحاتی و مالی از حزب‌الله لبنان مهمترین موضوع در مذاکرات دو طرف است.
روسیه از حامیان جمهوری اسلامی ایران است اما دولت آن کشور دارای روابط نزدیک و دوستانه‌ای با اسرائیل است و دو کشور در زمینه‌های مختلف اقتصادی و فنی همکاری دارند.
دولت اسرائیل به شدت با توافق اتمی با ایران موسوم به برجام مخالف است و از ادامه تحریم هسته‌ای آمریکا علیه جمهوری اسلامی حمایت می‌کند. در مقابل، روسیه که در صدد گسترش روابط سیاسی، نظامی و تجاری با جمهوری اسلامی است، خواستار بازگشت آیالات متحده به برجام و دستیابی ایران به منابع ارزی ناشی از صدور نفت خام است.
اسرائیل حضور نظامی ایران در سوریه را مغایر ملاحظات امنیتی خود می‌داند و به طور مرتب مراکز و مواضع نظامیان و گروه‌های وابسته به جمهوری اسلامی را هدف حمله قرار داده در حالیکه بنیه نظامی و امکانات دفاعی سوریه به خصوص دفاع هوایی آن کشور کمابیش زیر تسلط روسیه است.
اگرچه در گذشته روسیه مزاحمتی برای حملات هوایی اسرائیل به سوریه ایجاد نکرده بود اما اخیرا موارد ردگیری و سرنگونی موشک‌های اسرائیلی در سوریه افزایش یافته که به مداخله روسیه نسبت داده شده است.
روسیه تجهزات دفاع هوایی و ضدموشکی پیشرفته در اختیار سوریه قرار داده اما معمولا مستشاران روسی بر استفاده از این نوع تجهیزات و به خصوص تامین قطعات و مهمات مورد استفاده آنها نظارت دارند.
این نخستین دیدار وزیر خارجه دولت جدید اسرائیل از روسیه است و به گفته رسانه‌های اسرائیلی، فراهم کردن مقدمات دیدار نفتالی بنت، نخست وزیر از مسکو و ملاقات با ولادیمیر پوتین نیز در گفتگوهای وزیران خارجه دو کشور بررسی خواهد شد.
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر سابق اسرائیل، بارها به روسیه سفر کرده بود و روابط دوستانه‌ای با ولادیمیر پوتین داشت.
MAR/DW/BILD
این گزار شها در حال تکمیل شدن است
خبر گزاری مردانی نیوز
بیشتر بخوانید مطالب مرتبط در این ضمیمه از
این خبر گزاری در حال باز سازی میباشد وبا عرض پوزش گروه فنی
از صبورییتان بسیار مموننیم
نقض حقوق بشر”; در رژیم توتالیتر،”: جنایت علیه بشریت رژیم ننگین دیکتاتور ولی فقیه علی خامنها ی در بیدادگاهای رژیم" اقدامات نفرت‌انگیز و بزدلانه رژیم ایران" آنتونیو گوترش: گزارش سالانه وضعیت حقوق بشر در ایران بسیار نگران‌کننده است
- توضیحات
- دسته: حقوق بشر
- منتشر شده در 18 شهریور 1400
به ایران و سربلندی کشورمان بیندیشیم
***
اي شيخ ’ بعد فتنه’ باعث شدي كه امروز ،
بیدار شوند جوانان
خودرا شنا سد اكنون’ درفكرچاره با شد
برگيرد ازتو تاوان
حق و حقوق او را بر هر غریبه دادی
از غزه تا به لبنان.
چندين هزاركودك ’رنجور ودلشكسته،
به آب ولقمه ای نان.
من نه شهي شنا سم’ ني هرحكومتي را
تا چشم كرده ام باز’ من گوسفند تو چوپان
اما بدان كه امروز دانيم چه كرده اي تو
ميهن كنيم گلستان
با خون خود نويسيم بر هر ديار و شهري
ايمان و باور من’
ايران و باز هم ايران
نسل انقلاب
ایران من امروز همه دل نگران است .
هر گوشه آن خاک بدست دگران است .
ایرانی آزاده کجا دیده کسی بر سر قدرت ؟
بر جایگه رخش نگر ، جمع خران است
خانه خراب !
عذر تلخی شراب بر گردن پیمانه نیست
هر که ره گم کرد تقصیر ره میخانه نیست
گر بنا را کج نهادیم و خرابی شد پدید
آن خرابیها زخاک وسرزمین وخانه نیست
گرگ ها خوب بدانند در این ایل غریب
گر پدر مرد تفنگ پدری هست
گر مردان قبیله همه کشته شدند
توی گهواره چوبی پسری هست هنوز
گیرم که در باورتان به خاک نشسته ام
و ساقه های جوانم از ضربه های تبرهاتان زخم دار است
با ریشه چه می کنید؟
گیرم که بر سر این بام بنشسته در کمین پرنده اید
پرواز را علامت ممنوع می زنید
با جوجه های نشسته در آشیانه چه می کنید؟
گیرم که می زنید
گیرم که می برید
گیرم که می کشید
با رویش ناگزیر جوانه چه می کنید؟
سردبیر
یاد و راه همهی جانبخشانِ میهن، گرامی و جاودان باد
به ياد قيام
23 خرداد 1388،
آغاز جنبش سبز
جوانان ايران
عليه حکومت خون آشام اسلامی،
و به ياد
برجسته ترين
نماد سکولار آن:
ندا آقا سلطان
یادش را گرامی می داریم.
چراغ سیمین ایران هرگز خاموش نمی شود
برنامه اتمی تهران نبايد جلوی اقدام بين المللی عليه نقض حقوق بشر را بگيرد
***
آموزگاران ما را آزاد کنید! کارگران ما را آزاد کنید!
دانشجویان ما را آزاد کنید! فعالان جنبش زنان را آزاد کنید!
همه زندانیان سیاسی و عقیدتی را آزاد کنید!
چگونه با دشمنت به دوستی تا کنم؟
تو رخت زندان تن ات وُ من تماشا کنم؟
تو رخت زندان تن ات، و من بمانم خموش؟
قسم به زن، نازنم اگر محابا کنم
اگرچه تلخ است حق، نمی توانم نهفت
زبان از آن بایدم که آشکارا کنم
شادروان " سیمین بهبهانی
***
قلم چرخید و فرمان را گرفتند
ورق برگشت و ایران را گرفتند
به تیتر “شاه رفتِ ” اطلاعات
توجه کرده کیهان را گرفتند
چپ و مذهب گره خوردند و شیخان
شبانه جای شاه هان را گرفتند
همه از حجره‌ها بیرون خزیدند
به سرعت سقف و ایوان را گرفتند
گرفتند و گرفتن کارشان شد
هر آنچه خواستند آن را گرفتند
به هر انگیزه و با هر بهانه
مسلمان، نا مسلمان را گرفتند
به جرم بد حجابی، بد لباسی
زنان را نیز مردان را گرفتند
سراغ سفره ها، نفتی نیامد
ولیکن در عوض نان را گرفتند
یکی نان خواست بردندش به زندان
از آن بیچاره دندان را گرفتند
یکی آفتابه دزدی گشت افشا
به دست آفتابه داشت آنرا گرفتند
یکی خان بود از حیث چپاول
دو تا مستخدم خان را گرفتند
فلان ملا مخالف داشت بسیار
مخالفهای ایشان را گرفتند
بده مژده به دزدن خزانه
که شاکی‌‌های آنان را گرفتند
چو شد در آستان قدس دزدی
گداهای خراسان را گرفتند
به جرم اختلاس شرکت نفت
برادرهای دربان را گرفتند
نمیخواهند چون خر را بگیرند
محبّت کرده پالان را گرفتند
غذا را آشپز چون شور میکرد
سر سفره نمکدان را گرفتند
” از زنده یاد سیمین بهبهانی
شادروان " سیمین بهبهانی می گويند، چه کسی اين کسره اضافه اختصاصی را به دنبال واژه "روز" نهاده است تا آن را برای هميشه از آن "زن" کند؟
می گويم، دست های ظريف و ساق و ساعد پيروزمندِ اوست که از هر درخت معرفت سيبی، و از هر کشتزار ارادت خوشه ای، توشه راه دراز سده ها کرده است تا او را بضاعت همسری و مادری و برابری بخشد.
republic islamic of iran جغد شوم حکومت اسلامی : در ایران چه خبر است
جغد شوم حکومت اسلامی : در ایران چه خبر است
به ایران و سربلندی کشورمان بیندیشیم
خانه خراب !
عذر تلخی شراب بر گردن پیمانه نیست
هر که ره گم کرد تقصیر ره میخانه نیست
گر بنا را کج نهادیم و خرابی شد پدید
آن خرابیها زخاک وسرزمین وخانه نیست
ایران من امروز همه دل نگران است .
هر گوشه آن خاک بدست دگران است .
ایرانی آزاده کجا دیده کسی بر سر قدرت ؟
بر جایگه رخش نگر ، جمع خران است
سردبیر
"گلها در زندان "
هیستوری
پوسترعلی خامنهای ننگ تاریخ
عکس بدون شرح
فریاد خشمی که دامنت را میگیرد..
جمهوری نکبت اسلامی دست نشانده گلوبال جهانی است!
این نکبت ماموریت دارد منطقه را برای ابد ناامن کند تا تمام ثروت و استعداد منطقه به حلقوم این سیستم فاسد ریخته شود!
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#نه_به_جمهوری_اسلامی
امپراطوری علی خامنهای"پفیوز ترین فرد ننگین تاریخ"
علی خامنهای این جنایت کارو دستیاران او باید در دادگاههای بین المللی محاکمه شوند
---
دیکتاتور : زمین صاف است!
طرحی از مانا نیستانی
----
متن کامل اعلامیه جهانی حقوق بشر
ديباچه
از آن جا که شناسايی حيثيت و کرامت ذاتی تمام اعضای خانواده بشری و حقوق برابر و سلب ناپذير آنان اساس آزادی ، عدالت و صلح در جهان است؛
از آن جا که ناديده گرفتن و تحقير حقوق بشر به اقدامات وحشيانه ای انجاميده که وجدان بشر را برآشفته‌اند و پيدايش جهانی که در آن افراد بشر در بيان و عقيده آزاد، و از ترس و فقر فارغ باشند، عالی ترين آرزوی بشر اعلا م شده است؛
از آن جا که ضروری است که از حقوق بشر با حاکميت قانون حمايت شود تا انسان به عنوان آخرين چاره به طغيان بر ضد بيداد و ستم مجبور نگردد؛
از آن جا که گسترش روابط دوستانه ميان ملت‌ها بايد تشويق شود؛
از آن جا که مردمان ملل متحد، ايمان خود را به حقوق اساسی بشر و حيثيت و کرامت و ارزش فرد انسان و برابری حقوق مردان و زنان ، دوباره در منشور ملل متحد اعلا م و عزم خود را جزم کرده‌اند که به پيشرفت اجتماعی ياری رسانند و بهترين اوضاع زندگی را در پرتو آزادی فزاينده به وجود آورند؛
از آن جا که دولت‌های عضو متحد شده‌اند که رعايت جهانی و موثر حقوق بشر و آزادی‌های اساسی را با همکاری سازمان ملل متحد تضمين کنند؛
از آن جا که برداشت مشترک در مورد اين حقوق و آزادی‌ها برای اجرای کامل اين تعهد کمال اهميت را دارد؛
مجمع عمومی اين اعلاميه جهانی حقوق بشر را آرمان مشترک تمام مردمان و ملت‌ها اعلا م می‌کند تا همه افراد و تمام نهادهای جامعه اين اعلاميه را همواره در نظر داشته باشند و بکوشند که به ياری آموزش و پرورش ، رعايت اين حقوق و آزادی‌ها را گسترش دهند و با تدابير فزاينده ملی و بين المللی ، شناسايی و اجرای جهانی و موثر آن‌هارا چه در ميان مردمان کشورهای عضو و چه در ميان مردم سرزمين‌هايی که در قلمرو آنها هستند، تامين کنند.
ماده ١
تمام افراد بشر آزاد زاده می‌شوند و از لحاظ حيثيت و کرامت و حقوق با هم برابراند. همگی دارای عقل و وجدان هستند و بايد با يکديگر با روحيه ای برادرانه رفتار کنند.
ماده ٢
هر کس می‌تواند بی هيچ گونه تمايزی، به ويژه از حيث نژاد، رنگ، جنس، زبان، دين، عقيده سياسی يا هر عقيده ديگر، و همچنين منشا ملی يا اجتماعی، ثروت، ولادت يا هر وضعيت ديگر، از تمام حقوق و همه آزادی‌های ذکرشده در اين اعلاميه بهره مند گردد.
به علاوه نبايد هيچ تبعيضی به عمل آيد که مبتنی بر وضع سياسی، قضايی يا بين المللی کشور يا سرزمينی باشد که شخص به آن تعلق دارد، خواه اين کشور يا سرزمين مستقل، تحت قيمومت يا غير خودمختار باشد، يا حاکميت آن به شکلی محدود شده باشد.
ماده ٣
هر فردی حق زندگی، آزادی و امنيت شخصی دارد.
ماده ۴
هيچ کس را نبايد در بردگی يا بندگی نگاه داشت. بردگی و دادوستد بردگان به هر شکلی که باشد، ممنوع است.
ماده ۵
هيچ کس نبايد شکنجه شود يا تحت مجازات يا رفتاری ظالمانه، ضد انسانی يا تحقيرآميز قرار گيرد.
ماده ۶
هر کس حق دارد که شخصيت حقوقی اش در همه جا به رسميت شناخته شود.
ماده ٧
همه در برابر قانون مساوی هستند و حق دارند بی هيچ تبعيضی از حمايت يکسان قانون برخوردار شوند. همه حق دارند در مقابل هر تبعيضی که ناقض اعلا ميه حاضر باشد، و بر ضد هر تحريکی که برای چنين تبعيضی به عمل آيد، از حمايت يکسان قانون بهره مند گردند.
ماده ٨
در برابر اعمالی که به حقوق اساسی فرد تجاوز کنند ـ حقوقی که قانون اساسی يا قوانين ديگر برای او به رسميت شناخته است ـ هر شخصی حق مراجعه موثر به دادگاههای ملی صالح را دارد.
ماده ٩
هيچ کس را نبايد خودسرانه توقيف، حبس يا تبعيد کرد.
ماده ١٠
هر شخص با مساوات کامل حق دارد که دعوايش در دادگاهی مستقل و بی طرف، منصفانه و علنی رسيدگی شود و چنين دادگاهی در باره حقوق و الزامات وی، يا هر اتهام جزايی که به او زده شده باشد، تصميم بگيرد.
ماده ١١
١- هر شخصی که به بزهکاری متهم شده باشد، بی گناه محسوب می‌شود تا هنگامی که در جريان محاکمه ای علنی که در آن تمام تضمين‌های لازم برای دفاع او تامين شده باشد، مجرم بودن وی به طور قانونی محرز گردد.
٢- هيچ کس برای انجام دادن يا انجام ندادن عملی که در موقع ارتکاب آن، به موجب حقوق ملی يا بين المللی جرم شناخته نمی‌شده است، محکوم نخواهد شد. همچنين هيچ مجازاتی شديدتر از مجازاتی که در موقع ارتکاب جرم به آن تعلق می‌گرفت، درباره کسی اعمال نخواهد شد.
ماده ١٢
نبايد در زندگی خصوصی، امور خانوادگی، اقامت گاه يا مکاتبات هيچ کس مداخله‌های خودسرانه صورت گيرد يا به شرافت و آبرو و شهرت کسی حمله شود. در برابر چنين مداخله‌ها و حمله‌هايی، برخورداری از حمايت قانون، حق هر شخصی است.
ماده ١٣
١- هر شخصی حق دارد در داخل هر کشور آزادانه رفت وآمد کند و اقامتگاه خود را برگزيند.
٢- هر شخصی حق دارد هر کشوری ، از جمله کشور خود را ترک کند يا به کشورخويش بازگردد.
ماده ١۴
١- در برابر شکنجه، تعقيب و آزار، هر شخصی حق درخواست پناهندگی و برخورداری از پناهندگی در کشورهای ديگر را دارد.
٢- در موردی که تعقيب واقعا در اثر جرم عمومی و غيرسياسی يا در اثر اعمالی مخالف با هدف‌ها و اصول ملل متحد باشد، نمی‌توان به اين حق استناد کرد.
ماده ١۵
١- هر فردی حق دارد که تابعيتی داشته باشد.
٢- هيچ کس رانبايد خودسرانه از تابعيت خويش ، يا از حق تغيير تابعيت محروم کرد.
ماده ١۶
١- هر مرد و زن بالغی حق دارند بی هيچ محدوديتی از حيث نژاد، مليت، يا دين با همديگر زناشويی کنند و تشکيل خانواده بدهند. در تمام مدت زناشويی و هنگام انحلال آن، زن و شوهر در امور مربوط به ازدواج حقوق برابر دارند.
٢- ازدواج حتما بايد با رضايت کامل و آزادانه زن و مرد صورت گيرد.
٣- خانواده رکن طبيعی و اساسی جامعه است و بايد از حمايت جامعه و دولت بهره مند شود.
ماده ١٧
١- هر شخصی به تنهايی يا به صورت جمعی حق مالکيت دارد.
٢- هيچ کس را نبايد خودسرانه از حق مالکيت محروم کرد.
ماده ١٨
هر شخصی حق دارد از آزادی انديشه، وجدان و دين بهره مند شود. اين حق مستلزم آزادی تغيير دين يا اعتقاد و همچنين آزادی اظهار دين يا اعتقاد، در قالب آموزش دينی، عبادت‌ها و اجرای آيين‌ها و مراسم دينی به تنهايی يا به صورت جمعی، به طور خصوصی يا عمومی است.
ماده ١٩
هر فردی حق آزادی عقيده و بيان دارد و اين حق، مستلزم آن است که کسی از داشتن عقايد خود بيم و نگرانی نداشته باشد و در کسب و دريافت و انتشار اطلاعات و افکار، به تمام وسايل ممکن، و بدون ملاحظات مرزی، آزاد باشد.
ماده ٢٠
١- هر شخصی حق دارد از آزادی تشکيل اجتماعات، مجامع و انجمن‌های مسالمت آميز بهره مند گردد.
٢- هيچ کس را نبايد به شرکت در هيچ اجتماعی مجبور کرد.
ماده ٢١
١- هر شخصی حق دارد که در اداره امور عمومی کشور خود، مستقيما يا به وساطت نمايندگانی که آزادانه انتخاب شده باشند، شرکت جويد.
٢- هر شخصی حق دارد با شرايط برابر به مشاغل عمومی کشور خود دست يابد.
ماده ٢٢
هر شخصی به عنوان عضو جامعه، حق امنيت اجتماعی دارد و مجاز است به ياری مساعی ملی و همکاری بين المللی، حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ضروری برای حفظ حيثيت و کرامت و رشد آزادانه شخصيت خودرا، با توجه به تشکيلا ت و منابع هر کشور، به دست آورد.
ماده ٢٣
١- هر شخصی حق دارد کار کند، کار خود را آزادانه برگزيند، شرايط منصفانه و رضايت بخشی برای کار خواستار باشد و در برابر بیکاری حمايت شود.
٢- همه حق دارند که بی هيچ تبعيضی، در مقابل کار مساوی، مزد مساوی بگيرند.
٣- هرکسی که کار می‌کند حق دارد مزد منصفانه و رضايت بخشی دريافت دارد که زندگی او و خانواده اش را موافق حيثيت و کرامت انسانی تامين کند و در صورت لزوم با ديگر وسايل حمايت اجتماعی کامل شود.
۴- هر شخصی حق دارد که برای دفاع از منافع خود با ديگران اتحاديه تشکيل دهد و يا به اتحاديه‌های موجود بپيوندد.
ماده ٢۴
هر شخی حق استراحت، فراغت و تفريح دارد و به ويژه بايد از محدوديت معقول ساعات کار و مرخصی‌ها و تعطيلات ادواری با دريافت حقوق بهره‌مند شود.
ماده ٢۵
١- هر شخصی حق دارد که از سطح زندگی مناسب برای تامين سلامتی و رفاه خود و خانواده اش، به ويژه از حيث خوراک، پوشاک، مسکن، مراقبت‌های پزشکی و خدمات اجتماعی ضروری برخوردار شود. همچنين حق دارد که در مواقع بیکاری، بيماری، نقص عضو، بيوه‌گی، پيری يا در تمام موارد ديگری که به عللی مستقل از اراده خويش وسايل امرار معاشش را از دست داده باشد، از تامين اجتماعی بهره مند گردد.
٢- مادران و کودکان حق دارند که از کمک و مراقبت ويژه برخوردار شوند. همه کودکان، اعم از آن که در پی ازدواج يا بی ازدواج زاده شده باشند، حق دارند که از حمايت اجتماعی يکسان بهره مند گردند.
ماده ٢۶
١- هر شخصی حق دارد که از آموزش و پرورش بهره مند شود. آموزش و پرورش، و دست کم آموزش ابتدايی و پايه، بايد رايگان باشد. آموزش ابتدايی اجباری است. آموزش فنی و حرفه ای بايد همگانی شود و دست يابی به آموزش عالی بايد با تساوی کامل برای همه امکان پذير باشد تا هرکس بتواند بنا به استعداد خود از آن بهره مند گردد.
٢- هدف آموزش و پرورش بايد شکوفايی همه جانبه شخصيت انسان و تقويت رعايت حقوق بشر و آزادی‌های اساسی باشد. آموزش و پرورش بايد به گسترش حسن تفاهم، دگرپذيری و دوستی ميان تمام ملت‌ها و تمام گروه‌های نژادی يا دينی و نيز به گسترش فعاليت‌های ملل متحد در راه حفظ صلح ياری رساند.
٣- پدر و مادر در انتخاب نوع آموزش و پرورش برای فرزندان خود، برديگران حق تقدم دارند.
ماده ٢٧
١- هر شخصی حق دارد آزادانه در زندگی فرهنگی اجتماع، سهيم و شريک گردد و از هنرها و به ويژه از پيشرفت علمی و فوايد آن بهره مند شود.
٢- هرکس حق دارد از حمايت منافع معنوی و مادی آثار علمی، ادبی يا هنری خود برخوردار گردد.
ماده ٢٨
هر شخصی حق دارد خواستار برقراری نظمی در عرصه اجتماعی و بين المللی باشد که حقوق و آزادی‌های ذکرشده در اين اعلاميه را، به تمامی تأمين و عملی سازد.
ماده ٢٩
١- هر فردی فقط در برابر آن جامعه ای وظايفی برعهده دارد که رشد آزادانه و همه جانبه او را ممکن می‌سازد.
٢- هرکس در اعمال حقوق و بهره گيری از آزادی‌های خود فقط تابع محدوديت‌هايی قانونی است که صرفا برای شناسايی و مراعات حقوق و آزادی‌های ديگران و برای رعايت مقتضيات عادلانه اخلاقی و نظم عمومی و رفاه همگانی در جامعه ای دموکراتيک وضع شده اند.
٣- اين حقوق و آزادی‌ها در هيچ موردی نبايد بر خلاف هدف‌ها و اصول ملل متحد اعمال شوند.
ماده ٣٠
هيچيک از مقررات اعلاميه حاضر نبايد چنان تفسير شود که برای هيچ دولت، جمعيت يا فردی متضمن حقی باشد که به موجب آن برای از بين بردن حقوق و آزادی‌های مندرج در اين اعلاميه فعاليتی انجام دهد يا به عملی دست بزند.
---
نقض حقوق بشر”; در رژیم توتالیتر،”: جنایت علیه بشریت رژیم ننگین دیکتاتور ولی فقیه علی خامنها ی در بیدادگاهای رژیم" اقدامات نفرت‌انگیز و بزدلانه رژیم ایران" آنتونیو گوترش: گزارش سالانه وضعیت حقوق بشر در ایران بسیار نگران‌کننده است
نقض حقوق بشر”; در رژیم توتالیتر،”: جنایت علیه بشریت رژیم ننگین دیکتاتور ولی فقیه علی خامنها ی در بیدادگاهای رژیم" اقدامات نفرت‌انگیز و بزدلانه رژیم ایران" آنتونیو گوترش: گزارش سالانه دبیرکل سازمان ملل متحد" وضعیت حقوق بشر در ایران بسیار نگران‌کننده است
آنتونیو گوترش: وضعیت حقوق بشر در ایران بسیار نگران‌کننده است
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد در گزارش به مجمع عمومی، نقض حقوق بشر در ایران را بسیار نگران کننده خوانده است. سازمان ملل متحد گزارش سالانه وضعیت حقوق بشر در ایران را در ۱۹ صفحه منتشر کرده است.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد
آنتونیو گوترش: وضعیت حقوق بشر در ایران بسیار نگران‌کننده است
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد در گزارش به مجمع عمومی، نقض حقوق بشر در ایران را بسیار نگران کننده خوانده است. سازمان ملل متحد گزارش سالانه وضعیت حقوق بشر در ایران را در ۱۹ صفحه منتشر کرده است.
انتقاد از عدم تلاش جمهوری اسلامی ایران برای رعایت حقوق بین‌الملل محور اصلی گزارشی است که در ارتباط با وضعیت حقوق بشر ایران در سال گذشته تهیه شده است.
سازمان ملل متحد روز چهارم اوت، گزارشی ۱۹ صفحه‌ای از نقض شدید حقوق بشر در ایران تهیه کرده بود. این گزارش بازه زمانی ۱۱ ژوئن سال ۲۰۲۰ تا ۱۰ ژوئن سال ۲۰۲۱ را شامل می‌شود.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد در نشست مجمع عمومی سازمان ملل فشرده‌ای از این گزارش را به شرکت کنندگان ارائه کرده و از بابت نقض خشن حقوق بشر در ایران ابراز نگرانی کرده است.
در این گزارش از جمله به سرکوب معترضان آبان ۹۸ اشاره شده و نسبت به دستگیری و بازداشت خودسرانه فعالان محیط زیست و همچنین وکلا در ایران اطلاع‌رسانی شده است. در این گزارش از صدور حکم اعدام برای معترضان ۹۸ سخن رفته است.
در بخشی از این گزارش به موارد اعدام در بازه زمانی یاد شده اشاره شده و چنین آمده است: «اوضاع کلی حقوق بشر در ایران مایه نگرانی جدی است. هیچ تلاش قابل ملاحظه‌ای از سوی جمهوری اسلامی برای تطابق بهتر با قانون بین‌المللی حقوق بشر مشاهده نمی‌شود.»
در ابتدای گزارش سازمان ملل متحد آمده است که بحران اقتصادی حاکم بر ایران نیز در نقض بیشتر حقوق مردم موثر واقع شده است. در این ارتباط به تحریمها و همچنین به تاثیرات برخاسته از همه‌گیری کرونا اشاره رفته است.
در بخشی از این گزارش شمار اعدام‌ها در سال جاری میلادی (از اول ژانویه تا ۱۸ ژوئن ۲۰۲۱) دستکم ۱۰۸ مورد اعلام شده است که گفته می‌شود ۳۵ اعدام در ارتباط با پرونده‌های مواد مخدر بوده است.
در این گزارش آمده است که شمار کسانی که در ارتباط با اتهام قاچاق مواد مخدر اعدام شده‌اند، در قیاس با بازه زمانی مشابه سال قبل از آن، حدود ۱۰ مورد بیشتر بوده است.
در گزارش مربوط به نقض حقوق بشر در ایران آمده است که در سال ۲۰۲۰ دستکم ۲۶۷ نفر اعدام شده‌اند که نه نفر از آنها زن بوده‌اند.
از سوی دیگر، به اعدام شهروندان بلوچ در ایران اشاره شده است. در این گزارش آمده است که تنها در سال جاری میلادی و تا روز ۱۸ ژوئن، ۲۶ شهروند بلوچ اعدام شده‌اند.
گزارش حقوق بشر سازمان ملل همچنین به اعدام شهروندان کرد و عرب در ایران اشاره کرده است. بخش زیادی از این گزارش در برگیرنده نام کسانی است که توسط مقامات قوه قضاییه به زندان افتاده‌اند.
سازمان ملل متحد نسبت به اعمال شکنجه در زندان‌های ایران، حبس در سلول انفرادی و همچنین اخذ اعترافهای اجباری نیز ابراز نگرانی کرده است.
این گزارش که متن آن روز ۴ اوت (۱۳ شهریور) تنظیم شده اکنون به هفتاد و ششمین مجمع عمومی سازمان ملل ارائه شده است.
آقای گوترش در این گزارش همچنین اعلام کرده است که عوامل داخلی که مانع از حاکمیت قانون و باعث تضعیف عدالت و سازوکارهای پاسخگویی می‌شود، برای عده‌ای مصونیت به همراه آورده و منجر به ادامه نقض حقوق بشر در ایران و احتمال افزایش موارد آن در آینده شده است.
در این گزارش، دبیرکل سازمان ملل از جمله مهمترین موارد بی‌توجهی به حقوق بشر در ایران به «عدم ارائه خدمات درمانی به قربانیان» و «تخلفات گسترده در سرکوب اعتراضات آبان ۹۸» اشاره کرد.
آقای گوترش همچنین ارعاب، بازداشت خودسرانه و تعقیب کیفری معترضان، مدافعان حقوق بشر، وکلا و فعالان مدنی که گاهی منجر به مجازات اعدام نیز می‌شود، همچنین تبعیض عمیق علیه زنان و اقلیت‌ها را از مهمترین موارد دیگر نقض حقوق بشر در ایران دانست.
در ادامه گزارش دبیر کل سازمان ملل همچنین از سرکوب شدید اعتراضات مسالمت‌آمیز مردمی توسط نیروهای نظامی و امنیتی، همچنین آمار بالای شکنجه و بدرفتاری با زنان، مردان و کودکان، همچنین فشار جسمی و روانی برای گرفتن اعترافهای اجباری، زندان انفرادی و بازداشت‌های طولانی انتقاد شده است.
آقای گوترش در گزارش خود همچنین به تداوم بازداشت فعالان محیط زیست اشاره کرده و خواهان توجه بیشتر حاکمیت به حقوق زندانیان خارجی و دوتابعیتی، زنان، اقلیت‌ها، حق آزادی بیان، حق تجمعات مسالمت‌آمیز، حق دسترسی به استانداردهای زندگی و امکانات درمانی و پیشگیرانه در همه‌گیری کووید- ۱۹ شد.
در بخش دیگری از گزارش دبیر کل سازمان ملل از جمهوری اسلامی به دلیل داشتن یکی از بالاترین نرخ‌های اعدام در جهان انتقاد شده و آمده است که در سال میلادی گذشته، حداقل چهار کودک در ایران اعدام شده‌اند.
دبیرکل سازمان ملل در پایان گزارش خود از دولت جمهوری اسلامی خواسته است تا مجازات اعدام را لغو کرده و ممنوعیت اعدام کودکان مجرم در همه شرایط را اعلام کند.
آقای گوترش از جمهوری اسلامی خواسته است تا استانداردهای دادرسی عادلانه بین‌المللی را رعایت کرده و به همه متهمان، از جمله متهمان جرایم «علیه امنیت ملی»، دسترسی به مشاوره حقوقی اعطا کند.
در بخش دیگر این گزارش از حکومت جمهوری اسلامی خواسته شده که اجازه تحقیقات سریع، کامل و شفاف توسط یک نهاد مستقل و بی‌طرف در مورد استفاده از نیروی بیش از حد و کشنده در طول اعتراضات، مرگ در بازداشت و گزارش‌های مربوط به شکنجه و سایر بدرفتاری‌ها را بدهند.
این متن درخواست‌های متعدد دیگری را در ارتباط با حقوق بشر از جمهوری اسلامی مطرح کرده که «اقدامات بیشتر» برای از بین بردن همه اشکال تبعیض علیه زنان و دختران و اقلیت‌ها و کارگران مهاجر و اعضای خانوادههای آنها از جمله آنهاست.
دبیرکل سازمان ملل پیشتر در تیر ماه امسال نیز در گزارشی به شورای حقوق بشر با اشاره به پرونده زندانیان سیاسی و اقلیت‌ها در ایران، خواستار توقف فشارهای امنیتی و سیاست «ساکت کردن» مخالفان حکومت شده بود.
در این گزارش با انتقاد از رویکردهای قوه قضاییه ایران، درخواست شده بود که ایران اعدام افرادی را که در سن کودکی مرتکب جرم شده‌اند متوقف کند و به کنوانسیون منع همه موارد تبعیض علیه زنان بپیوندد..
MAR/DW/BILD
این گزار شها در حال تکمیل شدن است
خبر گزاری مردانی نیوز
بیشتر بخوانید مطالب مرتبط در این ضمیمه از
این خبر گزاری در حال باز سازی میباشد وبا عرض پوزش گروه فنی
از صبورییتان بسیار مموننیم
